آزمایش ایمونوگلوبولین خون

پزشکان آزمایش خون را برای بررسی مواردی مختلفی توصیه می‌کنند که آزمایش ایمونوگلوبولین نیز یکی از این موارد است.

آزمایش ایمونوگلوبولین خون چیست؟

آزمایش ایمونوگلوبولین خون (im-yeh-no-GLOB-yeh-len) سطح انواع آنتی‌‎بادی ها را در خون اندازه‌گیری می‌کند.

بهتر است بدانیم سیستم ایمنی بدن برای محافظت از بدن در برابر باکتری ها ، ویروس ها و مواد حساسیت‌زا آنتی‌بادی ایجاد می‌کند.

بدن برای مقابله با هر چیزی آنتی‌بادی های مختلف یا ایمونوگلوبولین می‌سازد. به عنوان مثال ، آنتی بادی برای آبله مرغان همان آنتی بادی برای مونونوکلئوز نیستند.

گاهی اوقات ، بدن حتی ممکن است به اشتباه آنتی‌بادی علیه خود ایجاد کند ، مانند اندام پیوند شده ، برای درمان اندام و بافت‌های سالم که به این بیماری، بیماری خود ایمنی گفته می‌شود.

انواع آنتی‌بادی ها:

• ایمونوگلوبولین (IgA) : در پوشش دستگاه تنفسی و دستگاه گوارش و همچنین در بزاق (آب دهان) ، اشک و شیر مادر یافت می‌شود.
• ایمونوگلوبولین (IgG) : این نوع شایع‌ترین آنتی‌بادی بدن است. در خون و مایعات دیگر بدن تولید و از عفونت‌های باکتریایی و ویروسی محافظت می‌کند. . IgG پس از عفونت یا ایمن سازی تا پاکسازی کامل ممکن است زمان ببرد.
• ایمونوگلوبولین (IgM) : این ماده به طور عمده در خون و مایعات لنفاوی یافت می‌شود ، این اولین آنتی‌بادی است که بدن هنگام مقابله با عفونت جدید ایجاد می‌کند.
• ایمونوگلوبولین (IgE) : به طور معمول به مقدار کم در خون یافت می‌شود. وقتی بدن بیش از حد به مواد حساسیت زا واکنش نشان دهد یا با عفونت انگل مبارزه کند ، مقادیر بیشتری تولید می‌شود.
• ایمونوگلوبولین (IgD) : این کمترین آنتی بادی بدن است که فقط مقدار کمی در خون وجود دارد.

چرا باید آزمایش ایمونوگلوبولین انجام شود؟

پزشکان برای بررسی سطح ایمونوگلوبولین و دانستن اینکه آیا فرد عفونت دارد یا مبتلا به آن است (در برابر آن ایمن است) این آزمایش را انجام می‌دهند.

همچنین پزشکان از آزمایش ایمونوگلوبولین برای کمک به تشخیص نقص ایمنی بدن (زمانی که سیستم ایمنی بدن آنطور که باید کار نمی‌کند) استفاده می‌کنند.

این آزمایشات ممکن است به عنوان بخشی از ارزیابی آلرژی ها یا بیماری های خود ایمنی مانند آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان ، لوپوس و بیماری سلیاک انجام شود.

آیا برای آزمایش کرونا هم از آزمایش ایمونوگلوبین استفاده می‌شود؟

برخی آنتی‌بادی ها (ایمونوگلوبولین‌ها ، IgG و IgM) علیه ویروس کرونا که عامل بیماری موسوم به کووید-۱۹ است، تولید می‌شوند.

آنتی‌بادی پروتئین‌هایی هستند که توسط سیستم ایمنی بدن در پاسخ به عفونت تولید می‌شود و مخصوص آن عفونت خاص است.

این آنتی‌بادی‌ها در قسمت مایع نمونه‌های خون یافت می‌شوند و بسته به وجود عوامل لخته شدن ، سرم یا پلاسما نامگذاری می‌شوند. IgM و IgG ممکن است با هم یا جداگانه آزمایش شوند.

آنتی‌بادی های IgG پس از گذشت عفونت در خون باقی می‌مانند. وجود این آنتی‌بادی ها نشان می‌دهد که شما در چند وقت اخیر کووید-۱۹ داشته‌اید و آنتی بادی تولید کرده‌اید که می‌تواند شما را در برابر عفونت در آینده محافظت کند.

در حال حاضر مشخص نیست که آنتی‌بادی های بدن بتوانند در برابر عفونت مجدد ویروس کووید-۱۹ محافظت ایجاد کنند.

آزمایش IgM مثبت نشان می‌دهد که شما ممکن است آلوده باشید و سیستم ایمنی بدن شما شروع به پاسخ به ویروس کرده است.

با تشخیص IgM ممکن است هنوز آلوده باشید یا اینکه اخیراً از عفونت کووید-۱۹  بهبود یافته اید.

انجام آزمایش آنتی بادی در موارد زیر مفید است:

• پزشک شما تشخیص دهد که در معرض ویروس کرونا قرار گرفته‌اید . این تشخیص بر اساس علائم و نشانه‌های فعلی یا قبلی شما (به عنوان مثال تب ، سرفه ، مشکل تنفس) صورت گرفته‌است.
• شما در محلی زندگی می‌کنید یا اخیراً به مکانی سفر کرده‌اید که مشخص است انتقال کووید-۱۹ در آن اتفاق می‌افتد.
• شما با فردی که به کووید-۱۹ مبتلا یا مشکوک بوده از نزدیک تماس گرفته اید.
• شما از بیماری کووید-۱۹ را پشت سر گذاشته‌اید.

چگونه باید خود را برای آزمایش ایمونوگلوبولین آماده کنیم؟

کودکان می توانند به طور معمول غذا و نوشیدنی بخورند ، مگر اینکه آزمایشات دیگری همراه آن انجام شود و نیاز به ناشتا بودن دارد.

در مورد هر دارویی که کودک شما مصرف می کند به پزشک خود بگویید زیرا برخی داروها ممکن است بر نتایج آزمایش تأثیر بگذارند.

پوشیدن تی شرت یا پیراهن آستین کوتاه برای تست می‌تواند کار را برای کودک شما آسان کند و همچنین می‌توانید اسباب بازی یا کتاب را به عنوان حواس پرتی به همراه داشته باشید.

آزمایش ایمونوگلوبولین چگونه انجام می شود؟

در اکثر آزمایشات مقدار کمی خون از ورید گرفته می‌شود. برای انجام این کار ، یک متخصص نمونه‌گیری آزمایشگاه:

• پوست را تمیز کرده.
• یک نوار الاستیک (تورنیکت) بالای منطقه قرار داده تا رگ‌ها از خون متورم شوند.
• یک سوزن را داخل ورید قرار داده (معمولاً در بازو در داخل آرنج یا پشت دست قرار دارد).
• نمونه خون را به داخل ویال یا سرنگ کشیده.
• نوار الاستیک را برداشته و سوزن را از رگ خارج می‌کند.

بعضی اوقات می‌توان آزمایشات ایمونوگلوبولین را با نمونه «از نوک انگشت» انجام داد. متخصص بهداشت انگشت شما را تمیز کرده ، سپس نوک آن را با یک سوزن کوچک (یا لانست) سوراخ می‌کند تا خون جمع شود.

در نوزادان ، خون‌گیری گاهی اوقات از “پاشنه” انجام می‌شود. پس از تمیز کردن محل ، متخصص بهداشت پاشنه کودک را با یک سوزن کوچک (یا لانست) سوراخ نموده تا نمونه کوچکی از خون را جمع کند.

اقتباس از: KidHealth