بایگانی دسته بندی ها: آزمایشگاه پاتولوژی

سرطان سینه یا پستان سرطانی است که در سلول های سینه ایجاد می شود.

پس از سرطان پوست ، سرطان پستان شایع ترین سرطان تشخیص داده شده در زنان در جهان است. سرطان پستان می تواند در مردان و زنان رخ دهد ، اما در زنان بسیار شایع تر است.

آگاهی و اطلاع رسانی در مورد سرطان پستان و بودجه تحقیقات به پیشرفت هایی در تشخیص و درمان سرطان پستان کمک کرده است.

در حالیکه میزان ابتلا به سرطان سینه پستان افزایش یافته است اما تعداد مرگ و میرهای مرتبط با این بیماری به طور پیوسته در حال کاهش است ، که عمدتا به دلیل عواملی مانند تشخیص زودهنگام ، رویکرد جدید شخصی شده برای درمان و درک بهتر بیماری است.

علائم سرطان سینه

علائم و نشانه های سرطان سینه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• توده یا ضخیم شدن سینه که با بافت اطراف متفاوت است
• تغییر اندازه ، شکل یا ظاهر سینه
• تغییراتی در پوست بالای سینه ، مانند گودی چشم
• نوک پستان تازه وارونه
• لایه برداری ، پوسته پوسته شدن ناحیه رنگدانه ای پوست اطراف نوک سینه (آرئول)
• قرمزی یا گود شدن پوست روی سینه ، مانند پوست پرتقال

زمان مراجعه به پزشک

اگر توده یا تغییر دیگری در سینه خود پیدا کردید برای بررسی و ارزیابی سریع با پزشک خود ملاقات کنید.

علل بروز سرطان سینه

پزشکان می دانند که سرطان سینه زمانی رخ می دهد که برخی از سلول های پستان شروع به رشد غیر طبیعی می کنند. این سلول‌ها سریعتر از سلول‌های سالم تقسیم می شوند و به تجمع خود ادامه می دهند و توده یا توده ای را تشکیل می دهند.

سلول‌ها ممکن است از طریق سینه به غدد لنفاوی یا سایر قسمتهای بدن گسترش یابند (متاستاز دهند).

سرطان سینه یا پستان اغلب با سلول‌های مجاری تولید کننده شیر (کارسینوم مجرای تهاجمی) شروع می شود. سرطان پستان همچنین ممکن است در بافت غده ای به نام لوبول (کارسینوم لوبولار تهاجمی) یا در دیگر سلول ها یا بافت داخل سینه شروع شود.

محققان عوامل هورمونی ، شیوه زندگی و عوامل محیطی را شناسایی کرده اند که ممکن است خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد.

اما مشخص نیست که چرا برخی از افرادی که هیچ فاکتور خطری ندارند و به سرطان مبتلا می شوند ، در حالی که سایر افراد با عوامل خطر هرگز دچار نمی شوند.

عوامل خطرزای سرطان سینه

یک عامل خطر سرطان پستان هر چیزی است که احتمال ابتلا به سرطان سینه را بیشتر می کند. اما داشتن یک یا حتی چند عامل خطر ابتلا به سرطان سینه لزوماً به این معنی نیست که به سرطان سینه مبتلا می شوید.

عواملی که با افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه مرتبط هستند عبارتند از:

زن بودن

زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به سرطان سینه هستند.

افزایش سن

با افزایش سن خطر ابتلا به سرطان سینه افزایش می یابد.

سابقه شخصی بیماری‌های پستان

اگر بیوپسی سینه انجام داده اید که سرطان لوبولار را در محل (LCIS) یا هایپرپلازی غیرطبیعی پستان پیدا کرده است ، احتمال ابتلا به سرطان سینه در شما افزایش می یابد.

سابقه شخصی سرطان سینه

اگر در یک سینه خود سرطان سینه داشته اید ، احتمال ابتلا به سرطان در سینه دیگر افزایش می یابد.

سابقه خانوادگی سرطان سینه

اگر مادر ، خواهر یا دخترتان به سرطان سینه مبتلا شده اند ، به ویژه در سنین پایین ، خطر ابتلا به سرطان سینه افزایش می یابد. با این حال ، اکثر افرادی که به سرطان سینه مبتلا شده اند سابقه خانوادگی این بیماری را ندارند.

ژن‌های موروثی که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهند

جهش های ژنی خاصی که خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهند ، می توانند از والدین به فرزندان منتقل شوند. شناخته شده ترین جهش های ژنی BRCA1 و BRCA2 نامیده می شوند.

این ژن ها می توانند خطر ابتلا به سرطان سینه و سایر سرطان ها را تا حد زیادی افزایش دهند ، اما سرطان را اجتناب ناپذیر نمی کنند.

قرارگیری در معرض تشعشع

اگر در سنین کودکی یا نوجوانی تحت درمان با پرتوهای سینه قرار گرفته اید ، خطر ابتلا به سرطان سینه افزایش می یابد.

چاقی

چاقی خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد.

شروع پریود در سنین پایین تر

شروع قاعدگی قبل از 12 سالگی خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد.

---

مطالب مرتبط: انواع تومور مارکر

---

آزمایش خون تشخیص سرطان پستان

آنتی ژن سرطان 15-3 (CA 15-3) پروتئینی است که توسط سلول های طبیعی پستان تولید می شود.

در بسیاری از افراد مبتلا به تومورهای سرطانی سینه ، تولید CA 15-3 و آنتی ژن سرطان مربوطه 27.29 افزایش می یابد.

CA 15-3 باعث سرطان نمی شود. بلکه توسط سلول‌های توموری دفع شده و وارد خون می شود. این آزمایش مقدار CA 15-3 را در خون اندازه گیری می کند.

از آنجا که CA 15-3 را می توان در خون اندازه گیری کرد ، به عنوان نشانگر تومور می توان سیر سرطان را دنبال کرد.

CA 15-3 در کمتر از 50٪ از زنان مبتلا به سرطان موضعی ، سرطان سینه یا تومور کوچک افزایش می یابد ، اما در حدود 80٪ از کسانی که مبتلا به سرطان پستان هستند (متاستاتیک) افزایش یافته است.

از آنجا که همه زنان مبتلا به سرطان سینه تهاجمی CA 15-3 ندارند ، این آزمایش در همه موارد مفید نیست.

CA 15-3 به عنوان یک آزمایش غربالگری برای تشخیص سرطان سینه در زنان توصیه نمی شود ، زیرا غیر اختصاصی است.

همچنین ممکن است در افراد سالم و افراد مبتلا به سرطان های دیگر مانند سرطان روده ، ریه ، لوزالمعده ، تخمدان یا پروستات یا شرایط خاصی مانند سیروز ، هپاتیت و بیماریهای خوش خیم پستان افزایش یابد.

منبع: Cancer

هیستوپاتولوژی چیست؟

هیستوپاتولوژی تشخیص و مطالعه بیماری‌های بافت است و شامل بررسی بافت‌ها یا سلول‌ها زیر میکروسکوپ است. به عبارت دیگر هیستوپاتولوژی بررسی بافت‌های بیولوژیکی به منظور مشاهده ظاهر سلول‌های بیمار با جزئیات میکروسکوپی است.

هیستوپاتولوژی معمولاً همراه بیوپسی که شامل برداشتن یک نمونه کوچک از بافت است و معمولاً توسط یک پاتولوژیست (آسیب شناس) انجام می شود.

پاتولوژیست ها مسئول تشخیص بافت و کمک به پزشکان در مدیریت مراقبت از بیمار هستند.

چرا هیستوپاتولوژی مهم است؟

اهمیت هیستوپاتولوژی را نمی توان نادیده گرفت – این رشته برای درک و تشخیص بیمار‌ی ها کاملاً حیاتی است ، که در نهایت گزینه های درمانی را در اکثر موارد انتخاب و پیشرفت می دهد.

در جایی که چیزهای کمی درک می شود ، کار خستگی ناپذیر در آزمایشگاه به این معنی است که می توان درک دقیق تری ایجاد کرد و در نهایت لحظات بهتری متولد شود.

مراحل هیستوپاتولوژی

هیستوپاتولوژی شامل تهیه اسلایدهای بافت شناسی است ، که مسلماً اصلی ترین عنصر این فرایند است. این اسلایدها چیزی هستند که در نهایت زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرند ، بنابراین آماده سازی دقیق آنها کار مهمی نیست.

تهیه اسلایدهای بافت شناسی معمولاً یک فرآیند پنج مرحله ای است. این مراحل عبارتند از:

• تثبیت
• پردازش
• جاسازی
• برش
• رنگ آمیزی

اهمیت برش یا بخش بندی در هیستوپاتولوژی

برش یا بخش بندی بسیار مهم است زیرا باید برش های نازک به اندازه کافی تهیه شود تا امکان مشاهده واضح و دقیق جزئیات سلول های کوچک بوجود بیاید.

میکروسکوپ الکترونی یا میکروسکوپ نوری هر دو ریز ساختار بافت را تجزیه و تحلیل می کنند.

تقسیم بندی معمولاً شامل استفاده از ابزارهایی به نام میکروتوم است – که در صورت نیاز به بخش‌های یخ زده می توان آنها را با واحدهای انجماد یا کرایواستات ترکیب کرد – که اندازه آنها را به عنوان میکرون (میکرومتر) برش می دهند و ضخامت برش های مورد نیاز بسته به تکنیک های تجزیه و تحلیل و عوامل دیگر متفاوت است.

نقش هيستوپاتولوژيست

پاتولوژیست ها ( آسیب شناسان ) پزشکانی هستند که با سایر تخصص های بالینی همکاری نزدیک دارند.

آنها می توانند با بررسی تکه کوچکی از بافت (بیوپسی) پوست ، کبد ، کلیه یا اندام دیگر به تشخیص برسند.

---

در خصوص بیوپسی بیشتر بدانید

---

آنها با دقت بسیار بافت را زیر میکروسکوپ بررسی می کنند و به دنبال تغییراتی در سلول ها هستند که ممکن است علت بیماری بیمار را توضیح دهد.

بسیاری از متخصصین بافت شناسی در اندام های خاصی مانند کبد یا پوست ، کالبد شکافی (“برش” یا “پیرایش”) بافت ها را برای مشاهده روزانه زیر میکروسکوپ تخصص دارند.

برای نمونه های بزرگ ، مانند نمونه های روده یا سینه پس از عمل جراحی ، آنها را برای انتخاب مناسب ترین مناطق برای بررسی زیر میکروسکوپ ، جدا می کنیم.

متخصصین آسیب شناسی گزارش هایی در مورد نمونه ها می نویسند ، از ادبیات (یافته های تحقیق گذشته و فعلی) مشورت می گیرند و بسیاری نیز مسئولیت های آموزشی و تحقیقاتی را بر عهده دارند.

آنها همچنین در جلسات چند رشته ای شرکت خواهند کرد تا یافته های آنها با سایر پزشکان مورد بحث قرار گیرد. سپس درمانها با جزئیات برنامه ریزی شده و برای هر بیمار طراحی می شود.

آسیب شناسان همچنین مستقیماً با بیماران کار می کنند ، به عنوان مثال ، آنها ممکن است روش هایی مانند آسپیراسیون با سوزن ظریف را در کلینیک های سر و گردن یا سینه انجام دهند.

آنها به طور فزاینده ای مسئولیت کلیدی برای غربالگری سرطان ، به خصوص برای سرطان سینه ، روده و دهانه رحم ، با برنامه های دیگر در آینده نزدیک انتظار می رود.

تشخیص سرطان

پاتولوژیست ها بصورت اختصاصی خدمات تشخیص سرطان را ارائه می دهند.

آنها سلول ها و بافت های برداشته شده از “توده ها و برجستگی” های مشکوک را کنترل می کنند ، ماهیت این ناهنجاری را شناسایی می کنند و در صورت بدخیمی ، اطلاعاتی را در مورد نوع سرطان ، درجه آن و در برخی از سرطان ها ، واکنش آن به برخی درمان ها ارائه می دهند.

با استفاده از تکنیک های پیچیده تصویربرداری ، بافت بیوپسی را می توان از محل هایی که قبلاً غیرقابل دسترسی بودند مانند لوزالمعده یا صفاق صفراوی (پشت صفاق ، غشای پوشاننده حفره شکم) جمع آوری کرد.

سپس بافت ، قبل از بررسی در زیر میکروسکوپ ، پردازش می شود. در برخی شرایط محدود با استفاده از تکنیک های خاص ، نمونه را می توان بلافاصله بررسی کرد.

با پیشرفت های سریع در حال تغییر در آسیب شناسی مولکولی ، آسیب شناسان با تکنیک های جدیدی مانند هیبریداسیون درجا فلورسانس پیشرو هستند.

استفاده از روش های (FISH) و واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) ، برای ترسیم مواد ژنتیکی در بافتها یا تومورها ، که در مدیریت بسیاری از سرطانها ضروری است.

بافت شناسان همچنین سلول ها را در اسمیر ، آسپیرات یا مایعات بدن (سیتوپاتولوژی) ، به عنوان مثال در ادرار یا اسمیر سرویکس بررسی می کنند.

سایر فوق تخصص ها شامل آسیب شناسی پزشکی قانونی ، آسیب شناسی عصبی و آسیب شناسی کودکان است.

سیتولوژی یا سیتوپاتولوژی استفاده از تکنیک های تشخیصی ویژه برای بررسی سلول‌های جدا شده از بافت ها برای تعیین علت و ماهیت یک بیماری است.

نمونه‌های سلول ممکن است در طی آزمایش های معمول تشخیصی مانند برونکوسکوپی و سیستوسکوپی جمع آوری شود.

برای جمع آوری سلول‌ها از مکان‌های خاص برای تشخیص می توان از آزمایش‌های خاص مانند آزمایش Papanicolaou که به عنوان تست پاپ یا آسپیراسیون با سوزن ریز نیز شناخته می شود استفاده کرد.

تجزیه و تحلیل نمونه های سلول اغلب یک روند سریع است ، اما برای شناسایی صحیح سلول هایی که خطر بالقوه ای برای بیمار دارند ، مانند سلول های پیش سرطانی ، سرطانی یا آلوده ، نیاز به آموزش های تخصصی دارد.

این وظیفه یک متخصص سیتوپاتولوژیست آموزش دیده است. یعنی یک پزشک عمومی که تحت آموزش های مازاد قرار گرفته تا نتایج آزمایشات سیتوپاتولوژی را به درستی بررسی و تفسیر کند.

اولین آزمایشی که در زمینه سیتوپاتولوژی ایجاد شد ، تست پاپ بود. به طور گسترده ای موفقیت آمیزترین آزمایش غربالگری در تاریخ پزشکی در نظر گرفته می شود و همچنان بخشی حیاتی از سیتوپاتولوژی مدرن است.

از آن زمان سیتوپاتولوژی نقشی اساسی در تشخیص بالینی بیماری های سرطانی و پیش سرطانی ، تومورهای خوش خیم و برخی بیماری های عفونی داشته است. این رشته اکنون طیف گسترده ای از تکنیک ها را برای انواع بافت ها در بر می گیرد.

انواع آزمایشات سیتولوژی برای تشخیص سرطان

همانطور که گفته شد تشخیص بیماری‌ها با مشاهده سلول‌های منفرد و خوشه های کوچک سلول ، سیتولوژی یا سیتوپاتولوژی نامیده می شود. این یک بخش مهم در تشخیص برخی از انواع سرطان است.

در مقایسه با نمونه برداری از بافت ، نمونه سیتولوژی معمولاً:

• راحت تر است
• باعث ناراحتی کمتری برای بیمار می شود
• کمتر منجر به عوارض جدی می شود
• هزینه کمتری دارد

تنها عیب آن این است که ، در بعضی موارد ، نتیجه بیوپسی بافت دقیق تر است ، اما در بسیاری از موارد ممکن است مایع سیتولوژی دقیق باشد.

---

برای اطلاعات بیشتر در خصوص بیوپسی کلیک کنید

---

آزمایشات سیتولوژی برای تشخیص یا غربالگری هم استفاده می‌شود

آزمایش تشخیصی فقط برای افرادی استفاده می شود که علائم ، نشانه ها یا دلیل دیگری دارند که می توانند به بیماری خاصی (مانند سرطان) مبتلا شوند.

یک آزمایش تشخیصی به وجود بیماری پی می برد و در صورت وجود ، آن را به طور دقیق و صحیح طبقه بندی می کند.

از آزمایش غربالگری برای یافتن افرادی که حتی قبل از بروز علائم ممکن است بیماری خاصی داشته باشند استفاده می شود.

غالباً ، در صورت مثبت بودن نتیجه آزمایش غربالگری (یعنی اگر چیزی در آزمایش غربالگری یافت شود) از تست تشخیصی استفاده می شود.

برخی از آزمایش های سیتولوژی ، مانند تست پاپ ، به طور عمده برای غربالگری استفاده می شود ، در حالی که برخی دیگر می توانند به طور دقیق سرطان ها را شناسایی کنند .

هنگامی که نتایج سیتولوژی سرطان را نشان می دهد ، اغلب برای اطمینان از قبل از شروع درمان ، نمونه برداری (بیوپسی) نیز انجام می شود.

آزمایشات سیتولوژی بر روی مایعات بدن

مایعات گرفته شده از حفره ها (فضاها) در بدن می توانند آزمایش شوند تا ببینند سلول های سرطانی وجود دارند یا خیر. برخی از مایعات حفره بدن که به این روش آزمایش می شوند عبارتند از:

• ادرار
• خلط (بلغم)
• مایع نخاعی ، همچنین به عنوان مایع مغزی نخاعی یا CSF شناخته می شود (از فضای اطراف مغز و نخاع)
• مایع پلور (از فضای اطراف ریه ها)
• مایع پریکارد (از کیسه ای که قلب را احاطه کرده است)
• مایع آسیت ، که به آن آسیت یا مایع صفاقی نیز گفته می شود (از فضای داخل شکم)

نمونه برداری آسپیراسیون با سوزن

ابزار اصلی دیگر تشخیص سیتوپاتولوژی ، نمونه برداری از آسپیراسیون با سوزن ریز است. این روش با استفاده از یک سوزن نازک نمونه ای از سلول ها را از زیر پوست بیمار خارج می کند.

همانند آزمایش پاپ ، این سلول‌ ها می‌توانند تحت میکروسکوپ ثابت ، رنگ آمیزی و بررسی شوند.

آسپیراسیون با سوزن ریز نمونه برداری از طیف وسیعی از بافت ها را در کمترین میزان ناراحتی برای بیمار امکان پذیر می‌کند ، و اغلب بهترین روش تشخیصی هنگام بررسی ضایعه بالقوه سرطانی یا پیش سرطانی است.

با این حال ، آسپیراسیون با سوزن ریز به دلیل خطر زیاد غیر ضروری مرتبط با استفاده از آن مورد انتقاد قرار گرفته است.

در گزارشی در مجله پزشکی بریتانیا در سال 2004 ، تخمین زده شد که 0.4-5.1٪ از اقدامات انجام شده برای بررسی ضایعات کبدی باعث متاستازهای دستگاه سوزنی شده است ، که گسترش سلول های سرطانی در مسیر سوزن است.

متاستازهای دستگاه سوزنی نیز در موارد سرطان ریه ، پروستات و پستان ثبت شده است.

با وجود این ، این روش به عنوان یک کمک تشخیصی بسیار ارزشمند باقی مانده و اغلب در هنگام بررسی تشخیص احتمالی سرطان ، اولین انتخاب متخصصان پزشکی است.

سیتولوژی با خراشیدن یا تراشیدن

روش دیگر سیتولوژی ، تراشیدن آرام برخی از سلول ها از اندام یا بافت مورد آزمایش است. معروف ترین آزمایش سیتولوژی که از این طریق سلول ها را نمونه برداری می کند ، تست پاپ است.

در این روش از یک وسیله کفگیر مانند و / یا برس کوچک برای از بین بردن سلول‌ها از دهانه رحم (قسمت تحتانی رحم ) برای آزمایش پاپ استفاده می شود.

مناطق دیگری که می توان مسواک زد یا خراش داد شامل مری (لوله بلع) ، معده ، برونش (لوله های تنفسی است که به ریه ها منتهی می شود) و دهان است.

منبع: News-Medical