مقدار CT در آزمایش کرونا چیست و چرا اهمیت دارد؟

/0 نظرها/در , , , , /توسط

مقدار CT یا (cycle threshold) همان آستانه چرخه در آزمایش های RT-PCR برای ویروس کرونا اندازه گیری می شود و تعیین کننده این موضوع است که آیا فرد مبتلا به کرونا کووید -19 مثبت است یا خیر؟ و تا چه حد با بار ویروسی و شدت بیماری ارتباط دارد؟

در میان اصطلاحات مختلف علمی که همه گیری کرونا کووید -19 آن ها را بخشی از واژگان عمومی کرده است ، واژه “Ct value” در آزمایش های RT-PCR برای تعیین مثبت بودن کرونای بیمار به کار می‌رود.

براساس تحقیقات صورت گرفته همه بیماران با مقدار Ct کمتر از 35 ممکن است کرونای مثبت در نظر گرفته شوند، اما بیماران با مقدار Ct بالای 35 ممکن است منفی تلقی شوند.

مطالب مرتبط : تشخیص کرونا با استفاده از تست RT-PCR

اما ارزش یا مقدار Ct در آزمایش کرونا چیست؟

بطور خلاصه آستانه چرخه یا Ct مقداری است که در جریان آزمایش RT-PCR ، استاندارد طلایی برای تشخیص ویروس SARS-CoV-2 مشخص می شود.

در آزمایش RT-PCR ، RNA توسط سواب نمونه بیمار جمع آوری و استخراج می شود. سپس به DNA تبدیل و تقویت می شود.

تقویت به فرایند ایجاد چندین نسخه از مواد ژنتیکی ، DNA اشاره دارد.

این فرآیند توانایی آزمایش را برای تشخیص وجود ویروس بهبود می بخشد. تقویت از طریق یک سری چرخه صورت می گیرد – یک نسخه به دو ، دو مورد به چهار و غیره تبدیل می شود – و پس از چرخه های متعدد مقدار قابل تشخیصی از ویروس تولید می شود.

طبق توصیه متخصصان ، مقدار Ct یک واکنش RT-PCR از تعداد چرخه هایی است که در آنها فلورسانس محصول PCR بیش از سیگنال پس زمینه قابل تشخیص است.

به بیان ساده ، مقدار Ct به تعداد چرخه هایی اشاره دارد که پس از آن ویروس قابل تشخیص است.

اگر تعداد چرخه های بیشتری مورد نیاز باشد ، به این معنی است که اگر تعداد چرخه ها کمتر باشد، ویروس تشخیص داده نمی‌شد.

هرچه مقدار Ct کمتر باشد ، بار ویروسی بیشتر است – زیرا ویروس پس از چرخه های کمتر مشاهده شده است.

اطلاعات بیشتر در خصوص تست PCR

چرا ارزش یا مقدار CT در آزمایش کرونا مهم است؟

برای بیان این موضوع ، اجازه دهید به توصیه متخصصان توجه کنیم. بر توصیه آنها ، اگر Ct زیر 35 باشد ، کرونا Covid مثبت در نظر گرفته می شود.

به عبارت دیگر ، اگر ویروس پس از 35 چرخه یا زودتر قابل تشخیص باشد ، بیمار مثبت تلقی می شود. اگر معیار به 24 کاهش یابد ، بدان معناست که مقادیر Ct در محدوده 25-34 مثبت تلقی نمی شود.

بنابراین معیار 35 به این معناست که بیماران بیشتری در مقایسه با ما اگر معیار 24 باشد مثبت تلقی می شوند. متخصصان بر این باورند که کاهش پارامتر آستانه Ct ممکن است منجر به از دست رفتن آمار چندین فرد مبتلا و عفونی شود.

می توان مقدار Ct را به عنوان معیار پتانسیل انتقال در نظر گرفت. بنابراین اگر ویروس بیشتری در گلو و بینی وجود داشته باشد ، راحت‌تر منتقل می شود.

اهمیت استاندارد مقدار Ct در آزمایش کرونا چیست؟

در سطح جهانی و بسته به دستورالعمل سازندگان مربوطه تجهیزات آزمایشگاهی ، محدوده پذیرفته شده یا استاندارد برای مقدار Ct در آزمایش کرونا Covid-19 بین 35 تا 40 متغیر است.

اما بر اساس تجربیات آزمایشگاهی و ورودی های گرفته شده از چندین آزمایشگاه ویروس شناسی مقدار Ct  35 بیشتر مورد نظر پزشکان قرار گرفته است.

اما توصیه نمی شود از پارامتر آستانه چرخه پایین استفاده کنید زیرا ممکن است منجر به از دست رفتن چندین فرد عفونی و افزایش انتقال بیماری شود.

آیا بین مقدار Ct و شدت بیماری کرونا ارتباطی وجود دارد؟

خیر ، اگرچه مقدار Ct با بار ویروسی ارتباط معکوس دارد ، اما به گفته متخصصان هیچ تاثیری بر شدت بیماری ندارد.

یک بیمار می‌تواند مقدار Ct پایینی داشته باشد که به این معنی است که بار ویروسی او به اندازه کافی بالا است و به سرعت تشخیص داده می شود ، اما ممکن است هنوز بدون علامت باشد.

یک مطالعه کوچک که در ژانویه امسال در مجله میکروبیولوژی پزشکی هند منتشر شد و نشان داد که هیچ رابطه ای بین مقادیر Ct و شدت بیماری یا مرگ و میر در بیماران مبتلا به بیماری کووید -19 وجود ندارد.

در این مقاله مشخص شد که از زمان شروع علائم در مقایسه با شدت بیماری رابطه قوی تری با مقادیر Ct وجود دارد.

مقدار Ct به ما در مورد بار ویروسی در گلو و نه در ریه ها اطلاعات می‌دهد. اما مقدار Ct با شدت ارتباط ندارد و فقط با نشان دهنده عفونت است.

پزشکان متخصص در اولین گزارش آزمایشگاه واقعاً به مقدار Ct توجه نمی کنند ، اما برای پیگیری درمان بیماران در بیمارستان ، مقدار Ct را در نظر می گیرند ، زیرا می توانند بفهمند که آیا بیمار را به بخش غیر Covid منتقل کنند یا خیر؟

آیا مقدار Ct بالا همیشه به معنای بار ویروسی پایین است؟

ممکن است این نتیجه گیری بین متخصصان وجود داشته باشد ، اما کارشناسان تاکید دارند که برخی از بیماران می توانند مقدار Ct بالایی داشته باشند و در عین حال سطح بسیار قابل توجهی از عفونت Covid-19 را نیز در خون داشته باشند و بالعکس.

عوامل زیادی در تفسیر آزمایش RT-PCR مهم هستند و نتایج نیز ممکن است به روش جمع آوری نمونه و زمان عفونت تا جمع آوری و تجزیه و تحلیل بستگی داشته باشد.

مقادیر Ct بستگی به نحوه جمع آوری نمونه دارد.

یک نمونه جمع آوری شده غیر استاندارد، ممکن است مقادیر نامناسب Ct را نمایش دهد.

علاوه بر این ، مقادیر Ct نیز با توجه به صلاحیت فنی فرد تست گیرنده ، کالیبراسیون تجهیزات و مهارت های تحلیلی متخصصان آزمایشگاهی تعیین می شود.

همچنین، مقادیر Ct ممکن است بین نمونه‌های بینی و حلق جمع آوری شده متفاوت باشد. دمای حمل و نقل و همچنین زمان دریافت از جمع آوری تا دریافت در آزمایشگاه نیز می تواند بر مقدار Ct تأثیر منفی بگذارد.

منبع: Indian Express

آزمایش اثر بخشی واکسن کرونا

/0 نظرها/در , , , , , , /توسط

آیا آزمایش اثر بخشی واکسن کرونا یا همان آزمایش آنتی بادی می تواند به شما بگوید که آیا واکسن COVID-19 موثر بوده است؟

اگر واکسن کرونا کووید 19 را زده اید ، ممکن است به فکر آزمایش آنتی بادی باشید تا ببینید آیا واکسن “کار کرده است یا خیر”.

آزمایش آنتی بادی  واکنش ایمنی بدن افرادی را که پس از عفونت با  SARS-CoV-2 ( کرونا ) بهبود یافته اند ، نشان می‌دهند.

اما آیا این نتایج آزمایش آنتی بادی می تواند به شما بگوید که واکسن COVID-19 موثر بوده است؟

در اینجا توضیح خواهیم داد که چرا حتی اگر واکسن کرونا COVID-19 را دریافت کردید ، نباید از نتیجه منفی آن شگفت زده شوید.

نتایج آزمایش آنتی بادی کرونا به چه معناست؟

یک نتیجه مثبت نشان می دهد که شما در گذشته نه چندان دور مبتلا به کرونا COVID-19 بوده اید ، حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشید.

شما باید با رعایت نکات ایمنی ، از جمله ماسک زدن ، فاصله گذاری اجتماعی و شستن دست ها ، با احتیاط در جامعه حضور یابید و از خود و دیگران در برابر تماس احتمالی با ویروس کرونا COVID-19 محافظت کنید.

یک نتیجه منفی نشان می دهد که شما اخیراً به عفونت COVID-19 مبتلا نشده اید. با این حال ، این نتیجه آزمایش ثابت نمی کند که هیچ عفونت قبلی یا فعلی وجود نداشته است.

آنتی بادی ها می توانند در سطوح زیر آستانه آزمایش برای تشخیص وجود داشته باشند. یک تا سه هفته پس از عفونت زمان نیاز است تا آنتی بادی ها قابل تشخیص باشند.

در ماه های پس از عفونت ، سطح آنتی بادی ممکن است به زیر سطح قابل تشخیص کاهش یابد.

برای هر دو نتیجه ، اگر دچار سرفه ، تب ، مشکل تنفس ، گلودرد ، از دست دادن طعم و بوی ، لرز/درد عضلانی و/یا علائم گوارشی هستید ، خود را قرنطینه کرده و با پزشک خود تماس بگیرید.

آزمایش آنتی بادی برای پیش بینی ایمنی در برابر کرونا COVID-19 قطعی نیست.

در حالی که انجام آزمایش سرولوژی برای تشخیص کرونا COVID-19 در جهان در حال افزایش است ، کارشناسان هنوز سوالات زیادی در مورد آنچه می توان از نتایج تعیین کرد ، دارند.

با وجود نسخه های متعدد آزمایش های آنتی بادی موجود در بازار از چندین تولید کننده ، شواهد موجود نشان می دهد آزمایش آنتی بادی به تنهایی برای تشخیص فرد مبتلا به کرونا COVID-19 فعلی یا قبلی یا پیش بینی ایمنی پایدار بیمار قطعی نیست.

به طور واضح مشخص نیست که چه مدت آنتی بادی ناشی از عفونت کرونا COVID-19 در بدن بماند و چه تعداد آنتی بادی برای خنثی سازی SARS-CoV-2 (آنتی بادی خنثی کننده) در پی تماس مجدد مورد نیاز است.

در خصوص آزمایش آنتی بادی بیشتر بخوانید

آیا آزمایش آنتی بادی می تواند بعنوان آزمایش اثر بخشی واکسن کرونا تعیین کند که واکسن کرونا موثر بوده است؟

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) از آزمایش آنتی بادی برای ارزیابی ایمنی پس از دریافت واکسن جلوگیری می کند.

به احتمال زیاد آزمایش سرولوژی فرد واکسینه شده نتیجه منفی می دهد ، حتی اگر واکسن موفق و محافظ بوده باشد. این به این دلیل است که آزمایش های سرولوژی مختلف آنتی بادی های قسمت های مختلف ویروس را تشخیص می دهند.

برخی آزمایشات آنتی بادی هایی را برای پروتئین سنبله ویروس تشخیص می دهند که در پاسخ به عفونت ویروسی یا واکسن تولید می شوند.

برخی دیگر آنتی بادی هایی را نسبت به قسمت دیگری از ویروس به نام پروتئین نوکلئوکپسید تشخیص می دهند که در پاسخ به عفونت تولید می شوند ، اما نه توسط واکسن های فعلی.

در صورت دریافت نتیجه آزمایش منفی آنتی بادی ، فرد واکسینه شده نباید نگران یا مضطرب باشد زیرا این آزمایش آنتی بادی های واکسن های کرونای موجود را که در برابر پروتئین سنبله ویروس ایجاد شده اند ، تشخیص نمی دهد.

تحقیقات نشان می‌دهد که سطوح بالاتر آنتی بادی ها با سطوح بالاتری از اثر واکسن همراه است.

یافته ها نشان می دهد که دادن واکسن تقویت کننده به مردم ، که سطح آنتی بادی را افزایش می دهد ، تا حد زیادی به محافظت از آنها در برابر ویروس کرونا (از جمله برخی از انواع جدیدتر و خطرناک تر ) کمک می کند.

در حالی که مطالعات بیشتری برای تأیید یافته ها مورد نیاز است ، کشف این که این نشانگرها با حفاظت ایمنی ارتباط دارند ، در تحقیقات بعدی واکسن کرونا COVID-19 پیامدهایی دارد.

چرا ما به مصونیت مصنوعی احتیاج داریم؟

برای درک اینکه آیا سطح محافظتی از خنثی سازی آنتی بادی ها وجود دارد یا خیر ، تیمی از محققان از موسسات دانشگاهی ، صنعت و دولت تحقیقات جدیدی را در مورد خون افرادی که در آزمایش بزرگ واکسن Moderna شرکت کرده بودند ، انجام دادند.

درخصوص آنتی بادی خنثی کننده بیشتر بدانیم

این تحقیق جدید 46 نفر را آزمایش کرد که واکسینه شده بودند اما متعاقباً مبتلا به کرونا COVID-19 شدند و میزان آنتی بادی های خنثی کننده آنها را با سطوح موجود در نمونه ای از 1000 نفر که در طول آزمایش واکسینه شده بودند و هرگز بیمار نشدند مقایسه شد.

میزان آنتی بادی در افراد واکسینه شده که مبتلا به بیماری کرونا بودند در مقایسه با افرادی که عاری از کرونا بودند ، پایین تر بود.

نتایج نشان می دهد که سطح آنتی بادی می تواند ایمنی را پیش بینی کند ، که باید به توسعه و آزمایش واکسن های جدید با سرعت بسیار بیشتری همراه شود.

حتی ممکن است سازندگان واکسن کرونا COVID-19 نیاز به آزمایش با تعداد زیادی از مردم نداشته باشند تا ببینند چه تعداد از افراد پس از واکسیناسیون بیمار می شوند.

در عوض ، محققان به سادگی می توانند خون بگیرند و به دنبال سطوح آنتی بادی های مرتبط با حفاظت باشند.

“بنابراین اگر آنها بخواهند نشان دهند واکسن موثر است ، آنها فقط به جای ده ها هزار نفر نیاز به مطالعه چند صد نفر دارند.”

هنوز آزمایش اثر بخشی واکسن کرونا بصورت جادویی وجود ندارد

چهار نشانگر ایمنی که مشخص شده است باید نشان دهد که واکسن کرونا COVID-19 در کل چقدر خوب کار کرده ، اما آزمایش خون نمی تواند میزان محافظت فرد را به فرد بگوید.

اگر سطح آنتی بادی یک عدد خاص باشد ، بسیار خوب است ، اما اینطور نیست.

در واقع ، کاملاً واضح است که آنتی بادی ها به تنهایی دلیل محافظت از برخی افراد را توضیح نمی دهند و سایر قسمت های سیستم ایمنی بدن نیز نقش مهمی در مبارزه با ویروس کرونا از جمله سلول های T ایفا می کنند.

دو درصد از افرادی که برای  تحقیق واکسینه شده بودند دارای سطوح بسیار بسیار پایینی از آنتی بادی بودند. یعنی سطوح آنتی بادی هایی که کمتر از حد پایین تشخیص بودند.

محققان قصد دارند تجزیه و تحلیل مشابهی را در مورد ارتباط بین آنتی بادی ها و ایمنی ناشی از واکسن در افرادی که در آزمایشات واکسن کرونای دیگر شرکت ها ، شرکت کرده اند انجام دهند تا ببینند آیا الگوی مشابهی وجود دارد یا خیر.

همچنین برنامه هایی برای جمع آوری داده ها در مواردی که مطالعات چالشی نامیده می شود ، وجود دارد ، جایی که افراد واکسینه شده عمداً به ویروس کرونا آلوده شده اند تا ببینند واکسن چقدر از آنها در برابر عفونت یا بیماری محافظت می کند.

منابع: MD Anderson – NIH

تفسیر جواب آزمایشات کرونا

/10 نظرها/در , , , , /توسط

جواب آزمایشات کرونا چقدر دقیق است؟

هیچ یک از آزمایشات کرونا در جهان 100٪ نتیجه دقیق نمی دهد. آزمایشات باید برای تعیین حساسیت و ویژگی آنها ، به طور ایده آل با مقایسه با “استاندارد طلا” مورد ارزیابی قرار گیرند.

فقدان چنین استاندارد طلائی برای آزمایش کرونا کووید -19 ارزیابی صحت آزمایش را چالش برانگیز می کند.

بررسی سیستماتیک صحت آزمایشات کرونا کووید -19 نرخ منفی کاذب را بین 2 تا 29 درصد (برابر حساسیت 71-98 درصد) ، بر اساس آزمایش های منفی RT-PCR که در آزمایش مکرر مثبت بود ، گزارش کرد.

دقت نمونه برداری با سواب RNA ویروسی در عمل بالینی بسته به محل و کیفیت نمونه برداری متفاوت است. در یک مطالعه ، حساسیت RT-PCR در 205 بیمار ارزیابی شده، 93٪ برای شستشوی برونکو- آلوئولار ، 72٪ برای خلط ، 63٪ برای سواب های بینی و تنها 32٪ برای سواب های گلو متفاوت بود.

همچنین احتمال دارد که دقت بسته به بر اساس مرحله بیماری و درجه تکثیر یا پاکسازی ویروس متفاوت باشد.

حساسیت های بالاتر بسته به اینکه کدام ژن مورد استفاده قرار می گیرد و چند آزمایش ژنی در ترکیب استفاده می شود یا خیر گزارش می شود.

درخصوص تست RT-PCR بیشتر بدانیم

عدم وجود “استاندارد طلا” یک چالش برای ارزیابی آزمایشات کووید -19 است.

از نظر عمل شناسی ، آزمایشات بالینی کرونا ممکن است به دلیل سواب های مکرر ، سابقه و تماس با بیمارانی که دارای کووید -19 ، رادیوگرافی قفسه سینه و اسکن توموگرافی کامپیوتری ، بهترین “استاندارد طلایی” موجود باشد.

یک مطالعه مبتنی بر جامعه هدف روی 4653 تماس نزدیک بیماران مبتلا به کرونا توسط سواب گلو تست RT-PCR در هر 48 ساعت در طول 14 روز قرنطینه روی آنها انجام شد.

از 129 موردی که در نهایت توسط تست RT-PCR در آنها کرونا کووید -19 تشخیص داده شد ، 92 نفر (71.3٪) در اولین سواب گلو آزمایش مثبت داشتند که برابر با 71٪ محیط جامعه است.

پزشکان برای درک جواب آزمایشات کرونا باید چه چیزی را بدانند؟

حساسیت و ویژگی می تواند اصطلاحات گیج کننده ای باشد که ممکن است بد فهمیده شوند.

  • حساسیت نسبت بیماران مبتلا به بیماری است که آزمایش مثبت دارند یا میزان مثبت واقعی.
  • ویژگی نسبت بیماران بدون بیماری است که دارای آزمایش منفی یا نرخ منفی واقعی هستند.

این اصطلاحات ویژگی های عملیاتی یک آزمایش را توصیف می کند و می تواند برای سنجش اعتبار یک نتیجه آزمایش مورد استفاده قرار گیرد.

آنها را می توان برای محاسبه نسبت های احتمال ، که اعداد بدون بعد هستند و قدرت یک نتیجه مثبت یا منفی آزمایش را نشان می‌دهد ، ترکیب کرد.

نسبت های احتمال مثبت بیشتر از 1 به تدریج قوی تر هستند ، عدد 10 نشان دهنده یک نتیجه آزمایش بسیار قوی مثبت است.

نسبت های احتمال منفی کمتر از 1 نیز به تدریج قوی تر هستند و 0.1 نشان دهنده یک نتیجه منفی بسیار قوی است.

در مورد آزمایش RNA سواب نازوفارنکس برای کووید -19 ، نسبت احتمال مثبت حدود 14 است که بسیار عالی است.

نسبت احتمال منفی 0.3 است ، که یک نتیجه متوسط است ، اما به دلیل حساسیت متوسط تست کووید -19 به اندازه یک نتیجه مثبت قانع کننده نیست.

تفسیر نتیجه آزمایشات کرونا نه تنها به ویژگی های خود آزمایش بستگی دارد بلکه به احتمال بیماری قبل از آزمایش نیز بستگی دارد.

پزشکان از یک روش اکتشافی به نام لنگر انداختن و تنظیم استفاده می کنند تا بر احتمال قبل از آزمایش (لنگر) نامیده می شود.

سپس آنها این احتمال را بر اساس اطلاعات اضافی بیمار تنظیم می کنند. این روش ابتکاری یک راه کوتاه و مفید است اما با احتمال سوگیری همراه است.

هنگامی که افراد در برآورد احتمال قبل از آزمون شکست می خورند و فقط به بخشی از اطلاعات جدید پاسخ می دهند ، دچار اشتباه می شوند که به آن بی توجهی نرخ پایه می گویند.

شکل 1 نشان می دهد که چگونه باید بر اساس نتایج آزمایش مثبت یا منفی کووید 19 ، تفکر پزشک درباره احتمال بیمار تغییر کند.

ابتدا ، پزشک باید با استفاده از آگاهی از میزان محلی ابتلا به کووید -19 از داده های ملی و منطقه و علائم و نشانه های بیماران ، احتمال تشخیص های جایگزین و سابقه مواجهه با کووید -19 ، احتمال پیش آزمون را تخمین بزند.

پس از انتخاب احتمال پیش آزمون در محور x ، باید برای رسیدن به یک نتیجه مثبت یا منحنی پایینی برای یک نتیجه منفی آزمایش ، سپس برای خواندن برآورد برای پست ، به محور y برسید.

-احتمال آزمایش شکل نشان می دهد که تغییر احتمال نامتقارن است ، به دلیل حساسیت اندک و نسبت احتمال منفی آزمون RNA ، نتیجه آزمایش مثبت بیشتر از نتیجه آزمایش منفی تأثیر بیشتری دارد.

اینفوگرافیک (شکل 2) نتایج را هنگامی نشان می دهد که 100 نفر با احتمال پیش آزمون 80٪ برای کووید -19 با استفاده از فرکانس های طبیعی آزمایش می شوند ، که درک آنها به طور کلی آسان تر است.

پزشکان هنگام خواندن جواب آزمایش کرونا باید به چه نکاتی توجه کنند؟

بعنوان مثالب یک پزشک عمومی 52 ساله دچار سرفه ، تب متناوب و بی حالی می شود. در روز دوم بیماری ، وی تست سواب نازوفارنکس را برای کووید -19 دریافت می کند که منفی گزارش شده است.

سرفه و تب پایین او همچنان ادامه دارد اما از نظر سیستمیک به اندازه کافی احساس می کند که می تواند به کار خود بازگردد. او باید چه کار کند؟

احتمال پیش آزمون در فردی با علائم معمولی کووید -19 ، خطر شغلی در معرض قرار گرفتن و کار در منطقه ای با شیوع بالا زیاد است و بنابراین نتایج منفی آزمایش می تواند گمراه کننده باشد.

جدول 1 نشان می دهد که برای احتمال پیش آزمون 90٪ ، فردی که آزمایش منفی داشته باشد 74٪ شانس ابتلا به کووید -19 را دارد.

با دو آزمایش منفی این خطر هنوز در حدود 47 درصد است.

اگر این پزشک به کار خود بازگردد و بعداً آزمایش به عنوان منفی کاذب تأیید شود ، تصمیم به کار به طور بالقوه عواقب قابل توجهی برای بیماران ، همکاران و همه افرادی که با آنها در تماس بوده است خواهد داشت.

بنابراین برای این پزشک عمومی با علایم شدید باید مطابق دستورالعمل های مربوط به کووید -19 خود را قرنطینه کند ، حتی اگر نتایج آزمایش وی منفی باشد.

این مورد مغالطه بی توجهی نرخ پایه را نشان می دهد. این می تواند وسوسه انگیز باشد که به نتایج یک آزمایش “عینی” بیش از قضاوت بالینی “ذهنی” خود اعتماد کنیم.

به طور کلی ، در طول این همه گیری ، احتمال پیش از آزمایش کووید -19 بالا خواهد بود ، به ویژه در شرایط شیوع بالای مراقبت های ثانویه.

پیامدهای عملی و سیاست گذاری برای کرونا چیست؟

اگرچه که آزمایش های مثبت برای کووید -19 از نظر بالینی مفید هستند ، اما آزمایش های منفی باید با احتساب احتمال پیش از آزمایش بیماری ، با احتیاط تفسیر شوند.

این امر مفاهیم مهمی برای پزشکان در تفسیر آزمایشات و سیاست گذاران طراحی الگوریتم های تشخیص کووید -19 دارد.

در دفترچه راهنمای چینی برای پیشگیری و درمان کووید -19 آمده است:

“اگر آزمایش نوکلئیک اسید در ابتدا منفی باشد ، جمع آوری و آزمایش نمونه ها باید در روزهای بعد ادامه یابد.”

بیماران ممکن است به بخشهای غیر کووید -19 منتقل شوند که منجر به گسترش عفونت کووید -19 بیمارستانی می شود ، مراقبت می تواند عفونت را به افراد وابسته آسیب پذیر منتقل کنند و کارکنان مراقبت های بهداشتی خطر ابتلا به کووید -19 را در چندین فرد آسیب پذیر گسترش می دهند.

پزشکان باید اطمینان حاصل کنند که بیماران در مورد محدودیت های آزمایش مطلع شده اند .

به بیمارانی که یک آزمایش منفی کرونا دارند اما علائم شدیداً نشان دهنده کووید -19 است توصیه می شود طبق دستورالعمل های مشکوک به کووید -19 خود را قرنطینه کنند.

نقش آزمایشات سرولوژی چیست؟

آزمایش های سرولوژی ، که ایمونوگلوبولین ها از جمله IgG و IgM را تشخیص می دهد ، با هدف تشخیص افرادی که قبلاً عفونت داشته اند و ایمنی آنها از لحاظ نظری افزایش یافته است، در حال گسترش هستند.

دوره زمانی و صحت آزمایشات سرولوژی هنوز در دست بررسی است ، اما اصول یکسانی برای ترکیب نتیجه آزمایش با برداشت بالینی کاربرد دارد.

آزمایشات سرولوژی مثبت کاذب می تواند باعث اطمینان خاطر کاذب ، تغییر رفتار و گسترش بیماری شود.

در خصوص آزمایش سرولوژی بیشتر بدانیم

اگر بتوان دقت مناسبی برای آنها تعیین کرد ، مزایای این آزمایش های آنتی بادی شامل تعیین زمان مصونیت کارکنان مراقبت های بهداشتی ، کمک به اطلاع رسانی تصمیمات در مورد رفع قرنطینه و اجازه بازگشت مردم به کار بسیار است.

پیام WHO:

“آزمایش ، آزمایش ، آزمایش” از نظر جمعیت مهم است.

منبع: BMJ

آزمایشات خون کرونا

/1 دیدگاه/در , , , , , /توسط

اکثر آزمایشات مربوط به کرونا COVID-19 شامل نمونه گیری توسط سواب از پشت بینی ، گلو یا هر دو است. اما برخی آزمایشات برخلاف موارد معروف نیاز به نمونه خون دارد.

هدف آزمایشات خون کرونا این است که بفهمیم آیا فردی مبتلا به سندرم تنفسی حاد شدید کروناویروس (یا SARS-CoV-2) یا همان کرونا بوده است یا تا به حال مبتلا شده است یا خیر.

انواع آزمایشات خون کرونا

آزمایش مولکولی یا آنتی ژن

یک آزمایش مولکولی یا آنتی ژن می تواند به شما بگوید که آیا فرد در حال حاضر صرف نظر از این که علائم خاصی داشته باشد عفونت دارد یا خیر.

در خصوص آزمایش مولکولی بیشتر بدانیم

آزمایش سرولوژی یا آنتی بادی

آزمایش سرولوژی یا آنتی بادی نشان می دهد که آیا بدن آنتی بادی هایی نسبت به ویروس دارد یا خیر.

این آزمایش نمی تواند منبع معتبری برای نشان دادن این مورد باشد که آیا فرد دارای عفونت کرونای فعال است یا خیر. اگر آنتی بادی وجود داشته باشد ، نشان می دهد که بدن قبلاً با SARS-CoV-2 برخورد کرده است.

این مقاله نحوه آزمایش COVID-19 ، آزمایشات موجود ، زمان انجام آزمایش و نحوه یافتن آن را بررسی می کند.

در خصوص آزمایش سرولوژی بیشتر بدانیم

آزمایشات مولکولی

آزمایشات مولکولی به دنبال علائم عفونت فعلی هستند. یک آزمایش معتبر برای یافتن مولکول ویروس COVID-19 ، آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز زمان واقعی (RT-PCR) است.

گاهی اوقات به این آزمایش تقویت اسید نوکلئیک نیز گفته می شود.

فردی که آزمایش مولکولی انجام می دهد ، معمولاً با استفاده از یک سواب پنبه ای بلند ، از پشت حلق ، بینی یا هر دو نمونه می گیرد.

در خصوص تست PCR بیشتر بدانیم

آزمایش RT-PCR

در این آزمایش یک متخصص مراقبت های بهداشتی نمونه ای را از شما جمع آوری کرده و برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال می کند.

این تجزیه و تحلیل می تواند نشانه های مواد ژنتیکی ویروس را در نمونه تشخیص دهد.

اگر دو ژن SARS-CoV-2 مشخص شود ، این آزمایش می تواند تشخیص COVID-19 را تأیید کند. اگر فقط یک مورد را شناسایی کند ، نتیجه ای نامشخص ایجاد می کند.

در خصوص نمونه گیری در منزل تست کرونا بیشتر بدانیم

آزمایشات سرولوژی

این ها آنتی بادی ها را که بدن برای مبارزه با SARS-CoV-2 تولید می کند، تشخیص می‌دهند. آنتی بادی ها در خون و بافت هرکسی که از کرونا COVID-19 بهبود یافته است وجود دارد.

آزمایشات سرولوژی نیاز به نمونه خون دارد.

این آزمایشات در حالی که شاخص های مفیدی برای عفونت SARS-CoV-2 هستند ، ممکن است آنتی بادی های تولید شده برای مبارزه با انواع دیگر ویروس کرونا را نیز تشخیص دهند.

بنابراین اگر نتیجه مثبت باشد ، لزوما به این معنا نیست که فرد مبتلا به COVID-19 بوده است.

آیا آزمایشات خون کرونا دقیق هستند؟

همانطور که FDA می گوید هیچ آزمایشی 100٪ قابل اعتماد نیست و ممکن است نتیجه منفی کاذب یا مثبت کاذب داشته باشد.

این شرایط ممکن است در صورتی رخ دهد که فرد آزمایش را اشتباه انجام دهد یا خیلی زود پس از قرار گرفتن در معرض ویروس از آن استفاده کند.

اگر فردی نتیجه مثبتی داشته باشد ، احتمال ابتلای وی به کووید -19 زیاد است. آنها باید اقدامات احتیاطی مانند جداسازی و نظارت بر علائم را انجام دهند.

اگر نتیجه منفی باشد اما فرد علائم داشته باشد ، باید جدا شود. نتیجه آنها ممکن است منفی کاذب باشد.

تست های آنتی ژن ممکن است از دقت کمتری نسبت به آزمایش های RT-PCT برخوردار باشند.

 FDA خاطرنشان می کند که اگر فردی علائم داشته باشد اما از آزمایش آنتی ژن نتیجه منفی بگیرد ، ممکن است ایده خوبی باشد که آزمایش RT-PCR انجام شود و خود را قرنطینه کنند.

اگر فردی نتیجه منفی داشته باشد و هیچ علامتی نداشته باشد ، نیازی به قرنطینه شدن ندارد ، اما باید همچنان در محافل عمومی از ماسک صورت استفاده کند و فاصله فیزیکی را رعایت نماید.

مثبت یا منفی بودن نتیجه آزمایش آنتی بادی ، اقدامات احتیاطی مانند زدن ماسک صورت را ادامه دهید. نتیجه ایمنی را تضمین نمی کند و به این معنی نیست که فرد نمی تواند ویروس را منتقل کند.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (CDC) توصیه می کند که در صورت مثبت بودن ویروس در تماس ، مخاطبین آنها باید 14 روز در خانه بمانند.

با این حال ، این امر برای افرادی که کاملاً واکسینه شده اند و هیچ علامتی ندارند یا افرادی که در 3 ماه گذشته از COVID-19 بهبود یافته اند ضروری نیست.

چه زمانی باید آزمایش کرونا بدهید؟

همانطور WHO می گوید ، افرادی باید آزمایش بدهند که:

  • علائم کرونا COVID-19 مانند سرفه یا تب دارند.
  • در مجموع 15 دقیقه در روز از فردی که تست مثبت دارد ، در فاصله 2 متری بوده اند.
  • در محیطی قرار گرفته اند که ممکن است در معرض افراد مبتلا قرار گرفته باشد ، مانند قطار شلوغ.
  • بخش مراقبت های بهداشتی .

افراد در موارد زیر نیازی به آزمایش ندارند:

  • کاملاً در برابر COVID-19 واکسینه شده‌اند ، حتی اگر در معرض فردی با عفونت زمینه ای قرار گرفته باشند.
  • آزمایش مثبت بوده و طی 3 ماه گذشته از عفونت بهبود یافته است – مگر اینکه علائم جدیدی را نشان دهند.

خلاصه

دسترسی به امکانات آزمایش در سال گذشته در بسیاری از کشورها به میزان قابل توجهی گسترش یافته است. در ایران نیز بسیاری از انواع آزمایش در حال حاضر در دسترس هستند.

دو نوع اصلی عبارتند از آزمایشات تشخیصی ، معمولاً شامل سواب ، و آزمایش آنتی بادی ، که معمولاً به نمونه خون نیاز دارد. یک آزمایش تشخیصی می تواند نشان دهد که فرد مبتلا به عفونت SARS-CoV-2 فعلی است یا خیر ، و یک آزمایش آنتی بادی می تواند نشان دهد که آیا در گذشته مبتلا بوده و بهبود یافته است یا خیر.

منبع: Medical News Today

بررسی اثربخشی واکسن کرونا با آزمایش نوترولایز

/10 نظرها/در , , , , , , /توسط

آزمایش نوترولایز :

نیازی به گفتن نیست که وقتی همه گیری اتفاق افتاد ، جهان ما وارونه شد. با این حال ، با استفاده از واکسن ها ، ما در حال یافتن راهی برای خروج از این فاجعه و بازگشت به قبل هستیم.

از آنجا که واکسیناسیون سراسری کرونا در کشور آغاز گردیده است ، برای مردم مهم است که بدانند پس از زدن واکسن آیا در برابر کرونا کووید-19 ایمنی پافته اند یا خیر.

مسئولان و ارائه دهندگان خدمات بهداشت انیز در پی دانستن این موضوع هستند که میزان آنتی بادی نوترولایز (آنتی بادی خنثی کننده ) برای افراد واکسینه شده با گذشت زمان چقدر قوی خواهد بود.

واکسن های مجاز کرونا بیش از 90٪ موثر هستند ، ایمنی بدن پس از واکسیناسیون در برابر ویروس به طور حتم کاهش می یابد و سوالات مهمی را ایجاد می کند:

  • چه مدت واکسن کرونا ایمنی محافظتی ایجاد می کنند؟
  • آیا واکسن کرونا مطابق انتظارات در هر فرد کار می کنند؟
  • کدام واکسن کرونا قوی ترین اثر را ایجاد می کنند و کدام یک از ضعیف ترین ها را دارند ؟
  • کدام واکسن ایمنی در برابر کرونا COVID-19 را تضمین می کند؟
  • چه زمانی باید تقویت کننده تجویز شود؟

برای کمک به پاسخ به این سوالات مهم ، بیمارستان ها ، کلینیک ها و روش های خصوصی اکنون به سنجش های خنثی سازی جدیدی برای افراد دسترسی دارند که می توانند تصمیمات آگاهانه در مورد استفاده از واکسن را پیشبرد بخشند و ایمنی بیشتر مردم را بهتر تضمین کنند.

آزمایش نوترولایز چیست؟

آزمایش نوترولایز یا آزمایش آنتی بادی خنثی کننده کرونا  SARS-CoV-2 ، ویروسی که باعث ایجاد COVID-19 می شود ، تنها آزمایش مورد تایید FDA EUA است که تعیین می کند شما آنتی بادی خنثی کننده عملکردی دارید یا خیر.

سایر آزمایش های آنتی بادی IgG / IgM نتیجه ای در جنبه عملکردی یا خنثی سازی آنتی بادی ها ندارند.

در خصوص آنتی بادی خنثی کننده بیشتر بدانیم

چه کسانی باید آزمایش نوترولایز بدهند؟

آزمایش نوترولایز برای افراد پس از واکسیناسیون یا پس از بهبودی از عفونت فعال توصیه می شود.

پس از واکسیناسیون کرونا

بعد از اولین دوز واکسن کرونا COVID-19 و دوباره بعد از دوز دوم ، یک آزمایش نوترولایز یا همان آنتی بادی خنثی بدهید تا بررسی شود که آیا بدن شما در پاسخ به واکسن ، آنتی بادی خنثی تولید کرده است یا خیر.

برای واکسنی که 95٪ موثر باشد ، از هر 1000000 واکسینه شده ، 5000 از آن محافظت نمی شود.

پس از بهبودی از کرونا

آیا به SARS-COV-2 (COVID-19) آلوده شده اید؟

آزمایش نوترلایز می تواند پاسخ سیستم ایمنی بدن شما به عفونت را تعیین کند. متخصصان هنوز در مورد مدت زمان باقی ماندن آنتی بادی های خنثی کننده در خون بعد از عفونت و همچنین محافظت از عفونت مجدد در آینده در حال تحقیق هستند.

برای انجام آزمایش نوترلایز با ما تماس بگیرید

آگاهی عمومی در مورد آزمایش نوترولایز

اگر می خواهید قبل از واکسیناسیون یک آزمایش پایه انجام دهید یا اگر فقط در مورد وضعیت ایمنی بدن خود کنجکاو هستید ، می‌توانید آزمایش نوترلایز را انجام دهید.

آزمایش نوترلایز برای کارکنان خط مقدم ، کارکنان مراقبت های بهداشتی ، مربیان و عموم مردم هم در دسترس است.

می‌توانید نتایج آزمایش نوترلایز و ایمنی بدن را در 3-5 روز کاری دریافت کنید.

آنتی بادی نوترولایز

عامل اصلی محافظت بدن در برابر کرونا

آنتی بادی های خنثی کننده یا آنتی بادی نویترولایز عوامل اصلی محافظت در برابر عفونت در آینده هستند و برای اولین بار ، سنجش های مبتنی بر ویروس با توان بالا برای کرونا COVID-19 که به خوبی تأیید شده اند می توانند تیترهای آنتی بادی های خنثی سازی را به طور دقیق در افراد تعیین کنند.

آزمایش نوترولایز یک آزمایش خون ساده است ، بنابراین انجام آن هم نسبتاً سریع و آسان است ، اما اطلاعات بسیار ویژه ای را ارائه می دهد که می تواند به تعیین پروتکل های ایمنی آینده کمک کند و در مورد مراحل بعدی برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و افراد واکسینه شده شفافیت ایجاد کند.

از این نظارت می توان برای درک بهتر سطح آنتی بادی خنثی کننده برای محافظت استفاده کرد و به ایجاد برنامه های دوز تقویت کننده برای حفظ ایمنی ناشی از واکسن کمک کرد.

با توانایی اندازه گیری منظم تیتر آنتی بادی نوترولایز در افراد واکسینه شده ، می توان درک کرد که چگونه سطح ریسک با گذشت زمان تغییر می کند.

به عنوان مثال ، یک تیتر 500 (جایی که حتی در صورت رقیق شدن خون 500 برابر آنتی بادی هنوز قابل تشخیص است) از محافظت از آنتی بادی کافی برخوردار است ، اما اگر قصد دارید سوار هواپیما شوید ، یک تیتر 100 نمی تواند محافظت کافی برای شما ایجاد کند.

اندازه گیری دوام ایمنی در برابر کرونا

برای توسعه این نوع جدید از سنجش ها ، محققان با استفاده از داده های هفت واکسن فعلی و همچنین گروه های نقاهت ، رابطه بین سطح خنثی سازی آزمایشگاهی و مشاهده محافظت در برابر عفونت را مدلسازی کرده اند.

یک مطالعه جدید در مورد تجزیه و تحلیل سطح ایمنی بدن در برابر کرونا COVID-19 ، بر اساس داده های حاصل از آزمایش های اولیه آنتی بادی نشان می دهد که تیترها طی شش ماه بهبودی پس از COVID-19 حداقل 50٪ (و تا 80٪) کاهش می یابند.

در 250 روز اول پس از ایمن سازی ، مدل های پوسیدگی تیترهای خنثی سازی نیز کاهش قابل توجهی در محافظت از عفونت COVID-19 را پیش بینی می کنند.

در حقیقت ، پوسیدگی تیترهای خنثی سازی در افراد واکسینه شده طی سه تا چهار ماه اول پس از واکسیناسیون حداقل به همان سرعتی که افت در افراد نقاهت مشاهده می شود ، سریع است.

به طور کلی ، این مطالعه ثابت می کند که تیتر آنتی بادی نوترولایز به سرعت پس از عفونت طبیعی کاهش می یابد. افراد ، علیرغم شدت بیماری ، طیف وسیعی از تیترهای آنتی بادی خنثی را ایجاد می کنند.

با توجه به متغیرهای قابل توجهی که در اطراف هر فرد وجود دارد ، آزمایش کمی دوره ای می تواند به درک بهتری از کاهش تیتر آنتی بادی خنثی کننده در بیماران بهبودیافته و بیماران تلقیح شده منجر شود.

با نظارت بر خنثی سازی سطح آنتی بادی در طول زمان ، می توانیم در تعیین استراتژی های بهینه دوز واکسن ، بهبود واکسن ها و درمان های ایمنی و بازگشایی ها و تعاملات اجتماعی اطمینان بیشتری داشته باشیم.

اعتبار سنجی دقت آزمایش نوترولایز

برای تأیید صحت این روش جدید ، مقایسه هایی با آزمایش نوترولایز کاهش پلاک (PRNT) انجام شده است ، که تیترهای آنتی بادی خنثی کننده ویروس را اندازه گیری می کند و به عنوان استاندارد اصلی آزمایش سرولوژی و تعیین میزان حفاظت ایمنی باقی می ماند.

بر اساس این مقایسه ، عناوین سنجش خنثی سازی با عناوین حاصل از PRNT ارتباط زیادی دارد. با این حال ، بر خلاف PRNT ، روش های خنثی سازی نظارت گسترده ای بر محافظت از COVID-19 و اثر واکسن برای پاسخگویی به تقاضای جهانی بزرگ ارائه می دهند.

با آزمایشات خنثی سازی ، می توانیم داده ها و بینشهای هدفمندی را در مورد چگونگی ادامه و برنامه ریزی مطمئن در روزها و ماه های آینده با تکمیل دور اول واکسیناسیون ارائه دهیم.

به طور خلاصه ، ما اطلاعات لازم را برای تصمیم گیری آگاهانه در مورد اطمینان از ایمنی ملت و جهان خواهیم داشت.

منبع:

تشخیص کرونا با استفاده از تست RT-PCR

/0 نظرها/در , , , , /توسط

تست RT-PCR یا واکنش زنجیره ای در زمان واقعی ، یکی از دقیق ترین روش های آزمایشگاهی برای شناسایی ، ردیابی و مطالعه ویروس کرونا کووید-19 است.

  • تست RT-PCR چگونه کار می کند؟
  • چه تفاوتی با تست PCR دارد؟
  • چه ارتباطی با فناوری هسته ای دارد؟

RT-PCR در زمان واقعی چیست؟

تست RT-PCR روشی مشتق شده از روش هسته‌ای برای تشخیص وجود ماده ژنتیکی خاص در هر عامل بیماری زایی از جمله ویروس است.

در ابتدا ، این روش از مارکرهای ایزوتوپ رادیواکتیو برای شناسایی مواد ژنتیکی هدفمند استفاده می شد ، اما تصفیه بعدی منجر به جایگزینی برچسب ایزوتوپی با مارکرهای خاص ، اغلب رنگ‌های فلورسنت شد.

این روش جدید به دانشمندان اجازه می دهد تا نتایج را در حالی که روند کار هنوز ادامه دارد بلافاصله مشاهده کنند ، اما PCR معمولی فقط نتایج را در پایان روند ارائه می دهد.

تست RT-PCR در زمان واقعی یکی از پرکاربردترین روش‌های آزمایشگاهی برای تشخیص ویروس COVID-19 است.

در حالی که بسیاری از کشورها از تست RT-PCR در زمان واقعی برای تشخیص بیماری های دیگر مانند ویروس ابولا و ویروس زیکا استفاده کرده اند ، بسیاری از آنها برای سازگاری این روش برای ویروس COVID-19 و همچنین افزایش ظرفیت آزمایش ملی خود به پشتیبانی نیاز دارند.

ویروس چیست؟ مواد ژنتیکی چیستند؟

ویروس یک بسته میکروسکوپی از مواد ژنتیکی است که توسط یک پاکت مولکولی احاطه شده است. این ماده ژنتیکی می تواند اسید دئوکسی ریبونوکلئیک (DNA) یا اسید ریبونوکلئیک (RNA) باشد.

DNA یک مولکول دو رشته ای است که در همه ارگانیسم ها مانند حیوانات ، گیاهان و ویروس ها یافت می شود و دارای کد ژنتیکی یا نقشه اولیه برای نحوه ساخت و رشد این موجودات است.

RNA به طور کلی یک مولکول تک رشته ای است که بخشی از کد ژنتیکی را کپی ، رونویسی و منتقل می کند تا به پروتئین ها منتقل شود تا آنها بتوانند سنتز شده و عملکردهایی را که باعث زنده نگه داشتن و رشد موجودات می شود ، انجام دهند.

تغییرات مختلف RNA وظیفه کپی ، رونویسی و انتقال را بر عهده دارد.

برخی ویروس ها مانند ویروس کرونا (SARS-CoV-2) ، که باعث بیماری COVID-19 می شود ، فقط حاوی RNA هستند ، این بدان معناست که آنها برای تکثیر و زنده ماندن به سلول‌های سالم نفوذ کرده اعتماد می کنند. هنگامی که داخل سلول قرار گرفتند ، ویروس از کد ژنتیکی خود استفاده می‌کند.

برای اینکه ویروسی مانند ویروس COVID-19 با استفاده از RT-PCR در زمان واقعی در بدن شناسایی شود ، کارشناسان باید RNA را به DNA تبدیل کنند. این فرایندی به نام “رونویسی معکوس” است.

کارشناسان آزمایشگاهی صدها هزار بار بخشی خاص از DNA ویروسی رونویسی شده را تکثیر می کنند.

این تکثیر بسیار مهم است به طوری که دانشمندان به جای تلاش برای ردیابی مقدار ناچیزی از ویروس در میان میلیون ها رشته اطلاعات ژنتیکی ، مقادیر زیادی از بخش‌های هدفمند DNA ویروسی را برای تأیید دقیق وجود ویروس در اختیار دارند.

پروسه تست PCR

RT-PCR چگونه ویروس کرونا COVID-19 را تشخیص می‌دهد؟

یک نمونه از قسمت های بدن که ویروس COVID-19 در آن جمع می شود ، مانند بینی یا گلو ، جمع آوری می شود.

نمونه با چندین محلول شیمیایی تصفیه می شود که موادی مانند پروتئین و چربی را از بین می برد و فقط RNA موجود در نمونه را استخراج می کند. این RNA استخراج شده ترکیبی از مواد ژنتیکی شخص و در صورت وجود RNA ویروس است.

RNA با استفاده از آنزیمی خاص تبدیل به DNA معکوس می شود. کارشناسان سپس قطعات کوتاه اضافی DNA را اضافه می کنند که مکمل قسمتهای خاصی از DNA ویروسی رونویسی شده هستند.

اگر ویروس در یک نمونه وجود داشته باشد ، این قطعات خود را به بخش‌هایی از DNA ویروسی متصل می کنند.

برخی از قطعات ژنتیکی اضافه شده برای ساخت رشته های DNA در هنگام تقویت استفاده می شوند و برخی دیگر برای ساخت DNA و افزودن برچسب‌های مارکر به رشته ها استفاده ، سپس برای شناسایی ویروس به کار گرفته می شوند.

در ادامه این مخلوط در دستگاه RT-PCR قرار می گیرد.

این دستگاه از طریق دمایی که مخلوط را گرم و خنک می کند برای ایجاد واکنش‌های شیمیایی خاص که نسخه های جدید و مشابهی از بخش‌های هدف DNA ویروسی ایجاد می کند ، چرخه می زند. این چرخه بارها و بارها تکرار می شود تا کپی کردن بخش‌های هدف DNA ویروسی ادامه یابد.

هر چرخه تعداد قبلی را دو برابر می کند: دو نسخه چهار ، چهار نسخه هشت و ….

تنظیم استاندارد RT-PCR در زمان واقعی معمولاً 35 دوره را طی می کند ، این بدان معنی است که در پایان روند ، از هر رشته ویروس موجود در نمونه ، حدود 35 میلیارد نسخه جدید از بخش DNA ویروسی ایجاد می شود.

همانطور که نسخه های جدیدی از بخش های ویروسی DNA ساخته می شود ، برچسب های مارکر به رشته های DNA متصل می شوند و سپس یک رنگ فلورسنت را آزاد می کنند که توسط رایانه‌ی دستگاه اندازه گیری می شود و به صورت واقعی در صفحه نمایش داده می شود.

کامپیوتر بعد از هر چرخه میزان فلورسانس نمونه را ردیابی می کند. وقتی از سطح خاصی از فلورسانس عبور کرد ، این وجود ویروس را تأیید می کند.

دانشمندان همچنین برای برآورد شدت عفونت ، چند چرخه برای رسیدن به این سطح را کنترل می کنند: هرچه چرخه کمتر باشد ، شدت عفونت ویروسی بیشتر است.

چرا باید از تکنیک RT – PCR در زمان واقعی استفاده کرد؟

تکنیک RT-PCR در زمان واقعی بسیار حساس و خاص است و می تواند در کمتر از سه ساعت تشخیص قابل اعتماد ایجاد کند ، اگرچه در آزمایشگاه ها به طور متوسط بین شش تا هشت ساعت طول می کشد.

در مقایسه با سایر روش‌های جداسازی ویروس موجود ، تست RT-PCR به طور قابل توجهی سریعتر است و پتانسیل کمتری برای آلودگی یا خطا دارد ، زیرا کل فرآیند را می توان در یک لوله بسته انجام داد.

این روش همچنان دقیق ترین روش موجود برای تشخیص ویروس COVID-19 است.

با این حال ، از RT-PCR در زمان واقعی نمی توان برای تشخیص عفونت های گذشته استفاده کرد ، این امر برای درک و گسترش ویروس بسیار مهم است ، زیرا ویروس ها فقط در یک بازه زمانی خاص در بدن وجود دارند.

PCR چیست و چه تفاوتی با RT – PCR در زمان واقعی دارد؟

RT – PCR نوعی واکنش PCR یا واکنش زنجیره ای پلیمراز است. این دو تکنیک از فرآیند یکسانی استفاده می کنند با این تفاوت که RT-PCR دارای یک مرحله رونویسی معکوس RNA به DNA یا RT است تا امکان تکثیر را فراهم کند.

این به این معنی است که PCR برای پاتوژن هایی مانند ویروس ها و باکتری ها که قبلاً حاوی DNA برای تقویت هستند ، استفاده می‌شود ، در حالی که RT-PCR برای کسانی که حاوی RNA هستند و برای تکثیر نیاز به DNA دارند ، استفاده می‌شود.

برای اطلاع بیشتر درخصوص تست PCR کلیک کنید

هر دو تکنیک را می توان در “زمان واقعی” انجام داد ، این بدان معناست که نتایج تقریباً بلافاصله قابل مشاهده هستند ، در حالی که در صورت استفاده “معمول” ، نتایج فقط در پایان واکنش قابل مشاهده هستند.

PCR یکی از پرکاربردترین آزمایش های تشخیصی برای تشخیص عوامل بیماری زا از جمله ویروس ها است که باعث بیماری هایی از جمله ابولا ، تب خوکی آفریقایی و بیماری پا و دهان می شود.

از آنجا که ویروس COVID-19 فقط حاوی RNA است ، برای تشخیص آن از زمان واقعی یا RT-PCR معمولی استفاده می شود.

منبع: IAEA

آنتی بادی خنثی کننده یا آنتی بادی نوترولایز

/4 نظرها/در , , , /توسط

آنتی بادی خنثی کننده یا آنتی بادی نوترولایز (neutralizing antibody) نوعی آنتی بادی است که مسئول دفاع از سلول‌ها در برابر عوامل بیماری زا و ارگانیسم هایی است که باعث بیماری می‌شوند.

آنتی بادی نوترلایز به عنوان بخشی از پاسخ ایمنی بدن به طور طبیعی تولید می شوند و تولید آنها هم با عفونت و هم با واکسیناسیون علیه عفونت ها صورت می گیرد.

آنتی بادی های خنثی کننده می توانند منجر به مصونیت مادام العمر در برابر برخی از عفونت ها شوند و می توان از آنها برای دیدن اینکه آیا فرد پس از بهبودی از عفونت ، مصونیت ایجاد کرده است ، استفاده کرد.

آنتی بادی های خنثی کننده را نباید با آنتی بادی های اتصال دهنده ( binding antibodies )، که مسئول اتصال به یک پاتوژن و هشدار سیستم ایمنی بدن نسبت به وجود آن هستند ، اشتباه گرفت. آنتی بادی های خنثی کننده ، اگرچه بخشی جدایی ناپذیر از پاسخ ایمنی بدن هستند ، اما هدف متفاوتی برای اتصال آنتی بادی ها دارند.

آنتی بادی نوترولایز چگونه ساخته می شوند؟

آنتی بادی ها توسط سلول های B در مغز استخوان ساخته می شوند. هنگامی که سلول های B ایجاد می شوند ، آنها شروع به تولید آنتی بادی می کنند که به آنتی ژن های خاص متصل می شوند.

آنتی بادی های خنثی کننده چگونه کار می کنند؟

یک آنتی بادی نوترلایز می تواند با تأثیر بر چگونگی ورود مولکول‌های سطح پاتوژن به سلول‌های بدن ، باعث جلوگیری از آلوده شدن پاتوژن به بدن شود.

در ویروس‌های پوششی (سلول ویروسی حساس به حرارت که درون غشای چربی است) ، آنتی بادی های نوترلایز از اتصال ویروس به سلول و همچنین ورود آن به سلول جلوگیری می کنند.

در ویروس های غیر پوششی (سلول ویروسی مقاوم در برابر حرارت و بدون غشای چربی) ، آنتی بادی های خنثی کننده می توانند به پروتئین کپسید ( پوسته پروتئینی که اطلاعات ژنتیکی درون سلول ویروس را احاطه می کند ) متصل شوند.

آنتی بادی های خنثی کننده همچنین می توانند پاتوژن ها را از تغییر ساختار و شکل خود ، که تحت عنوان تغییرات ساختاری شناخته می شوند ، متوقف کنند تا وارد سلول شوند.

در عفونت های باکتریایی ، آنتی بادی های نوترولایز می توانند اثرات مضر سموم را مسدود کنند. ثابت شده است که این اتفاق در داروهای دیفتری رخ می دهد ، اگرچه دیگر برای جلوگیری از عفونت های دیفتری توصیه نمی شود.

هنگامی که پاتوژن توسط NAb خنثی شد ، پاتوژن توسط گلبول های سفید تخریب می شود و طحال پاتوژن را فیلتر می کند تا از طریق ادرار یا مدفوع دفع شود.

درخصوص آزمایش اثربخشی واکسن کرونا بیشتر بدانیم

تست تشخیص آنتی بادی خنثی کننده

زمانی که ویروس کرونا وارد بدن می شود سیستم ایمنی بر اساس ساختار پروتئین های ویروس، شروع به ساختن آنتی بادی می‌کند. ویروس کرونا دارای ۴ پروتئین است.

پروتئین اصلی که ویروس از آن برای اتصال به سلول های بدن استفاده می کند، پروتئین SPIRE است.

این پروتئین بخشی به نام دامنه اتصال به گیرنده یا RBD دارد که به پروتئین بر روی سلول بدن به نام ACE2 متصل می شود. ACE2 مانند دستگیره ای است که در ورود ویروس به سلول بدن را باز می کند و پس از این اتصال، ویروس وارد سلول شده و عفونت آغاز می شود.

تحقیقات انجام شده نشان می دهد آنتی بادی های IgG مختص RBD پروتئین SPIRE بطور بالقوه قابلیت خنثی کردن عملکرد ویروس کرونا را دارند. این آنتی بادی با پوشش دادن RBD مانع اتصال آن به گیرنده های سلول می شوند.

عمل خنثی کردن ویروس توسط این آنتی بادی ها باعث شد محققان آنها را پادتن های خنثی کننده بخوانند. از آنجا که حضور این پادتن ها در بدن از ابتلای مجدد به بیماری جلوگیری می کند، داشتن روش هایی برای تشخیص آنتی بادی های خنثی کننده بسیار مهم است.

کیت تشخیص آنتی بادی IgG اختصاصی علیه 2-CoV-SARS ، با تشخیص مطمئن، سریع و دقیق پادتن های اختصاصی برای بخش RBD پروتئین SPIRE امکان شناسایی افرادی که به صورت بالقوه در برابر کرونا مصونیت پیدا کرده اند را فراهم می کند.

برنامه خنثی سازی آنتی بادی ها

یک کاربرد معمول برای خنثی سازی آنتی بادی در دارو ، ایمن سازی غیرفعال است. این روندی است که در آن شخصی که از بیماری در امان نیست ، از شخصی که قبلاً در برابر این بیماری ایمن است ، آنتی بادی می گیرد.

این روش محافظت طولانی مدت نیست ، اما بلافاصله از عفونت محافظت و با آن مبارزه می کند.

واکسیناسیون همچنین از آنتی بادی های خنثی کننده استفاده می کند ، که به عنوان ایمن سازی فعال شناخته می شود. واکسن ها به گونه ای طراحی شده اند که با تزریق یک نمونه فعال از ویروس یا باکتری یا بخشی از ویروس یا باکتری به بدن ، از پاسخ ایمنی طبیعی به عفونت تقلید می کنند.

سیستم ایمنی بدن می تواند برای تولید آنتی بادی های نوترلایز یا خنثی کننده در پاسخ به ویروس یا باکتری های موجود در واکسن ، ایجاد شود که در صورت قرار گرفتن در معرض پاتوژن برای دومین بار ، عفونت را به طور طبیعی تشخیص داده و با آن مبارزه می کند.

چگونه ویروس ها از پادتن های خنثی کننده فرار می کنند؟

برخی ویروس ها می توانند از اثرات آنتی بادی های خنثی کننده ، مانند ویروس دنگی و ویروس زیکا ، فرار کنند. ویروس آنفلوانزا نیز قادر به جلوگیری از پادتن های خنثی کننده است زیرا به طور منظم جهش می یابد. به طوری که دیگر توسط آنتی بادی ها شناخته نمی شود ، حتی اگر این آنتی بادی ها یک سویه قبلی ویروس آنفلوانزا را تشخیص داده باشند.

یک فرآیند معروف به تقویت وابسته به آنتی بادی (ADE) ، که منجر به عفونت های شدیدتر می شود ، می تواند در صورت اتصال ویروس به آنتی بادی هایی که به ویروس سلول ها را آلوده می کنند ، متصل شود.

روش های مختلفی وجود دارد که می تواند از طریق آن تقویت وابسته به آنتی بادی صورت گیرد.

در ویروس دنگ ، مشخص شد که آنتی بادی های خنثی کننده به نوعی گلبول سفید خون معروف به ماکروفاژ متصل می شوند که به ویروس در ورود به سلول های سفید خون و تکثیر کمک می کند.

علاوه بر این ، پروتئین های موجود در سطح ویروس می توانند با آنتی بادی هایی پوشیده شوند که با یک سروتیپ ویروس مبارزه کنند و می توانند به ویروسی مشابه و جداگانه با سروتیپ دیگر متصل شوند.

سپس ترکیب ویروس و آنتی بادی ها به گیرنده های آنتی بادی Fc-area (پروتئین هایی که در نقش محافظ سیستم ایمنی بدن نقش دارند) در غشای سلول متصل می شوند.

در نتیجه ، سلول می تواند ویروس را درونی کرده و به تکثیر ادامه دهد و منجر به افزایش عفونت شود.

تقویت وابسته به آنتی بادی در ویروس های زیر دیده شده است:

  • ویروس دنگ
  • ویروس تب زرد
  • ویروس زیکا
  • ویروس کووید-19
  • ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV)
  • ویروس های کرونا هم انسان و هم حیوان را تحت تأثیر قرار می دهد

ADE باعث ایجاد نگرانی در تولید واکسن ها می شود. دلیل این امر این است که واکسن ها اغلب باعث تولید آنتی بادی هایی می شوند که می توانند ADE را تسهیل کنند و باعث بیماری شدیدتری شوند.

به عنوان مثال ، واکسیناسیون علیه ویروس دنگ و ویروس کرونا به نام گربه ها ناموفق ارزیابی شد زیرا منجر به افزایش وابسته به آنتی بادی می شود که در مقایسه با واکسیناسیون نشده ، عفونت را در کسانی که واکسینه شده اند ، بدتر می کند.

خلاصه

آنتی بادی های نوترولایز یا خنثی کننده ، آنتی بادی های طبیعی هستند که نقش مهمی در سیستم ایمنی بدن دارند. آنها در کنار آنتی بادی های متصل کننده که وجود یک عامل بیماری زا در بدن را نشان می دهد ، کار می کنند تا سلول های سفید خون بتوانند آن را پیدا و از بین ببرند.

آنتی بادی های خنثی کننده مسئول جلوگیری از ورود پاتوژن به سلول هستند به طوری که در مرحله اول قادر به آلوده کردن سلول های سالم نیست و ثانیاً قادر به تکثیر و ایجاد عفونت شدید نیست.

آنتی بادی های خنثی کننده کاربرد زیادی در پزشکی پیدا کرده اند و اغلب به عنوان بخشی از واکسن ها مورد استفاده قرار می گیرند.

منبع: News-medical

آزمایش ANA یا آزمایش آنتی بادی ضدهسته‌ای

/4 نظرها/در , , , , /توسط

آزمایش خون آنتی بادی ضدهسته ای (antinuclear autoantibodies) که به آن آزمایش ANA نیز گفته می‌شود، پروتئین خاصی را در جریان خون شناسایی می‌کند.

این آزمایش به راهنمایی تشخیص بیماری کمک می‌کند و پزشکان اغلب از این آزمایش برای رد لوپوس یا سایر بیماری های خود ایمنی استفاده می کنند.

سیستم ایمنی بدن آنتی بادی را برای حفظ سلامت بدن در مبارزه با مهاجمان ناخواسته تولید می کند. با این حال ، گاهی اوقات سیستم ایمنی اشتباه کرده و بافت خود فرد را به اشتباه تهدید و به آن حمله می کند.

لوپوس یک بیماری خود ایمنی است ، به این معنی که در آن سیستم ایمنی بدن به سلول‌های بدن حمله می کند. پزشک می تواند آزمایش آنتی بادی های ضد هسته ای (ANA test) را در خون تجویز کند.

در صورت نتیجه مثبت ، ممکن است فرد به بیماری خود ایمنی مبتلا باشد.

هنگام تشخیص ، پزشک نتیجه آزمایش و طیف وسیعی از عوامل دیگر ، از جمله سابقه پزشکی و علائم فرد را بررسی می‌کند.

آزمایش ANA

آزمایش خون ANA چیست؟

این آزمایش میزان ANA در خون را اندازه گیری می کند و نتیجه مثبت می تواند به یک بیماری خود ایمنی اشاره کند.

ANA چیست؟

یک پزشک آزمایش خون ANA (antinuclear autoantibodies) را مانند هر آزمایش خون دیگر تجویز می‌کند.

این آنتی بادی ها باعث می شوند که سیستم ایمنی بدن به هسته ها یا مراکز پردازش سلول ها و بافت های خود بدن حمله کند.

آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که به سلول های ایمنی بدن دستور می دهند سلول ها و ذرات خارجی را هدف قرار داده و به آنها حمله کنند.

سلول های سیستم ایمنی بدن معمولاً به آنتی بادی ها پاسخ می دهند و این به سلول های ایمنی اجازه می دهد بین ذرات متعلق به بدن و بقیه که ممکن است باعث آسیب شوند ، تشخیص بگذارند.

آنتی بادی هایی که باعث حمله سیستم ایمنی به بافت خود بدن می شوند ، آنتی آنتی بادی نامیده می شوند. اینها اساس بیماری های خودایمنی هستند.

ANA  باعث می شود سیستم ایمنی به هسته سلول که حاوی مواد ژنتیکی آن است حمله کند.

شرایط بیماری خودایمنی بدن

یک فرد با سطح ANA بالا ممکن است بیماری خودایمنی داشته باشد. پزشکان گاهی اوقات این شرایط را بیماری های روماتیسمی مرتبط با ANA می نامند.

این شرایط عبارتند از:

  • لوپوس اریتماتوی سیستمیک یا لوپوس
  • سندرم شوگرن ، که در آن سیستم ایمنی بدن به غدد بزاقی و اشک حمله کرده و منجر به خشکی دهان و چشم می شود.
  • اسکلروز سیستمیک ، یا اسکلرودرمی ، که باعث ضخیم شدن پوست و مشکلات بالقوه دیگر می شود
  • بیماری بافت پیوندی مختلط ، که در آن تعدادی از مشکلات خود ایمنی با هم اتفاق می افتد ، مانند لوپوس و اسکلروز سیستمیک
  • پدیده رینود ، که در آن فرایند خودایمنی بر جریان خون و اندام های بدن ، مانند انگشتان دست ، در درجه حرارت سرد تغییر رنگ می دهد

آزمایش ANA مانند آزمایش خون منظم است.

متخصص مراقبت های بهداشتی ی کارشناس آزمایشگاه با استفاده از سوزن و سرنگ یا ویال نمونه خون را می گیرد ، اغلب از طریق ورید داخل آرنج یا پشت دست.

پس از دادن نمونه خون ، فرد می تواند به فعالیتهای منظم خود بازگردد.

آزمایش ANA

آماده شدن برای آزمایش خون  ANA

پیش از آزمایش در مورد هرگونه آماده سازی لازم برای آزمایش خون ANA با پزشک مشورت کنید.

قبل از دادن نمونه خون ، فرد نیازی به آماده سازی خاصی مانند ناشتا بودن ندارد.

ممکن است آزمایش خون دیگری را نیز تجویز کرده با شد که نیاز به ناشتا بودن دارد.

چندین دارو می توانند سطح ANA را تحت تأثیر قرار دهند. ارائه دهنده خدمات بهداشتی باید قبل از گرفتن نمونه از مصرف هر دارویی مطلع باشد.

آزمایش ANA به لوپوس بسیار حساس است ، اما نتیجه مثبت لزوماً به معنای ابتلای فرد به این بیماری نیست.

آزمون ANA همچنین می تواند نتیجه منفی کاذب بدهد. ممکن است یک فرد نتیجه منفی داشته باشد اما هنوز هم لوپوس داشته باشد ، به خصوص این بیماری در مراحل اولیه است.

تشخیص مثبت

یک نتیجه مثبت در آزمایش ANA ممکن است به پزشک کمک کند تا یک اختلال خود ایمنی را تشخیص دهد.

با این حال ، اگر بعد از نتیجه مثبت ، نه شخص و نه پزشک علائم و نشانه هایی را تشخیص ندهند ، تیم پزشکی ممکن است نتیجه را نادیده بگیرند.

مراحلی که نتیجه مثبتی را دنبال می کنند به سلامت کلی فرد بستگی دارد و علائم آنها به تعیین علت سطح ANA کمک می کند.

نتیجه پایانی

تست ANA یک آزمایش بسیار حساس اما غیر اختصاصی است که می تواند به حذف شرایط خودایمنی مانند لوپوس کمک کند.

یک پزشک آزمایش را به روشی کاملاً مشابه سایر آزمایشات خون انجام می دهد و فرد نیازی به انجام مقدمات خاصی ندارد.

در حالی که پزشکان غالباً از آزمایش برای تأیید تشخیص لوپوس استفاده می کنند ، می تواند نتایج مثبت و منفی کاذب را ارائه دهد.

تأیید هر نوع تشخیص به پزشک نیاز دارد تا شناخت کاملی از علائم و سابقه پزشکی فرد بدست آورد.

اقتباش شده از : Medical News Today

ویروس مارکر و آزمایشات تشخیصی

/2 نظرها/در , , , , , , /توسط

ویروس مارکر و آزمایشات مرتبط با آن برای تشخیص عفونت عامل ویروس انجام می‌شود. از آنجا که افراد در قرن جدید از بیماری‌های مختلف ویروسی رنج می‌برند ، این مجموعه آزمایشات می‌تواند به لکه بینی دقیق بیماری ها کمک کند.

سلول‌های آلوده به ویروس ، آسیب دیده و باعث از بین رفتن بیشتر سیستم ایمنی بدن و ایجاد چندین بیماری می‌شوند. اگر ویروس به موقع درمان نشود ، ممکن است در بعضی موارد عضوی را از بین ببرد.

ویروس‌ها به سلول های زنده طبیعی حمله کرده و از آنها برای تکثیر و تولید ویروس‌های دیگر مانند خود استفاده می‌کنند.

آزمایش ویروس مارکر چیست؟

“آزمایش ویروس مارکر” به طور کلی مجموعه آزمایشاتی است که برای تشخیص عفونت عامل ویروس انجام می‌شود. ویروس ها سلول ها را آلوده می‌کنند ، DNA آنها را تغییر داده و با از بین بردن سیستم ایمنی بدن یا آسیب رساندن به اندام ها باعث بیماری می شوند. “

غربالگری به موقع می تواند شما را در جلوگیری از بیماری‌ها یاری دهد و با استفاده از آزمایشات ویروس مارکر می‌توانید سلامتی خود را به بهترین شکل پیگیری کنید.

آزمایش CBC می تواند ناهنجاری‌های موجود در خون را تشخیص دهد که می‌تواند نشان دهنده وجود یک عفونت در یک فرد داخلی باشد. با این حال ، ممکن است آزمایشات بیشتری برای تعیین باکتریایی ، ویروسی یا انگلی بودن عفونت مورد نیاز باشد.

آزمایش ادرار نیز می تواند عفونت ویروسی را تشخیص دهد.

بطور معمول آزمایشات ویروس مارکر متعددی وجود دارد که می‌تواند به شما اطلاعات روشنی از سلامتی ‌دهد. شما می‌توانید آزمایش ویروس مارکر را با توصیه پزشک خود انتخاب و به راحتی به انجام برسانید.

برخی از آزمایشات ویروس مارکر مهم عبارتند از:

  1. آزمایش CBC خون
  2. آزمایش ادرار
  3. آزمایش آنتی بادی
  4. آزمایش CRP
  5. آزمایش آنتی ژن
  6. آزمایش فریتین
  7. آزمایش ویروس Herpes simplex
  8. آزمایش ویروس Respiratory syncytial
  9. آزمایش ویروس Epstein-Barr
  10. آزمایش ویروس هپاتیت
  11. آزمایش ویروس human papillomavirus, HPV
  12. آزمایش ویروس Human immunodeficiency virus (HIV)

چه عواملی باعث ایجاد تب ویروسی می شود؟

علت تب ویروسی ، عفونت ویروسی است. ویروس ها وارد بدن می‌شوند و در سلول‌ها تکثیر می‌شوند. تب راه بدن برای مبارزه با ویروس است ، زیرا ویروس‌های خاصی به دما حساس هستند و افزایش دمای بدن باعث می‌شود یک محیط ناخواسته برای آنها ایجاد شود.

“علائم تب ویروسی عبارتند از:

  • لرز
  • تعریق
  • کم آبی بدن
  • سردرد
  • درد
  • درد عضلانی
  • از دست دادن اشتها

تعداد پلاکت در تب ویروسی کاهش می یابد و ممکن است به 90،000 – 1 لک در هر میکرولیتر (میلی لیتر) کاهش یابد.

همچنین WBC  یا تعداد گلبول‌های سفید نیز در تب ویروسی کاهش می‌یابد.

عفونت ویروسی چیست؟

عفونت ویروسی هنگامی است که فرد به ویروس آلوده می‌شود. ویروس ها وارد بدن می شوند و به سرعت تکثیر می‌شوند و منجر به بیماری می‌شوند.

زمان ادامه داشتن عفونت ویروسی به نوع ویروس بستگی دارد.

ویروس ها می توانند باعث عفونت های حاد کوتاه مدت ، عفونت‌های مزمن که می توانند در هر هفته بین هفته ها تا سال ادامه داشته باشند ، یا عفونت های نهفته ای که خاموش هستند و بعد از چند ماه یا سال دوباره فعال شوند.

عفونت های ویروسی مانند سرماخوردگی ، آنفولانزا یا دنگ به طور کلی تا دو هفته ادامه دارد.

برخی از عفونت های ویروسی شایع عبارتند از:

  • تب دنگ
  • سرماخوردگی
  • آنفلوانزای فصلی
  • هپاتیت
  • تبخال
  • فلج اطفال
  • آبله مرغان
  • آبله
  • سرخچه
  • اچ آی وی / ایدز

نوشته شده توسط: eBgroup

آزمایش سرولوژی ، آنتی بادی و ایمیونیتی کرونا

/1 دیدگاه/در , , , /توسط

در این مقاله توضیحاتی در مورد آزمایش سرولوژی ، آنتی بادی و ایمیونیتی در برابر کرونا را برای شما آماده کرده‌ایم:

آزمایش سرولوژی چیست؟

“سرولوژی” مطالعه آنتی بادی ها در سرم خون است.

آنتی بادی ها بخشی از پاسخ ایمنی بدن در برابر عفونت هستند. آنتی بادی هایی که علیه ویروس  SARS-CoV-2 (کرونا کووید-19) فعال می‌شوند ، معمولاً در چند هفته اول پس از عفونت قابل تشخیص هستند.

وجود آنتی بادی نشان می دهد که فرد به بیماری کرونا SARS-CoV-2 آلوده شده است یا خیر. این روش صرف نظر از این که فرد بیماری شدید یا خفیف داشته باشد یا اصلاً علائمی نداشته باشد، خواهد بود.

“مطالعات همه گیری” برای اندازه گیری میزان عفونت نیز با اندازه گیری سطح آنتی بادی ، در یک جمعیت تحت مطالعه انجام می‌شود.

تفاوت آزمایش مولکولی (تست مولکولار) و آزمایش سرولوژی چیست؟

“آزمایش مولکولی” ، از جمله آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز (تست PCR) ، مواد ژنتیکی ویروس را تشخیص می‌دهد و می‌تواند تائید کند که آیا فردی در حال حاضر به کروناویروس SARS-CoV-2 آلوده است یا خیر.

اما آزمایش سرولوژی ، آنتی بادی های ضد ویروس را تشخیص می‌دهد ، مقدار آنتی بادی های تولید شده پس از عفونت را اندازه گیری می کند و در نتیجه تشخیص می‌دهد شخصی قبلاً توسط ویروس کرونا SARS-CoV-2 آلوده شده است یا خیر؟

برای تشخیص عفونت حاد کرونا نباید از آزمایش‌های سرولوژیک استفاده شود ، زیرا آنتی بادی ها چند هفته پس از عفونت ایجاد می‌شوند.

انواع سرولوژی

هدف از آزمایش سرولوژیک چیست؟

هنگامی که بیماری جدیدی مانند کرونا COVID-19 ظهور می‌کند ، استراتژی های نظارت و آزمایش‌های اولیه بر بیماران مبتلای شدید و استفاده از آزمایش مولکولی برای اندازه گیری عفونت های حاد متمرکز می‌شوند.

مبتلایان افرادی هستند که به دنبال مراقبت‌های بهداشتی هستند و به آنها بصورت فوری نیاز دارند.

این روش مقداری از مبتلایان عفونت‌های خفیف یا بدون علامت را که نیازی به مراقبت پزشکی ندارند ، از دست می‌دهد و به همین دلیل ، در اوایل شیوع ، میزان کامل عفونت مشخص نیست.

آزمایش سرولوژیک به روش گذشته به تعیین میزان شیوع یا میزان عفونت در جمعیت مورد مطالعه کمک می‌کند.

مطالعات شیوع سرمی ، تصویری کامل تر از میزان آلودگی به کرونا را به مردم را نشان می‌دهد و موارد ناشناخته ای را که از طریق نظارت عادی یا روتین شناسایی نشده اند ، ذخیره می‌کند.

آیا وجود آنتی بادی به معنای مصونیت فرد است؟

مطالعات زیادی برای درک بهتر پاسخ آنتی بادی مربوط به عفونت کرونا در حال انجام است. چندین مطالعه تاکنون نشان داده‌اند که بیشتر افرادی که به کرونا آلوده شده‌اند ، آنتی بادی های اختصاصی برای این ویروس تولید می‌کنند.

درخصوص آزمایش آنتی بادی بیشتر بدانیم

با این حال ، سطح این آنتی بادی ها می تواند بین کسانی که بیماری شدید دارند (سطح بالاتری از آنتی بادی) و کسانی که بیماری خفیف تری دارند یا عفونت بدون علامت دارند (سطح پایین تر آنتی بادی) متفاوت باشد.

آیا افرادی که به عفونت SARS-CoV-2 مبتلا شده اند می توانند دوباره آلوده شوند؟

تا به امروز ، برخی گزارش های زیادی در مورد افرادی که دوباره به کرونا SARS-CoV-2 آلوده شده اند ، وجود دارد.

به احتمال زیاد نمونه های بیشتری از عفونت مجدد گزارش خواهد شد و دانشمندان در حال تلاش برای درک نقش پاسخ ایمنی در عفونت اول و دوم هستند.

ایمینیوتی یا مصونیت گله چیست؟

“مصونیت گله” ، که با عنوان “مصونیت جمعیت” هم شناخته می‌شود ، محافظت غیرمستقیم در برابر یک بیماری عفونی است. زمانی  که اتفاق می‌افتد ، جمعیت از طریق واکسیناسیون یا از طریق عفونت قبلی مصونیت پیدا می‌کنند.

مصونیت گله در برابر کرونا COVID-19 باید با محافظت از افراد از طریق واکسیناسیون حاصل شود ، نه با قرار دادن آنها در معرض ویروس که باعث بیماری می شود.

واکسن‌ها سیستم ایمنی بدن ما را آموزش می دهند تا پروتئین های مقابله با بیماری ، معروف به “آنتی بادی” را ایجاد کنند ، درست همانطور که وقتی در معرض بیماری قرار می گیریم اتفاق می افتد اما واکسن ها بدون اینکه بیماری ایجاد شود این کار را می ‌کنند.

افراد واکسینه شده از ابتلا به بیماری مورد بحث و انتقال پاتوژن و شکستن هرگونه زنجیره انتقال محافظت می‌شوند.

برای دستیابی درست به ایمنی گله در برابر COVID-19 ، بخش قابل توجهی از جمعیت باید واکسینه شوند و این باعث کاهش میزان کلی ویروس قابل انتشار در کل جمعیت می‌شود.

یکی از اهداف در جهت مصونیت گله ، ایمن نگه داشتن گروه های آسیب پذیر است که نمی‌توانند واکسینه شوند (مثلاً به دلیل شرایط سلامتی مانند واکنش‌های آلرژیک به واکسن) و از بیماری در امان هستند.

نوشته شده توسط eBgroup