آزمایش سرولوژی ، آنتی بادی و ایمیونیتی کرونا

در این مقاله توضیحاتی در مورد آزمایش سرولوژی ، آنتی بادی و ایمیونیتی در برابر کرونا را برای شما آماده کرده‌ایم:

آزمایش سرولوژی چیست؟

“سرولوژی” مطالعه آنتی بادی ها در سرم خون است.

آنتی بادی ها بخشی از پاسخ ایمنی بدن در برابر عفونت هستند. آنتی بادی هایی که علیه ویروس  SARS-CoV-2 (کرونا کووید-19) فعال می‌شوند ، معمولاً در چند هفته اول پس از عفونت قابل تشخیص هستند.

وجود آنتی بادی نشان می دهد که فرد به بیماری کرونا SARS-CoV-2 آلوده شده است یا خیر. این روش صرف نظر از این که فرد بیماری شدید یا خفیف داشته باشد یا اصلاً علائمی نداشته باشد، خواهد بود.

“مطالعات همه گیری” برای اندازه گیری میزان عفونت نیز با اندازه گیری سطح آنتی بادی ، در یک جمعیت تحت مطالعه انجام می‌شود.

تفاوت آزمایش مولکولی (تست مولکولار) و آزمایش سرولوژی چیست؟

“آزمایش مولکولی” ، از جمله آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز (تست PCR) ، مواد ژنتیکی ویروس را تشخیص می‌دهد و می‌تواند تائید کند که آیا فردی در حال حاضر به کروناویروس SARS-CoV-2 آلوده است یا خیر.

اما آزمایش سرولوژی ، آنتی بادی های ضد ویروس را تشخیص می‌دهد ، مقدار آنتی بادی های تولید شده پس از عفونت را اندازه گیری می کند و در نتیجه تشخیص می‌دهد شخصی قبلاً توسط ویروس کرونا SARS-CoV-2 آلوده شده است یا خیر؟

برای تشخیص عفونت حاد کرونا نباید از آزمایش‌های سرولوژیک استفاده شود ، زیرا آنتی بادی ها چند هفته پس از عفونت ایجاد می‌شوند.

انواع سرولوژی

هدف از آزمایش سرولوژیک چیست؟

هنگامی که بیماری جدیدی مانند کرونا COVID-19 ظهور می‌کند ، استراتژی های نظارت و آزمایش‌های اولیه بر بیماران مبتلای شدید و استفاده از آزمایش مولکولی برای اندازه گیری عفونت های حاد متمرکز می‌شوند.

مبتلایان افرادی هستند که به دنبال مراقبت‌های بهداشتی هستند و به آنها بصورت فوری نیاز دارند.

این روش مقداری از مبتلایان عفونت‌های خفیف یا بدون علامت را که نیازی به مراقبت پزشکی ندارند ، از دست می‌دهد و به همین دلیل ، در اوایل شیوع ، میزان کامل عفونت مشخص نیست.

آزمایش سرولوژیک به روش گذشته به تعیین میزان شیوع یا میزان عفونت در جمعیت مورد مطالعه کمک می‌کند.

مطالعات شیوع سرمی ، تصویری کامل تر از میزان آلودگی به کرونا را به مردم را نشان می‌دهد و موارد ناشناخته ای را که از طریق نظارت عادی یا روتین شناسایی نشده اند ، ذخیره می‌کند.

آیا وجود آنتی بادی به معنای مصونیت فرد است؟

مطالعات زیادی برای درک بهتر پاسخ آنتی بادی مربوط به عفونت کرونا در حال انجام است. چندین مطالعه تاکنون نشان داده‌اند که بیشتر افرادی که به کرونا آلوده شده‌اند ، آنتی بادی های اختصاصی برای این ویروس تولید می‌کنند.


درخصوص آزمایش آنتی بادی بیشتر بدانیم


با این حال ، سطح این آنتی بادی ها می تواند بین کسانی که بیماری شدید دارند (سطح بالاتری از آنتی بادی) و کسانی که بیماری خفیف تری دارند یا عفونت بدون علامت دارند (سطح پایین تر آنتی بادی) متفاوت باشد.

آیا افرادی که به عفونت SARS-CoV-2 مبتلا شده اند می توانند دوباره آلوده شوند؟

تا به امروز ، برخی گزارش های زیادی در مورد افرادی که دوباره به کرونا SARS-CoV-2 آلوده شده اند ، وجود دارد.

به احتمال زیاد نمونه های بیشتری از عفونت مجدد گزارش خواهد شد و دانشمندان در حال تلاش برای درک نقش پاسخ ایمنی در عفونت اول و دوم هستند.

ایمینیوتی یا مصونیت گله چیست؟

“مصونیت گله” ، که با عنوان “مصونیت جمعیت” هم شناخته می‌شود ، محافظت غیرمستقیم در برابر یک بیماری عفونی است. زمانی  که اتفاق می‌افتد ، جمعیت از طریق واکسیناسیون یا از طریق عفونت قبلی مصونیت پیدا می‌کنند.

مصونیت گله در برابر کرونا COVID-19 باید با محافظت از افراد از طریق واکسیناسیون حاصل شود ، نه با قرار دادن آنها در معرض ویروس که باعث بیماری می شود.

واکسن‌ها سیستم ایمنی بدن ما را آموزش می دهند تا پروتئین های مقابله با بیماری ، معروف به “آنتی بادی” را ایجاد کنند ، درست همانطور که وقتی در معرض بیماری قرار می گیریم اتفاق می افتد اما واکسن ها بدون اینکه بیماری ایجاد شود این کار را می ‌کنند.

افراد واکسینه شده از ابتلا به بیماری مورد بحث و انتقال پاتوژن و شکستن هرگونه زنجیره انتقال محافظت می‌شوند.

برای دستیابی درست به ایمنی گله در برابر COVID-19 ، بخش قابل توجهی از جمعیت باید واکسینه شوند و این باعث کاهش میزان کلی ویروس قابل انتشار در کل جمعیت می‌شود.

یکی از اهداف در جهت مصونیت گله ، ایمن نگه داشتن گروه های آسیب پذیر است که نمی‌توانند واکسینه شوند (مثلاً به دلیل شرایط سلامتی مانند واکنش‌های آلرژیک به واکسن) و از بیماری در امان هستند.

نوشته شده توسط eBgroup

بارداری و کرونا ، مراقبت ها و آزمایشات

اگر باردار هستید یا اخیراً نوزادی را به دنیا آورده‌اید که از شیر شما تغذیه می‌کند ، به اطلاعاتی درخصوص بارداری و کرونا ، مراقبت ها و آزمایشات آن دارید.

خطرات کرونا در دوران بارداری

خبر خوب اینست که خطر کلی کرونا COVID-19 برای زنان باردار کم است. با این حال ، بارداری خطر ابتلا به بیماری‌های دیگر و مرگ بر اثر کرونا را افزایش می‌دهد. به گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها ، زنان بارداری که کرونا COVID-19 دارند بیشتر از زنان باردار عادی دچار عوارض تنفسی نمی‌شوند.

اما زنان بارداری که بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت دارند ، ممکن است به دلیل ابتلا به کرونا COVID-19 در معرض خطر بیشتری باشند.

برخی تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که زنان باردار مبتلا به کرونا  COVID-19 معمولاً نیاز زایمان زودرس یا سزارین دارند و نوزادان آنها نیز در یک بخش نوزادان جداگانه بستری می‌شوند.

اگر علائم کرونا COVID-19 دارید یا در معرض فردی با علائم بیماری قرار گرفته‌اید ، بلافاصله با ارائه دهنده خدمات بهداشتی تماس بگیرید.

توصیه می‌شود سریعاً آزمایش کرونا COVID-19 ( تست PCR یا آنتی ژن) را انجام دهید.


درخصوص انواع آزمایشات کرونا بیشتر بدانیم


قبل از زمان زایمان نیز با پزشک و یا ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود تماس بگیرید و در مورد علائم و قرار گرفتن در معرض احتمالی قبل از مراجعه برای آنها توضیح دهید.

اگر کرونا COVID-19 دارید و باردار هستید ، درمان شما فقط با هدف تسکین علائم انجام می‌شود که شامل دریافت مایعات کافی و استراحت و همچنین استفاده از دارو برای کاهش تب ، تسکین درد یا کاهش سرفه خواهد بود.

اگر درصد بالایی از علائم را داشته باشید باشید ، ممکن است لازم باشد در بیمارستان تحت معالجه قرار بگیرید.

تأثیر کرونا در مراقبت های دوران بارداری

تلاش‌های جامعه برای کنترل شیوع ویروس کرونا COVID-19 ممکن است بر دسترسی شما به مراقبت‌ها و آزمایشات معمول دوران بارداری و قبل از تولد تأثیر بگذارد.


برای آشنایی با آزمایشات دوران بارداری کلیک کنید


با پزشک خود در مورد اقدامات پیشگیرانه و احتیاطی که برای محافظت از شما در هنگام ویزیت یا اینکه مراقبت‌های دوران بارداری بصورت مجازی انجام شود، صحبت کنید.

اگر در دوران بارداری شرایط خطرناک خاصی داشتید ، ممکن است ویزیت مجازی امکان پذیر نباشد و حتما نیاز به معاینه حضوری داشته باشید.

ادامه‌ِ‌ی بارداری و کرونا ، مراقبت ها و آزمایشات

توصیه هایی برای زایمان در شرایط کرونایی

اگر تا هنگام نزدیک شدن به پایان بارداری به کرونا مبتلا نشده باشید ، برخی از جنبه‌های زایمان ممکن است به روال معمول پیش برود.

اگر برای زایمان یا سزارین تاریخی به شما اعلام شده باشد ، باید افراد همراه شما 24 تا 48 ساعت قبل از ورود به بیمارستان از نظر علائم کرونا COVID-19 آزمایش و غربالگری شوند.

ممکن است قبل از ورود به واحد زایمان مجدداً آزمایش شوید. اگر علائم یا ویروسی دارید که باعث COVID-19 می‌شود ، ممکن است سزارین شما مجدداً به تاریخ دیگری منتقل شود.

برای محافظت از سلامتی شما و کودک‌تان ، ممکن است تعداد افرادی را که می‌توانید در هنگام زایمان در اتاق داشته باشید محدود کند. بازدیدهای بعد از زایمان نیز ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند.

همچنین ، در طی بستری شدن در بیمارستان ، شما و فرد همراه ممکن است هر روز از نظر علائم کرونا مورد غربالگری و آزمایش قرار بگیرید.

اگر کرونا COVID-19 دارید یا به دلیل علائم کرونا در انتظار نتیجه آزمایش هستید ، توصیه می شود هنگام بستری شدن در بیمارستان و بعد از زایمان ، از ماسک صورت استفاده کنید و هنگام مراقبت از نوزاد دستان خود را تمیز کنید.

نگه داشتن تخت نوزاد تازه متولد شده در کنار تخت خود در حالی که در بیمارستان هستید مشکلی نیست ، اما توصیه می شود که در صورت امکان فاصله معقولی از کودک خود داشته باشید.

وقتی این مراقبت‌ها انجام شود ، خطر ابتلای نوزاد تازه متولد شده به کرونا COVID-19 کم می‌شود.

با این حال ، اگر شدت بیماری کرونا COVID-19 شما بالا باشد ، ممکن است لازم باشد موقتاً از نوزاد خود جدا شوید.

راهنمایی پس از زایمان

توصیه می‌شود مراقبت‌های پس از زایمان بصورت یک روند مداوم باشد. در مورد ویزیت مجازی برای بررسی بعد از زایمان و همچنین نیاز به ویزیت مطب با پزشک خود صحبت کنید.

در این مدت استرس زا ، ممکن است بیشتر در مورد سلامتی خود و خانواده خود اضطراب داشته باشید. به سلامت روان خود توجه کنید.

ضمن اقدامات احتیاطی برای کاهش خطر ابتلا به ویروس کرونا COVID-19 ، برای حمایت از خانواده و دوستان خود مرتباً آزمایش دهید.

اگر اندکی پس از زایمان دچار تغییرات شدید خلقی ، از دست دادن اشتها ، خستگی طاقت فرسا و عدم لذت در زندگی شدید ، ممکن است دچار افسردگی پس از زایمان شده باشید.

اگر فکر می کنید افسرده هستید ، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید ، به خصوص اگر علائم خود به خود از بین نرود.

ملاحظات تغذیه با شیر مادر

تحقیقات نشان می دهد که شیر مادر ویروس کرونا COVID-19 را به نوزاد منتقل نمی کند. اما نگرانی بزرگتر این است که آیا مادر آلوده می تواند ویروس را از طریق قطرات تنفسی در دوران شیردهی به نوزاد منتقل کند یا خیر؟

اگر کرونا COVID-19 دارید یا به دلیل علائم در انتظار نتایج آزمایش هستید ، اقدامات لازم را برای جلوگیری از انتشار ویروس به کودک را انجام دهید.

این اقدامات شامل شستن دست‌ها قبل از لمس کودک و در صورت امکان ماسک صورت هنگام شیردهی است. اگر شیر مادر را پمپاژ می کنید ، قبل از لمس قطعات پمپ یا بطری ، دستان خود را بشویید. در صورت امکان ، از شخصی بخواهید که شیر مادر دوشیده شده را به کودک بدهد.

واکسن کرونا COVID-19 در دوران بارداری و شیردهی

اگر باردار یا شیرده هستید ، می توانید واکسن کرونا COVID-19 را دریافت کنید. دریافت واکسن COVID-19 در دوران بارداری می تواند شما را از بیماری شدید ناشی از COVID-19 محافظت کند.

در حالی که تحقیقات بیشتری لازم است ، یافته های اولیه نشان می دهد که دریافت واکسن COVID-19 در دوران بارداری خطرات جدی ندارد.

بارداری و کرونا ، مراقبت ها و آزمایشات

منبع: Healthline

10 آزمایش خون مهم : آنچه آزمایش خون به ما نشان می دهد

آزمایش منظم خون یکی از مهمترین راه‌ها برای پیگیری وضعیت کلی جسمی و پیشگیری از بیماری های مزمن است.

آزمایش خون در فواصل معمول می تواند این امکان را بدهد که نحوه تغییرات بدن را در طول زمان مشاهده کرده و شما را قادر به تصمیم گیری آگاهانه درباره سلامتی خود کند.

10 آزمایش خون مهم

بیایید نگاهی دقیق تر به آزمایشات خونی بیندازیم که بزرگسالان باید به طور منظم انجام داده اند.

1. آزمایش CBC یا شمارش کامل خون

آزمایش معمول شمارش خون (CBC) برای بررسی 10 سطح مختلف از هر سلول اصلی در خون شامل : گلبول های سفید ، گلبول های قرمز و پلاکت ها ، انجام می شود.

اجزای مهم اندازه گیری شده توسط این آزمایش شامل شمارش گلبول های قرمز خون ، هموگلوبین و هماتوکریت است.

سطح غیر طبیعی این اجزا در خون ممکن است نشانگر موارد زیر باشد:

  • کمبودهای غذایی ، مانند ویتامین B-6 یا B-12
  • کمبود آهن
  • مسائل مربوط به مغز استخوان
  • التهاب بافت
  • عفونت
  • شرایط قلبی
  • سرطان

بر اساس نتایج آزمایش ، پزشک برای تأیید سطح غیر طبیعی و تشخیص احتمالی ، آزمایش های پیگیری را برای شما تجویز می کند.


درخصوص آزمایش CBC خون بیشتر بدانیم


2. پانل متابولیک پایه

یک پانل متابولیک اساسی (Basic Metabolic Panel) سطح برخی از ترکیبات موجود در خون را بررسی می کند ، مانند:

  • الکترولیت ها
  • کلسیم
  • گلوکز
  • سدیم
  • پتاسیم
  • دی اکسید کربن
  • کلرید
  • نیتروژن اوره خون (BUN)
  • کراتینین

قبل از خونگیری برای این آزمایش لازم است حداقل هشت ساعت ناشتا باشید.

نتایج غیرعادی این آزمایش ممکن است نشان دهنده بیماری کلیه ، دیابت یا عدم تعادل هورمون ها باشد. پزشک شما آزمایش های پیگیری را برای تشخیص هر یک از این موارد انجام می دهد.


درخصوص آزمایش پنل متابولیک بیشتر بدانیم


3. پانل متابولیک جامع

یک پانل متابولیکی کامل (Complete Metabolic Panel) شامل تمام اندازه گیری های BMP و همچنین پروتئین ها و مواد اضافی مربوط به عملکرد کبد است، مانند:

  • آلبومین
  • پروتئین کل
  • آلکالن فسفاتاز (ALP)
  • آلانین آمینوترانسفراز (ALT)
  • آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)
  • بیلی روبین

CMP می تواند آزمایش تکمیلی BMP برای همان موادی که BMP پوشش می دهد ، باشد.

آزمایش پنل متابولیک

4. پنل چربی

این آزمایش سطح دو نوع کلسترول را بررسی می کند:

  • لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) یا کلسترول خوب
  • لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) یا کلسترول بد

HDL ” کلسترول خوب” است زیرا مواد مضر را از خون شما پاک می کند و به کبد کمک می کند تا آنها را به زباله تبدیل کند. LDL کلسترول بد است زیرا می تواند باعث ایجاد پلاک در عروق شود و خطر بیماری قلبی را افزایش دهد.

قبل از این آزمایش باید حداقل 8 ساعت ناشتا بمانید.


درخصوص آزمایش پنل چربی بیشتر بدانیم


آزمایش چربی خون

5. پنل تیروئید

یک پنل تیروئید یا آزمایش عملکرد تیروئید ، میزان تولید و واکنش تیروئید به برخی هورمون ها را بررسی می کند ، مانند:

  • تری یدوتیرونین (T3). همراه با T4 ، ضربان قلب و دمای بدن شما را تنظیم می کند.
  • جذب رزین T3 (RU). میزان هورمونی به نام گلوبولین متصل به تیروکسین را اندازه گیری می کند.
  • تیروکسین (T4). همراه با T3 ، سوخت و ساز بدن و نحوه رشد شما را تنظیم می کند.
  • هورمون تحریک کننده تیروئید (TSH). این به تنظیم سطح هورمون های آزاد شده تیروئید کمک می کند.
  • تیروئید ، یک غده کوچک در گردن شما ، به تنظیم عملکردهای بدن مانند خلق و خو ، سطح انرژی و متابولیسم کلی کمک می کند.

در اینجا نتایج عادی وجود دارد:

  • T3: 100-200 نانوگرم در دسی لیتر خون (ng / dL)
  • T3RU: به سطح T3 بستگی دارد (اگر سطح T3 زیاد باشد و بالعکس پایین خواهد بود)
  • T4: 5.0–12.0 میکروگرم در دسی لیتر (μg / dL)
  • TSH: 0.4-4.0 میلی لیتر در هر لیتر خون (mIU / L)

سطح غیر طبیعی این هورمون ها می تواند شرایط بی شماری را نشان دهد ، مانند سطح پایین پروتئین ، اختلالات رشد تیروئید و سطح غیر طبیعی تستوسترون یا استروژن.

تیروئید مارکر

درخصوص آزمایش عملکرد تیروئید بیشتر بدانیم


6. نشانگرهای آنزیمی

آنزیم ها پروتئین هایی هستند که به بدن شما کمک می‌کنند تا فرآیندهای شیمیایی خاصی مانند تجزیه غذا و لخته شدن خون را انجام دهد.

آنها در سراسر بدن شما برای بسیاری از عملکردهای حیاتی استفاده می‌شوند. سطح غیر طبیعی آنزیم می‌تواند شرایط مختلفی را نشان دهد.

آنزیم های رایج آزمایش شونده عبارتند از:

  • کراتین فسفوکیناز (CPK-1). این آنزیم در ریه ها و مغز شما وجود دارد. سطوح بالا می تواند صدمات مغزی یا سرطان را نشان دهد.
  • CPK-2 (CK-MB). این آنزیم ها در قلب شما یافت می شوند. آنها اغلب پس از حمله قلبی یا آسیب قلبی دیگر در خون شما افزایش می یابد.
  • CPK-3 این آنزیم ها در قلب شما نیز یافت می شوند. آنها اغلب ناشی از التهاب عضلات ، آسیب دیدگی یا ورزش شدید هستند.
  • تروپونین این یک آنزیم قلبی است که می تواند به خون شما نشت کند و در نتیجه آسیب قلبی ایجاد شود.

در اینجا دامنه های طبیعی آنزیم ذکر شده در بالا آورده شده است:

  • CPK-1: حدود 200 واحد در لیتر (U / L)
  • CPK-2: 5-25 در هر لیتر (IU / L)
  • CPK-3: حدود 200 U / L
  • تروپونین: <0.02 ng / mL

7. آزمایشات بیماری مقاربتی

بسیاری از بیماری‌های مقاربتی (STD) با استفاده از نمونه خون قابل تشخیص است. این آزمایشات اغلب برای تشخیص دقیق تر با نمونه ادرار یا سواب بافت آلوده ترکیب می شوند.

بیماری‌های مقاربتی زیر را می توان با آزمایش خون تشخیص داد:

  • کلامیدیا
  • سوزاک
  • تبخال
  • اچآیوی
  • سیفلیس

آزمایش خون دقیقاً بلافاصله پس از ابتلا به عفونت دقیق نیست. برای مثال ، برای یک عفونت HIV ، ممکن است لازم باشد حداقل یک ماه صبر کنید تا آزمایش خون ویروس را تشخیص دهد.

8. پنل انعقادی

آزمایش های انعقادی میزان لخته شدن خون و مدت زمان لخته شدن خون را اندازه گیری می‌کنند. به عنوان مثال می‌توان به آزمایش زمان پروترومبین (PT) و آزمایش فعالیت فیبرینوژن اشاره کرد.

لخته شدن روند مهمی است که به شما کمک می‌کند خونریزی را پس از بریدگی یا زخم متوقف کنید. اما لخته در رگ یا شریان می‌تواند کشنده باشد ، از جریان خون در مغز ، قلب یا ریه ها جلوگیری کرده و باعث حمله قلبی یا سکته می‌شود.

نتایج آزمایش انعقاد بر اساس سلامت شما و هر شرایط زمینه ای که ممکن است روی لخته شدن تأثیر بگذارد متفاوت است.

از نتایج این آزمایش می توان برای تشخیص موارد زیر می‌توان استفاده کرد:

  • سرطان خون حاد میلوئیدی
  • خونریزی بیش از حد (هموفیلی)
  • ترومبوز
  • شرایط کبدی
  • کمبود ویتامین K

9. تست سرم DHEA-sulfate

هورمون دهیدرواپیآندروسترون (DHEA) از غدد فوق کلیوی شما بوجود می‌آید. این آزمایش برای اندازه گیری خیلی زیاد بودن یا خیلی کم بودن هورمون انجام می‌شود.

در مردان ، DHEA به رشد صفاتی مانند رشد موی بدن کمک می کند ، بنابراین سطح پایین آن غیر طبیعی تلقی می شود. در زنان ، سطح بالا می تواند باعث ایجاد صفات معمولاً مردانه مانند موهای زائد بدن شود ، بنابراین سطح پایین طبیعی است.

به میزان کم این هورمون در مردان ، کمبود DHEA گفته می شود که می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

  • دیابت نوع 2
  • بیماری کلیوی
  • بی اشتهایی عصبی
  • ایدز

سطوح بالای هورمون در مردان یا زنان می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

  • سرطان یا تومور در غدد فوق کلیه
  • شروع زودرس بلوغ از هایپرپلازی مادرزادی آدرنال
  • رشد غیر عادی دستگاه تناسلی
  • سندرم تخمدان پلی کیستیک (در زنان)

10. تست پروتئین واکنش پذیر C

پروتئین واکنش پذیر C  (CRP) توسط کبد هنگام التهاب بافت های بدن ساخته می شود. سطح بالای CRP التهاب را به دلایل مختلف نشان می دهد ، که شامل:

  • التهاب شریان
  • عفونت
  • بیماری التهابی روده (IBD)
  • بیماری قلبی
  • روماتیسم مفصلی
  • لوپوس
  • سرطان

سخن پایانی

آزمایشات خون یک تصویر کلی از سلامت بدن شما ارائه می دهند. همچنین یک روش خوب برای جلوگیری از ابتلا به بیماری یا تشخیص زودهنگام بیماری یا دیدن پاسخ بدن شما به درمان های مختلف هستند.

آزمایشات معمول خون را حداقل سالی یک بار انجام دهید. با پزشک خود صحبت کنید تا در صورت انجام آزمایشات دیگری که برای اطمینان از سلامتی مطلوب شما لازم است ، اطلاعات کسب کنید.

اقتباس شده از Healthline

تفاوت بین آزمایش مولکولی و تست آنتی بادی IgG و IgM

همانطور که می‌دانید به دلیل همه گیری ویروس کرونا کووید-19 در جهان تشخیص و پیشگیری از شیوع و درمان سریع این بیماری از اهمیت زیادی برخوردار گردیده است. در این میان آزمایشات مختلفی توسط پزشکان برای بیماران تجویز می‌شود که در این مقاله ما به تفاوت بین آزمایش مولکولی و تست آنتی بادی IgG و IgM می‌پردازیم:

آزمایش مولکولی یا تست مولکولار کووید-19

در این آزمایش از یک سواب بلند برای جمع‌آوری مواد ، از جمله قطعات فیزیکی ویروس کرونا ، از پشت بینی در جایی که با گلو همپوشانی دارد ، استفاده می‌شود.

نتیجه مثبت آزمایش مولکولی نشان دهنده وجود ماده ژنتیکی ویروسی است ، اما نشان دهنده وجود عفونت‌های باکتریایی یا سایر عفونت ها نیست.

نتیجه منفی نشان می دهد که ویروس کرونا SARS-CoV2 که باعث بیماری COVID-19 می شود در نمونه شما یافت نشده است. اما وجود سطح ویروسی در بدن با نتیجه آزمایش منفی هم ممکن است.

این آزمایش برای شناسایی وجود ویروس کرونا لازم است.


برای اطلاع بیشتر در مورد آزمایش مولکولی (تست مولکولار) کلیک کنید


آزمایش آنتی بادی ویروس کرونا کووید-19

تست آنتی بادی پروتئین نوکلئوکپسید IgG

تست آنتی بادی یک آزمایش خون است. این آزمایش برای تشخیص آنتی بادی های IgG ویژه پروتئین نوکلئوکپسید کرونا ویروس طراحی شده است.

آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که توسط سیستم ایمنی بدن در پاسخ به عفونت تولید می شوند و مخصوص آن عفونت خاص هستند.

آنها در قسمت مایع نمونه های خون یافت می شوند که به آن سرم یا پلاسما می گویند. آزمایش های آنتی بادی پروتئین Nucleocapsid Protein و IgG Spike Protein IgG می توانند با هم یا جداگانه تجویز شوند.

انجام آزمایش آنتی بادی پروتئین نوکلئوکپسید IgG در موارد زیر مفید است:

  • پزشک بر اساس علائم و نشانه های فعلی یا قبلی شما (به عنوان مثال تب ، سرفه ، تنفس دشوار) مشکوک است که در معرض ویروس کرونا قرار گرفته باشید و به COVID-19 مبتلا باشید.
  • شما در محلی زندگی می کنید یا اخیراً به مکانی سفر کرده اید که مشخص است انتقال کرونا COVID-19 در آن اتفاق می افتد.
  • شما با فردی که به کرونا COVID-19 مشکوک یا مبتلا بوده از نزدیک تماس داشته اید.
  • شما از بیماری کرونا COVID-19 بهبود یافته اید.

این روش آزمایش ، آنتی بادی های IgG را تشخیص می دهد که در بیماران ظرف هفت تا 10 روز پس از زمان شروع علائم کرونا COVID-19 ایجاد می شود.

آنتی بادی های IgG پس از گذشت عفونت هم در خون باقی می مانند.

این آنتی بادی ها نشان می‌دهد که شما در گذشته نه چندان دور هم کرونا COVID-19 داشته و آنتی بادی تولید کرده‌اید یا خیر. این آنتی بادی ها می‌تواند شما را از عفونت در آینده محافظت کند.

تست آنتی بادی پروتئین Spike IgG

این تست نیز یک آزمایش خون است. این ماده برای شناسایی آنتی بادی های IgG ویژه پروتئین سنبله ویروس است که پس از دریافت واکسن کرونا COVID-19 در بدن ایجاد می شود.

هدف این آزمایش تأیید تولید آنتی بادی هایی در بدن است که فرد را از ابتلای مجدد به عفونت شدید COVID-19 یا بستری شدن در بیمارستان محافظت می‌کند.

این آنتی بادی ها همچنین ممکن است در نتیجه عفونت با SARS-CoV-2 ایجاد شوند.

تست آنتی بادی پروتئین Spike IgM

این آزمایش آنتی بادی های IgM را تشخیص می‌دهد. IgM معمولاً اولین آنتی بادی تولید شده توسط سیستم ایمنی بدن هنگام حمله ویروس است.


این مطلب را بخوانید: آزمایش میزان اثربخشی واکسن کرونا


آزمایش IgM مثبت نشان می‌دهد که شما ممکن است آلوده شده باشید یا اخیراً واکسینه شده اید و سیستم ایمنی بدن شما شروع به پاسخ دادن به واکسیناسیون کرده و سیستم ایمنی بدن شما پاسخ به ویروس را آغاز کرده است.

وقتی IgM تشخیص داده شد ، ممکن است هنوز آلوده باشید ، یا اینکه اخیراً از بیماری کرونا و عفونت COVID-19 بهبود یافته اید.

نوشته شده توسط: eBgroup

آزمایش تشخیص سنگ کلیه

سنگ کلیه چیست؟

سنگ کلیه (که به آن نفرولیتیازیس یا التهاب مثانه نیز گفته می‌شود) رسوبات سختی است که از مواد معدنی و نمکی تشکیل شده و در داخل کلیه‌ها تشکیل‌می‌شود.

رژیم غذایی نامناسب، اضافه وزن بدن ، مشکلات پزشکی و برخی مکمل ها و داروها از جمله دلایل ایجاد سنگ کلیه است.

سنگ کلیه می تواند بر روی هر قسمت از دستگاه و مجاری ادراری (از کلیه‌ها تا مثانه) تأثیر بگذارد -. غالباً ، سنگ‌ها با غلظت ادرار تشکیل می شوند و باعث می شوند مواد معدنی متبلور شده و بهم بچسبند.

عبور سنگ کلیه از مجاری ادراری می تواند بسیار دردناک باشد ، اما اگر سنگ به موقع تشخیص داده شود ، آسیب دائمی ایجاد نمی کند. همچنین بسته به شرایط شما ، ممکن است به چیزی بیش از مصرف داروی ضد درد و نوشیدن آب زیاد برای دفع سنگ کلیه نیاز نداشته باشید.

به عنوان مثال ، اگر سنگ‌ها در دستگاه ادراری قرار بگیرند و با عفونت ادراری همراه شده یا عوارض دیگری ایجاد کنند ، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.

اگر در معرض خطر ابتلا به سنگ کلیه باشید ، ممکن است پزشک برای جلوگیری از ابتلا به سنگ های مکرر کلیه ، درمان پیشگیرانه را توصیه کند.

سنگ کلیه در مجاری ادراری

علائم سنگ کلیه

سنگ کلیه معمولاً تا زمانی که در داخل کلیه شما حرکت نکند یا به مجاری ادراری شما منتقل نشود ، علائمی ایجاد نمی کند . اگر در حالب (لوله های اتصال کلیه و مثانه ) قرار گیرد ، ممکن است جریان ادرار را مسدود کرده و باعث تورم کلیه و اسپاسم حالب شود ، که این می تواند بسیار دردناک باشد.

در این حالت ، ممکن است علائم و نشانه های زیر را تجربه کنید:

  • درد شدید و شدید در پهلو و پشت ، زیر دنده ها
  • دردی که به زیر شکم و کشاله ران منتقل می شود
  • دردی که موج می زند و شدت آن نوسان می کند
  • درد یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن

علائم و نشانه های دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • ادرار صورتی ، قرمز یا قهوه ای
  • ادرار ابری یا بوی بد
  • نیاز مداوم به دفع ادرار ، ادرار بیشتر از حد معمول یا ادرار در مقادیر کم
  • تهوع و استفراغ
  • در صورت وجود عفونت ، تب و لرز

درد ناشی از سنگ کلیه ممکن است تغییر کند – به عنوان مثال ، هنگامی که سنگ از طریق دستگاه ادراری شما حرکت می‌کند ، شدت درد افزایش می یابد.

چه موقع به برای تشخیص سنگ کلیه باید به پزشک مراجعه کنیم؟

  • اگر علائم و نشانه هایی دارید که شما را نگران می کند با پزشک خود وقت بگیرید.
  • درد آنقدر شدید که نمی توانید آرام بنشینید یا موقعیت راحتی پیدا کنید
  • درد همراه با حالت تهوع و استفراغ
  • درد همراه با تب و لرز
  • خون در ادرار شما
  • مشکل دفع ادرار

علل تشکیل سنگ کلیه

تشکیل سنگ کلیه اغلب هیچ دلیل مشخص و معلومی ندارد ، اما چندین عامل ممکن است خطر ابتلای شما را افزایش دهد.

سنگ کلیه وقتی تشکیل می شود که ادرار شما دارای مواد تشکیل دهنده بلور بیشتری مانند کلسیم ، اگزالات و اسید اوریک در مقایسه با مایعات موجود در ادرار ، باشد.

در عین حال ، ادرار شما ممکن است فاقد موادی باشد که مانع از چسبیدن کریستال ها به یکدیگر شده و یک محیط ایده آل برای تشکیل سنگ کلیه ایجاد می کند.

آزمایش نوع سنگ کلیه

دانستن نوع سنگ کلیه به تعیین علت آن کمک می کند و ممکن است سرنخی در مورد چگونگی کاهش خطر ابتلا بدست آورد.

انواع سنگ کلیه شامل موارد زیر است:

سنگ‌های کلسیمی

بیشتر سنگ های کلیه سنگ های کلسیمی هستند که معمولاً به شکل اگزالات کلسیم می‌باشند. اگزالات ماده ای است که روزانه توسط کبد ساخته می شود و یا از رژیم غذایی شما جذب می شود. میوه ها و سبزیجات خاص و همچنین آجیل و شکلات دارای محتوای اگزالات بالا هستند.

عوامل رژیم غذایی ، دوزهای بالای ویتامین D ، جراحی بای پس روده و چندین اختلال متابولیکی می توانند غلظت کلسیم یا اگزالات در ادرار را افزایش دهند.


درخصوص آزمایش کلسیم اگزالات بیشتر بدانیم


سنگهای کلسیم ممکن است به صورت فسفات کلسیم نیز وجود داشته باشد. این نوع سنگ در شرایط متابولیکی مانند اسیدوز توبولار کلیه بیشتر دیده می شود.

همچنین ممکن است با داروهای خاصی که برای درمان میگرن یا تشنج استفاده می شوند مانند توپیرامات همراه باشد (Topamax، Trokendi XR، Qudexy XR).

سنگ‌های استروویت

سنگهای استروویت در هنگام عفونت ادراری تشکیل می شوند. این سنگ‌ها می توانند به سرعت رشد کرده و کاملاً بزرگ شوند.

سنگ‌های اسید اوریک

سنگ های اسید اوریک در افرادی که مایعات زیادی را به دلیل اسهال مزمن یا سوء جذب یا رژیم غذایی با پروتئین بالا و کسانی که دیابت یا سندرم متابولیک دارند ، ایجاد می‌شود.

برخی عوامل ژنتیکی نیز ممکن است خطر ابتلا به سنگ های اسید اوریک را افزایش دهند.

سنگ سیستین

این سنگ‌ها در افراد مبتلا به اختلال ارثی به نام سیستینوریا ایجاد می شود که باعث می شود کلیه ها بیش از حد یک اسید آمینه خاص را دفع کنند.


عوامل خطر ابتلا به سنگ کلیه

عواملی که خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش می‌دهند عبارتند از:

سابقه خانوادگی یا شخصی: اگر کسی در خانواده شما سنگ کلیه داشته باشد ، احتمال ابتلای شما نیز وجود دارد.

کمبود آب بدن عدم مصرف روزانه آب کافی می تواند خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهد. افرادی که در آب و هوای گرم و خشک زندگی می کنند و کسانی که زیاد عرق می کنند ممکن است در معرض خطر بیشتری نسبت به دیگران باشند.

رژیم های خاص : مصرف رژیم غذایی حاوی پروتئین ، سدیم (نمک) و شکر ممکن است خطر ابتلا به برخی از انواع سنگ کلیه را افزایش دهد. این امر به ویژه در مورد رژیم غذایی با سدیم بالا بیشتر صدق می‌کند.

نمک زیاد در رژیم غذایی میزان کلسیم مورد نیاز کلیه ها را افزایش می‌دهد و به طور قابل توجهی خطر ابتلا را افزایش می‌دهد.

چاقی : شاخص توده بدن بالا (BMI) ، اندازه کمر بزرگ و افزایش وزن با افزایش خطر ابتلا به سنگ کلیه ارتباط دارد.

بیماری های گوارشی و جراحی: جراحی بای پس معده ، بیماری التهابی روده یا اسهال مزمن می‌تواند تغییراتی در روند هضم ایجاد کند که بر جذب کلسیم و آب شما تأثیر می گذارد و باعث افزایش مقادیر سنگ ساز در ادرار می‌شود.

سایر بیماری های پزشکی مانند اسیدوز توبولار کلیه ، سیستینوریا ، هایپرپاراتیروئیدیسم و عفونت های مکرر دستگاه ادراری نیز می‌توانند خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهند.

برخی از مکمل‌ها و داروها : مانند ویتامین C ، مکمل های غذایی ، ملین ها (در صورت استفاده زیاد) ، آنتی اسیدهای مبتنی بر کلسیم و داروهای خاصی که برای درمان میگرن یا افسردگی استفاده می شوند ، می توانند خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهند.


انواع روش‌های و آزمایشات تشخیص سنگ کلیه

اگر پزشک به داشتن سنگ کلیه مشکوک شود ، روش ها و آزمایشات تشخیصی سنگ کلیه را تجویز خواهد نمود. این آزمایشات شامل:

آزمایش خون

آزمایش خون ممکن است مقدار زیادی کلسیم یا اسید اوریک در خون شما را نشان دهد. نتایج آزمایش خون به کنترل کلیه‌های شما کمک می‌کند و ممکن است پزشک را به بررسی سایر شرایط پزشکی سوق دهد.

آزمایش ادرار

آزمایش جمع آوری ادرار 24 ساعته ممکن است نشان دهد که شما بیش از حد مواد معدنی سنگ ساز یا مقدار زیادی مواد جلوگیری کننده از سنگ دفع می‌کنید.

برای این آزمایش ، پزشک ممکن است از شما بخواهد که دو مجموعه ادرار را طی دو روز متوالی انجام دهید.


درخصوص آزمایش اسید اوریک بیشتر بدانیم


سونوگرافی یا تصویربرداری

آزمایشات سونوگرافی یا تصویربرداری ممکن است سنگ کلیه در دستگاه ادراری را نشان دهد.

توموگرافی رایانه ای با سرعت بالا ممکن است حتی سنگ های ریزی را نیز نشان دهد. اما سونوگرافی ، یک آزمایش غیرتهاجمی است که سریع و آسان انجام می شود ، یکی دیگر از گزینه های تصویربرداری برای تشخیص سنگ کلیه است.

آنالیز و آزمایش سنگ‌های دفع شده از کلیه

ممکن است از شما خواسته شود از طریق صافی ادرار کنید تا سنگ هایی که از آن رد می‌شود را جمع آوری کنند. بررسی و آنالیز آزمایشگاهی ، ترکیب سنگ کلیه شما را نشان خواهد داد.

پزشک شما از این اطلاعات برای تعیین علت تشکیل سنگ کلیه استفاده می کند و برنامه ای برای جلوگیری از تشکیل مجدد به شما پیشنهاد می‌دهد.

منبع: MayoClinic

آزمایش میزان اثربخشی واکسن کرونا

هرکسی که واکسن کرونا ویروس دریافت کرده باشد ممکن است از خود بپرسد که چقدر این واکسن در برابر ویروس کرونا از من محافظت می‌کند. آیا آزمایشی وجود دارد که بتواند میزان اثربخشی واکسن کرونا و پاسخ سیستم ایمنی بدن را اندازه گیری کند؟

بله آزمایشاتی وجود دارد که بتواند برخی از اطلاعات مربوط به پاسخ ایمنی بدن افراد و میزان اثربخشی واکسن کرونا را ارائه دهد.

بعنوان مثال آزمایشات آزمایشگاهی می تواند سطح ایمونوگلوبولین جی (IgG) ، متداول ترین نوع آنتی بادی محافظت کننده در برابر عفونت را در خون فرد تشخیص دهد.

آزمایش آنتی بادی دیگر آزمایشی است که می‌تواند آنتی بادی های پروتئین نوکلئوکپسید را تشخیص دهد که فقط به عنوان پاسخ به عفونت در بدن تولید می‌شوند.

اما آزمایش آنتی بادی نوع آنتی بادی های مرتبط با میزان اثربخشی واکسن کرونا را تشخیص نمی‌دهد و به شما نمی گوید سیستم ایمنی بدن شما چگونه به واکسن پاسخ می دهد.


در مورد آزمایش آنتی بادی بیشتر بدانیم


سند سازمان بهداشت جهانی در خصوص آزمایش میزان اثربخشی واکسن کرونا

سند اثربخشی و تأثیر واکسن کرونای سازمان بهداشت جهانی بهترین راهنمای موقت را در مورد چگونگی ارزیابی اثر بخشی واکسن COVID-19 (VE) با استفاده از طرح های مطالعه مشاهده ای ارائه می دهد.

این سند در مورد ملاحظات مهم در طراحی ، تجزیه و تحلیل و تفسیر ارزیابی اثر بخشی واکسن COVID-19  بحث می کند.

سازمان بهداشت جهانی در آخرین سند خود برای کنترل اثر بخشی واکسن کرونا موارد زیر را توصیه نموده است:

با توجه به پیچیدگی روش شناختی و حساسیت ارزیابی اثر بخشی واکسن COVID-19  نیازی به انجام تمام دوزهای واکسن COVID-19 توسط کلیه کشورها نیست.

بیشترین نتایج ممکن برای ارزیابی اثر بخشی واکسن COVID-19 در بیشتر حالات ، علائم بیماری و بیماری شدید است.

سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند از نتایج آزمایشگاهی تأیید شده در ارزیابی های اثر بخشی واکسن COVID-19 استفاده کنید.

برای این کار ، استفاده از نتایج تست آزمایشگاهی واکنش زنجیره ای پلیمراز رونویسی معکوس (rRT-PCR) توصیه می‌شود.


در مورد تست PCR بیشتر بدانیم


نمونه های فرد حتماً باید ظرف 10 روز بعد از زمان واکسن گرفته شوند.

برای تجزیه و تحلیل اولیه باید از واکسیناسیون مستند استفاده شود. واکسیناسیونی که توسط خود فرد گزارش شده می تواند در یک تجزیه و تحلیل ثانویه قرار گیرد.

آزمایشگاه‌ها می توانند طراحی منفی آزمون را به عنوان کارآمدترین و منطقی ترین روش برای ارزیابی اثر بخشی واکسن COVID-19  در L / MIC ، با مزیت درجه ای از مقایسه بین موارد و گروه های کنترل ، انجام دهند.

با همین امکانات روش های دیگری که می توان در نظر گرفت ، مطالعات همگروهی ، مطالعات موردی شهودی و روش غربالگری است.

به دلیل عدم تصادفی بودن واکسیناسیون در محیط های واقعی ، تمام طرح های مطالعه مشاهده ای مورد دقت قرار می گیرند زیرا افراد واکسینه شده اغلب از افراد واکسینه نشده و  مستقل از واکسیناسیون متفاوت هستند.

برای تجزیه و تحلیل اولیه مطالعات اثر بخشی واکسن COVID-19  ، یک روش محافظه کارانه در نظر گرفتن یک فرد به عنوان فرد محافظت شده توسط واکسیناسیون فقط 14 روز پس از تاریخ واکسیناسیون (زمان لازم برای دستیابی به محافظت از اکثر دریافت کنندگان واکسن برای بیشتر واکسن ها) است.

تجزیه و تحلیل های ثانویه با فواصل زمانی مختلف پس از واکسیناسیون می تواند برای کمک به راهنمایی سیاست های آینده انجام شود.

در تجزیه و تحلیل اولیه باید افرادی که تعداد توصیه شده دوزهای مشابه واکسن را دریافت نموده اند با افراد واکسینه نشده مقایسه شوند.

تجزیه و تحلیل های ثانویه افراد نیمه واکسینه شده ، افرادی که دوز واکسن مختلف دریافت می کنند ، زیر گروه های هدف ، انواع ویروسی و سابقه عفونت یا بیماری قبلی SARS-CoV-2 در صورت وجود را شامل می‌شود.

تخمین اثر بخشی واکسن COVID-19 از نظر کارآیی در آزمایشات بالینی متفاوت است.

سیستم عامل های موجود که می توانند برای ارزیابی اثر بخشی واکسن COVID-19  مورد استفاده قرار گیرند شامل موارد زیر است:

  • سیستم های نظارتی برای عفونت های حاد تنفسی حاد (SARI)
  • بیماری شبه آنفلوانزا (ILI)
  • نظارت بر بیماری سندرمیک در بیمارستان ها
  • نظارت بر کارکنان بهداشت ، پایگاه های اداری و شیوع

نمونه گیری تست کرونا در منزل : آنچه باید بدانیم

آزمایش و نمونه گیری تست کرونا در منزل برای شناسایی ویروس COVID-19 می‌تواند راحت تر از حضور در آزمایشگاه یا مراکز بهداشتی باشد و نیز می تواند احتمال انتقال ویروس کرونا را کاهش دهد.

علاوه بر این ، تعداد بیشتر آزمایش و نمونه گیری سریعتر در منزل به کنترل بهتر شیوع COVID-19 کمک می کند.

به همین دلایل ، سازمان غذا و دارو مجوز استفاده اضطراری را به کیت آزمایش و نمونه گیری در منزل داده است. سازمان بهداشت جهانی معتقد است که مزایای تست کرونا در منزل بیشتر از خطری دقت کمتر آزمایشات است.

در طول همه گیری بیماری کرونا COVID-19 ، ایده آزمایش ویروس کرونا در منزل یا محل کار توانست کاملاً جذاب باشد.

این مدل نمونه گیری و آزمایش نه تنها راحت تر است ، بلکه خطر انتقال یا ابتلا به ویروس را در هنگام حضور در میان افراد دیگر از بین می برد.

علاوه بر این ، به گفته متخصصان پزشکی ، یک بخش اصلی مبارزه با بیماری کرونا COVID-19 نیاز به “آزمایش بیشتر ، دقیق تر و سریعتر” است.

در پاسخ به این نیاز ، سازمان بهداشت جهانی بعنوان مجوزهای استفاده اضطراری (EUA) برای چندین نوع آزمایش کرونا COVID-19 خانگی ، صادر کرده است.

تاکنون اثربخشی این آزمایشات در منزل به طور کامل مشخص نشده باشد ، اما چون در اواسط شرایط اضطراری قرار داریم ،  سازمان بهداشت جهانی تشخیص داده است که مزایای در دسترس قرار دادن این آزمایش ها بیش از هر خطر بالقوه‌ی دیگر است.

نحوه انجام تست کرونا و نمونه گیری در منزل

بیشتر آزمایش کرونا و نمونه گیری در منزل موجود شامل گرفتن نمونه خود در خانه و سپس ارسال نمونه به آزمایشگاه برای پردازش است.

نمونه گیری تست کرونا در منزل

اگرچه تغییرات کمی در بین ارائه دهندگان آزمایش وجود دارد ، اما روند کلی این است که برای گرفتن آزمایش در منزل به تأیید متخصص نمونه گیری نیاز دارید.

در اکثر موارد ، اگر پزشک شخصی برای آزمایش ندارید ، آزمایشگاه به شما این امکان را می دهند تا یک غربالگری ساده از وضعیت جسمانی بصورت آنلاین انجام دهید. سپس نتایج غربالگری آنلاین شما توسط پزشک بررسی شده و دستور آزمایش صادر می شود.

پس از انجام فرآیند رزرواسیون و هزینه ها ، کیت های تست از طریق کارشناسان آزمایشگاه به خانه شما ارسال می شوند.

پس از دریافت کیت تست ، بسته به آنچه آزمایشگاه نیاز دارد و استفاده می کند ، دستورالعمل هایی به شما ارائه خواهد شد و سپس یک نمونه بزاق یا سواب بینی از شما دریافت می‌کنند.

در ادامه نمونه اخذ شده از شما برای آزمایش به آزمایشگاه برگردانده می‌شود. در آزمایش نمونه شما به دقت بررسی و براساس نوع درخواست پزشک ، نتایج تست کرونا به طور کلی طی چند ساعت تا چند روز به صورت آنلاین در دسترس شما قرار خواهد گرفت.

بعضی از آزمایشگاه ها ، هنگام جمع آوری نمونه یا برای مورت در مورد نتایج آزمایش ، از پشتیبانی مجازی و چت آنلاین برخوردار می‌باشند.

در آزمایشگاه چه اتفاقی می افتد؟

نمونه های اخذ شده در منزل بمنظور یافت ویروس کرونا COVID-19 و تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شود ، در آنجا از روش تقویت اسید نوکلئیک برای تشخیص وجود ویروس استفاده می‌شود.

طبق گفته متخصصان ، ویروس ها دارای ژنوم هستند که از اسیدهای نوکلئیک ساخته شده اند.

به همین دلیل ، یکی از راه های تشخیص افزودن مقدار کمی اسید نوکلئیک ویروسی به یک نمونه و استفاده از تجهیزات شیمیایی برای تولید قسمت بسیار کمی از ژن ویروس است.

برای انجام این کار ، آزمایشگاه ها از یک روش تقویت به نام واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) استفاده می کنند.


درخصوص تست PCR کرونا بیشتر بدانیم


در این روش ، هر بار که نمونه گرم و سرد می شود ، از مواد شیمیایی برای دو برابر کردن اسید نوکلئیک استفاده می شود.

وقتی این مراحل به طور مکرر انجام شود ، مقدار اسید نوکلئیک را تا حد زیادی افزایش می دهد تا در نهایت به مقدار قابل تشخیص برسد.

هنگامی که این اتفاق می افتد ، می توان استنباط کرد که اسید نوکلئیک ویروس باید در نمونه اصلی وجود داشته باشد و نتیجه اعلام می‌گردد.

اقتباس شده از : Healthline