چگونه سطح کراتینین خون را کاهش دهیم

کراتینین خون یک ماده زائد طبیعی است که عضلات ایجاد و کلیه ها آن را از بدن خارج می‌کنند. لذا این ماده در خون و ادرار وجود دارد.

کراتینین در صورت بروز مشکل کلیوی می‌تواند در خون جمع شود ، اما علت دیگر آن نیز می‌تواند در اثر مصرف زیاد پروتئین ، ورزش شدید و استفاده از برخی داروها یا مکمل ها باشد.

پزشکان اغلب از آزمایش کراتینین خون را برای تعیین عملکرد کلیه ها استفاده می کنند. مقادیر بالای کراتینین در خون یا ادرار می‌تواند نشانه عدم کارکرد درست کلیه ها باشد.


در مورد آزمایش کراتینین خون بیشتر بدانیم…


داشتن مقادیر زیاد کراتینین خون تهدید کننده زندگی نیست ، اما ممکن است نشان دهنده یک مسئله جدی بهداشتی مانند بیماری مزمن کلیوی باشد.

در این مقاله ، در مورد آنچه می تواند باعث ایجاد سطح بالایی از کراتینین شود ، بیشتر بیاموزید و نکاتی در مورد کنترل سطح آن به طور طبیعی پیدا کنید.

علت سطح بالای کراتینین


نکات مربوط به رژیم غذایی

ممکن است فردی بتواند با ایجاد برخی از تغییرات زیر در رژیم غذایی خود ، میزان کراتینین خود را کاهش دهد.

کاهش مصرف پروتئین

طبق یک مطالعه در سال 2014 ، خوردن گوشت قرمز پخته شده ممکن است سطح کراتینین را افزایش دهد.

گوشت قرمز یک بافت عضلانی است که به طور طبیعی حاوی کراتین است و پخت و پز باعث تجزیه کراتین به کراتینین می‌شود. وقتی شخصی گوشت را می خورد ، بدن کراتینین را جذب و سطح آن افزایش می‌یابد.

خوردن گوشت قرمز کمتر و ممکن است سطح بالای کراتینین را کاهش دهد. همچنین سعی کنید منابع بیشتری از پروتئین گیاهی مانند لوبیا را در رژیم غذایی خود بگنجانید.

افزایش مصرف فیبر در رژیم غذایی

فیبرهای غذایی می‌توانند طیف وسیعی از مزایای سلامتی مانند کمک به مدیریت سطح کراتینین را فراهم کنند.

مروری بر مطالعات منتشر شده در سال 2014 نشان داد که فیبر غذایی به کاهش سطح کراتینین در افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی کمک می‌کند.

بسیاری از غذاهای گیاهی از جمله میوه ها ، سبزیجات ، دانه ها و غلات کامل حاوی فیبر هستند.

جلوگیری از کمبود آب بدن

سطح کراتینین خون می‌تواند در صورت کمبود آب در بدن افزایش یابد. علائم کم آبی بدن شامل تشنگی ، سرگیجه و خستگی است. کم آبی شدید می‌تواند بر سیستم قلبی عروقی و سایر سیستم ها فشار وارد کند.

سطح بالای کراتینین خون

نوشیدن آب بهترین راه اصلاح یا جلوگیری از کم آبی بدن است. برای جذب بیشتر آب در بدن موارد زیر را انجام دهید:

  • اضافه کردن یک مشت نعناع
  • اضافه کردن یک تکه لیمو یا خیار
  • استفاده از آب گازدار
  • چای های گیاهی

هرکسی که دچار کم آبی مداوم است باید به پزشک مراجعه کند ، زیرا ممکن است نشانه آسیب کلیوی باشد. افرادی که بدون نوشیدن مایعات به شدت ورزش می‌کنند ، ممکن است در معرض آسیب کلیه باشند.

مصرف مکمل و دارویی

برخی مکمل ها می توانند سطح کراتینین را افزایش دهند. اجتناب از این مکمل ها ممکن است به کاهش سطح کراتینین کمک کند.

بسیاری از ورزشکاران و بدنسازان از مکمل های حاوی کراتین برای ایجاد قدرت و استقامت عضلات استفاده می‌کنند.

ماهیچه ها از کراتین برای ایجاد انرژی استفاده می‌کنند ، اما اگر عضلات از آن استفاده نکنند ، بدن آن را به کراتینین تبدیل می‌کند.

این عمل می‌تواند منجر به ایجاد سطوح بالای کراتینین شود و ممکن است پزشکان آن را به عنوان بیماری کلیه سوءتعبیر کنند.

افرادی که سطح کراتینین بالایی دارند باید استفاده از هر محصولی که حاوی کراتین است را کنار بگذارند.

مکمل های گیاهی

مریم گلی ، در طب سنتی چین به عنوان درمانی برای اختلالات کلیه نقش زیادی دارد.

یک مطالعه در سال 2018 بر روی جوندگان نشان داد که عصاره های این گیاه ممکن است از انواع خاصی از نارسایی کلیه محافظت کند.

این می تواند به تقویت کلیه‌ها کمک کند تا بتوانند کراتینین خون را بهتر فیلتر کنند.

مکمل کیتوزان

کیتوزان عنصری است با طیف وسیعی از ترکیبات کاهش وزن و همچنین مکمل هایی که هدف آنها کاهش کلسترول است.

در سال 2014 ، یک مطالعه بر روی حیوانات نشان داد که کیتوزان میزان کراتینین را در موش های دارای نارسایی کلیه به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد.

با این حال ، شواهد دیگری وجود ندارد که بتواند استفاده از آن را برای این منظور تأیید کند.

قبل از استفاده از کیتوزان یا هر مکمل دیگری با پزشک صحبت کنید ، زیرا مکمل ها برای برخی افراد ناامن هستند.

داروهای ادرارآور

دیورتیک ها موادی هستند که به بدن کمک می کنند مایعات اضافی را از بدن خارج کنند. آنها می توانند تورم ناشی از جمع شدن مایعات را کاهش دهند.

با این حال ، داروهای ادرار آور می‌توانند سطح کراتینین در افراد مبتلا به بیماری کلیوی را افزایش دهند.

قبل از مصرف داروهای ادرار آور با پزشک صحبت کنید. این امر به ویژه برای افرادی که از داروهای دیگر استفاده می‌کنند مهم است.

اقتباس شده از: Medical News

افسردگی بعد از زایمان

دلایل افسردگی بعد از زایمان چیست؟

دلایل افسردگی

با توجه به تحقیقات انجام‌شده، افسردگی پس از زایمان با تغییرات هورمونی منحصربه‌فردی که پس از زایمان رخ می‌دهد در ارتباط است و محققان بر این باورند که تغییرات ناگهانی در سطح هورمون‌ها پس از زایمان، می‌تواند به افسردگی در زنانی که به تغییرات در سطوح استروژن و پروژسترون حساس‌تر هستند منجر شود.

به‌طورکلی، افسردگی پس از زایمان ناشی از ترکیب عوامل هورمونی، زیست‌محیطی، عاطفی و ژنتیکی است که برخی از آنها خارج از کنترل شما هستند. برخی از زنان ممکن است به نوعی احساس کنند که مسئول ابتلا به افسردگی پس از زایمان هستند، اما افسردگی به دلیل انجام دادن یا انجام ندادن کاری رخ نمی‌دهد. همچنین اگر در دوران بارداری افسردگی یا اضطراب داشتید یا اگر دچار گرفتگی خلق پس از زایمان بوده‌اید، ممکن است احتمال بیشتری برای افسردگی پس از زایمان داشته باشید. عوامل دیگری که به زیاد شدن احتمال افسردگی پس از زایمان کمک می‌کند شامل خستگی جسمی پس از زایمان، تلاش برای تطبیق عاطفی خودتان با مادر شدن و محرومیت از خواب و بی‌خوابی‌های مداوم است.

علائم افسردگی

اگر از علائم زیر، پنج مورد یا بیشتر را تقریباً هر روز و در بیشتر طول روز، به مدت حداقل دو هفتۀ متوالی تجربه کردید، ممکن است مبتلا به افسردگی پس از زایمان شده باشید:

احساس غم و اندوه شدید، پوچی یا ناامیدی
احساس برانگیختگی و خشم
گریه کردن مداوم یا بیشتر وقت‌ها قرار داشتن در آستانۀ گریه
بی‌علاقگی یا لذت نبردن از فعالیت‌ها و سرگرمی‌های معمول خود
دشواری در به خواب رفتن در آغاز شب یا مشکل در بیدار ماندن طی روز
از دست دادن اشتها یا خوردن بیش از حد
احساس گناه شدید
حس بی‌ارزش بودن زندگی
احساس ناتوانی در کنار آمدن با مسائل
داشتن افکار منفی در مورد خودتان
ترس از تنها ماندن با کودکتان
حس ترس بی‌‌دلیل و غیرقابل کنترل
وسواس بیش از حد
حواس‌‌پرتی
داشتن رویاهایی در مورد آسیب دیدن کودکتان
مشکل در تمرکز یا تصمیم‌گیری
کناره‌گیری از دوستان و خانواده
بی‌علاقگی به کودک
ناتوانی در مراقبت از کودک
احساس خستگی شدید و رخوت
اگر هر کدام از موارد بالا را در خودتان مشاهده کرده‌اید، لازم است خیلی زود از همسرتان یا یکی از اطرافیان خود کمک بخواهید یا بهتر است با پزشک خود تماس بگیرید تا برای درمان افسردگی پس از زایمان مورد بررسی قرار بگیرید.

درمان افسردگی

افسردگی درمان‌نشده می‌تواند گیج‌کننده و حتی ترسناک باشد و وضعیت شما را بدتر کند. لازم است بدانید که این عارضه تا حد بسیار زیادی قابل درمان است، بنابراین لازم نیست که بترسید یا دلهرۀ بدی داشته باشید. درمان، برای شما حمایتی را فراهم می‌کند که از فرو رفتنتان ا به افسردگی عمیق که سخت‌تر قابل درمان است جلوگیری شود. همچنین داشتن مشاور یا پزشکی که شرایط شما برایش قابل درک باشد، می‌تواند کمک کند کمتر احساس تنهایی کنید. با درمان افسردگی راحت‌تر می‌توانید با کودک خود پیوند برقرار کنید و قادر به مراقبت بهتری از او هستید. بنابراین در صورت داشتن علائم افسردگی، پزشکتان را ملاقات کنید، تا بتوانید رفتن به مشاوره برای درمان یا مصرف دارو را آغاز کنید.

اگر شما علائم خفیفی از افسردگی را دارید، پزشک ممکن است توصیه کند به طور منظم با او ملاقات کنید. اگر علائم شما شدیدتر باشد، پزشک ممکن است برای شما مشاوره و داروهای ضدافسردگی یا هر دو را توصیه کند. مشاوره، گفت‌وگوی فرد مراجع به یک درمانگر در یک مرکز مشاوره است. در خانواده‌درمانی یا زوج‌درمانی نیز، درمانگر برای درمانتان در صورت لزوم با شما، همسرتان یا یکی از اطرافیانتان صحبت می‌کند.

داروهای ضدافسردگی، مواد شیمیایی مغز را متعادل می‌کند که تنظیم‌کنندۀ خلق‌وخوی شماست. اگر پزشک شما لازم بداند، در مورد انواع مختلف داروهای ضدافسردگی صحبت خواهد کرد. پس از مصرف دارو به مدت سه یا چهار هفته، به احتمال زیاد شروع به بهبود می‌کنید. داروهای ضدافسردگی می‌تواند عوارض جانبی ایجاد کند، اما بیشتر آنها پس از مدت کوتاهی برطرف خواهد شد. اگر دچار عوارض جانبی شوید که با زندگی روزمرۀ شما تداخل دارد یا اگر افسردگی شما بدتر شد، فوراً پزشک خود را در جریان قرار دهید.

مصرف داروهای ضدافسردگی هنگام شیردهی

مصرف داروهای ضدافسردگی در حین شیردهی بی‌خطر است. هرچند داروها از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل می‌شود، اما سطح آنها بسیار پایین است. مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین، ایمن‌ترین گزینه تلقی می‌شود و اغلب برای زنان شیرده مبتلا به افسردگی تجویز می‌شود. دیگر داروهای ضدافسردگی نیز به نظر می‌رسد بی‌خطر باشد شامل مهارکننده‌های بازجذب نوراپی‌نفرین و بیشتر داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای است.

بر اساس برخی پژوهش‌ها، نوزادان مادرانی که داروهای ضدافسردگی مصرف کرده‌اند و با شیر مادر تغذیه شده‌اند، ممکن است کمی بیشتر تحریک‌پذیر باشند یا در تغذیه یا خواب دچار مشکلاتی باشند. با این حال، نوزادان مادرانی با افسردگی درمان‌نشده نیز می‌توانند همین مشکلات را داشته باشند. اگر می‌خواهید بدانید که تغییر در غذا خوردن، خواب یا رفتار کودک شما ناشی از داروهایی است که مصرف می‌کنید، با پزشک خود صحبت کنید و به خاطر داشته باشید که مصرف داروی خود را ادامه دهید، مگر این که پزشک دستور قطع آنها را بدهد.

مقابله با افسردگی

با این وجود که بهترین راه برای درمان افسردگی، کمک گرفتن از یک پزشک متخصص است، اما بعد از مراجعه به پزشک و مشاوران مربوطه، راهکارهایی برای مراقبت از خودتان در طول روزهای بهبود از افسردگی نیز وجود دارد که بهتر است با آنها آشنا باشید تا شروع به انجام دادن آنها کنید. برخی از این نکات شامل موارد زیر است:

با خودتان مهربان باشید.
از خودتان انتظارات بیش ‌از حد نداشته باشید.
از دیگران کمک بگیرید.
احساسات خود را بیان کنید.
به خودتان برسید.
کمی استراحت کنید.
از خانه خارج شوید.
خودتان را کمی آسوده و رها کنید.

بارداری

تزریق واکسن آنفولانزا در بارداری

آیا تزریق واکسن آنفولانزا در دوران بارداری بی خطر است؟

بله تزریق واکسن آنفولانزا در دوران بارداری بی خطر است در حقیقت مراکز کنترل و پیشگیری بیماری و کالج متخصصین زنان و زایمان آمریکا نیز استفاده از واکسن را توصیه می کند، بدون توجه به سه ماه بارداری ،همه زنانی که در فصل آنفولانزا باردار هستند تزریق آنفولانزا انجام دهند.

تزریق آنفولانزا در دوران بارداری می تواند به چه طریقی کمک کند:

شدت بیماری آنفولانزا در زنانی که باردار هستند نسبت به زنانی که باردار نیستند بیشتر است

تحقیقات نشان داده است که دریافت واکسن آنفولانزا موجب کاهش شدت بیماری و تعدیل ۴۰ درصد میزان بستری زنان باردار می شود.

از مشکلات احتمالی جدید به دلیل آنفولانزا جلوگیری کنید:

تب در دوران ابتدایی بارداری ممکن است خطر نقص مادرزادی جنین را افزایش دهد.

پس از تولد از کودک خود محافظت کنید:

نوزادان در معرض خطر نوع شدید آنفولانزا هستند اما تا ۶ ماهگی کودک نمی توانیم تزریق واکسن آنفولانزا داشته باشیم.

حال اگر در دوران بارداری آنفولانزا بزنید آنتی بادی های که بدن شما تولید می کند از جفت رد می شود.اگر شیر می دهید این آنتی بادی ها از طریق شیر به کودکان منتقل می شود.تزریق آنفولانزا از شما در برابر بیماری کرونا محافظت خواهد کرد.

اما دریافت واکسن آنفولانزا در فصل شیوع آنفولانزا و کرونا نیز علائم مشابه ای ایجاد می کند واکسیناسون میتواند موجب اشتباه در تشخیص علائم شود.

انجام واکسیناسیون آنفولانزا می توان کمی از بار استرس روانی کادر درمان را با مراجعه کمتر بکاهد.هنگام انجام واکسیناسیون حتما تاکید بر واکسن تزریقی کنید نه اسپری واکسن ها.

واکسن آنفولانزا از ویروس غیر فعال تولید می شود بنابراین برای مادر و جنین در دوران بارداری ایمن باشد و اسپری بینی نیز برای خانم های باردار اکیدا توصیه نمی شود.

در آخر اگر در دوران بارداری هستید حتما با پزشک خود مشورت کنید.

آزمایش خون و پاتولوژی در آزمایشگاه پاتوبیولوژی

آزمایش خون و پاتولوژی بسیاری از افراد را دچار ترس می‌کند. اما تشخیص این موارد در آزمایشگاه پاتوبیولوژی در تشخیص بیماری اهمیت بسیاری دارد.

در واقع اگر بیمار باشید، بسیاری از تصمیمات در مورد مراقبت از شما به نتیجه آزمایشات خون و پاتولوژی شما بستگی دارد.

پاتولوژی به معنای مطالعه بیماری و علل و پیشرفت آن است. در آزمایشگاه پاتوبیولوژی، آزمایشات خون ، آزمایشات ادرار ، مدفوع و نمونه برداری از بافت های بدن را تحت پوشش قرار می دهد.

یک پاتولوژیست نتایج آزمایشات خون و پاتولوژی را تفسیر می‌کند و به دنبال ناهنجاری هایی است که ممکن است به بیماری اشاره داشته باشد، مانند سرطان و سایر بیماری‌های مزمن مانند دیابت.

تخصص‌های موجود در آزمایشگاه

  • پاتولوژی شیمیایی – مواد شیمیایی موجود در خون و سایر مایعات بدن را بررسی می‌کند.
  • خون شناسی – اختلالات خونی را بررسی می‌کند.
  • آسیب شناسی آناتومیک – بیماری در بافت انسان را بررسی می‌کند. در بیشتر موارد بافت بدن با جراحی از بدن بیماران خارج می‌شود. سیتوپاتولوژی (مطالعه بیماری در سطح سلولی) فوق تخصص پاتولوژی آناتومیک است.
  • میکروبیولوژی پزشکی – عفونت ناشی از باکتری ، ویروس، قارچ و انگلی را بررسی می‌کند.
  • ایمونوپاتولوژی – پاسخهای ایمنی بدن به بیماری را بررسی می‌کند.
  • آسیب شناسی ژنتیکی – بیماری‌های ژنتیکی را بررسی می‌کند.
  • آسیب شناسی پزشکی قانونی – برای کشف علت مرگ ناگهانی یا غیرمنتظره یا در مواردی که پلیس گمان می‌کند مرگ به علت طبیعی نبوده است.
  • آسیب شناسی عمومی – مربوط به تمام جنبه های تحقیق آزمایشگاهی بیماری است.
  • آسیب شناسی بالینی – تشخیص بیماری با استفاده از آزمایشهای که در یک آزمایشگاه پاتوبیولوژی گرفته می‌شود.

دلیل برای آزمایش خون یا پاتولوژی

آزمایش خون و پاتولوژی دریک آزمایشگاه پاتوبیولوژی جدا از کشف و تشخیص بیماری ، برای موارد زیر مهم است:

درمان بیماری ونظارت بر پیشرفت بیماری

  • پیشگیری از بیماری (به عنوان مثال ، آزمایش پاپ اسمیر یا ماموگرافی ممکن است خطر ابتلا به برخی سرطان‌های شایع زنان را از طریق تشخیص به موقع کاهش دهد)
  • تعیین خطر ابتلا به بیماری در آینده (به عنوان مثال ، بررسی سطح کلسترول یا خطر بیماریهای ارثی مانند سرطان پستان خانوادگی)
  • کمک به تحقیقات در مورد روشهای درمانی جدید و ایمنی در روش‌ها و رویه‌ها.

اگر پزشک یا متخصص شما را برای آزمایش خون و پاتولوژی فرستاده، به این دلیل است که برخی نگرانی‌ها در مورد سلامتی شما وجود دارد (یا در سنی هستید که احتمال خطرهای سلامتی بیشتر است).

کشف بیماری

آزمایش یک روش موثر برای کشف وجود بیماری و یا مشکلی در بدن شما است. ممکن است شما برای آزمایش خون و پاتولوژی به آزمایشگاه پاتوبیولوژی به این موارد اعزام شوید:

  • غربالگری برای بیماری – غربالگری ممکن است یک بیماری را در مراحل اولیه خود، حتی گاهی قبل از اطلاع از ابتلا به آن شناسایی کند.
  • به دنبال خطرات احتمالی برای سلامتی باشید – بسیاری از بیماری‌ها مانند دیابت، بیماری قلبی یا روماتیسم مفصلی را می توان با آزمایش خون و پاتولوژی تشخیص داد.
  • بیماری را تشخیص دهید – اگر بیمار هستید، پزشک ممکن است برای مشخص کردن علت و تعیین یک طرح دقیق تشخیص و درمان به نتایج آزمایش نیاز داشته باشد.
  • پیش‌بینی کنید- اگر بیماری دارید، آزمایش خون و پاتولوژی می‌تواند به پزشک کمک کند تا بیماری و یا روند آن را پیش بینی کند.
  • برای درمان آماده شوید – به عنوان مثال پزشک ممکن است نیاز به آزمایش خون برای تعیین گروه خون شما داشته باشد.
  • بیماری یا داروهای خود را کنترل کنید – دکتر شما آزمایشاتی را برای تعیین اینکه آیا بیماری شما بهتر یا بدتر می‌شود یا پایدار می ماند، تجویز می‌کند.

غربالگری در آزمایشگاه پاتوبیولوژی – دلیل آزمایشات

برخی از آزمایشات خون و پاتولوژی برای اهداف غربالگری تجویز می‌شود. در حالی که برخی دیگر برای بررسی بیماری استفاده می‌شود.

تفاوت این دو معمولاً در این است که شما علائمی دارید یا نه.

غربالگری برای زمانی است که افرادی که به بیماری مبتلا هستند اما هنوز علائمی ندارند.

نمونه های آن ، ترویج غربالگری منظم سرطان روده برای افراد بالای 50 سال و آزمایش پاپ اسمیر منظم برای همه زنان برای تشخیص سرطان دهانه رحم است.

برخی از آزمایشات اولیه قبل از زایمان نیز نمونه ای از غربالگری برای خطرات نوزاد متولد نشده یا مادر وی است.

شمارش کامل خون

شمارش کامل خون یا CBC یک آزمایش معمول است که برای تشخیص طیف وسیعی از بیماری‌ها و عفونت‌ها استفاده می‌شود.

این آزمایش به پزشك شما اطلاعاتی درباره تعداد و رشد سلول‌های موجود در خون (سلول‌های قرمز ، گلبول های سفید و پلاكت ها) را می‌دهد.

این نوع از آزمایش ممکن است کم خونی ، عفونت یا برخی سرطان های خون مانند سرطان خون را نشان دهد.


در مورد آزمایش CBC خون بیشتر بدانید


آزمایشات عملکرد کبد

اگر پزشک شما نیاز به یک بررسی دقیق از کبد شما داشته باشد، ممکن است برخی آزمایشات عملکرد کبد را انجام دهید.

آزمایشگاه پاتوبیولوژی آنزیم ها، پروتئین ها و مواد تولید شده یا دفع شده توسط کبد را اندازه گیری می‌کند.

اگر آزمایشات شما آسیب کبدی را نشان دهد، کبد شما تحت تاثیر یکی از بیماری‌های عفونی است. این آزمایشات برای تشخیص و درمان به موقع ضروری است.

مطالعات آهن

بررسی سطح آهن به پزشک می‌گوید که آیا آهن کم یا زیاد دارید. آهن برای عملکرد طبیعی گلبول های قرمز ضروری است.

اگر سطح آهن شما پایین باشد، ممکن است دچار کم خونی شوید (علائم ممکن است شامل خستگی و کمبود انرژی باشد). این علائم ممکن است به بیماری زمینه‌ای اشاره داشته باشد.

آهن زیاد (آهن بیش از حد یا هموکروماتوز) ممکن است خطر ابتلا به بیماری های جدی مانند بیماری کبد ، نارسایی قلبی ، آرتروز یا دیابت را افزایش دهد.

روش‌های آزمایش در آزمایشگاه پاتوبیولوژی

مراحل انجام آزمایش خون یا پاتولوژی معمولاً یک روش ساده و استاندارد را دنبال می‌کند.


درمورد آزمایشگاه پزشکی و انواع آن بیشتر بدانید


آزمایش خون

ممکن است از شما بخواهند برای جمع آوری خون بنشینید یا دراز بکشید.

شخصی که خون شما را می‌گیرد ( که به او فلبوتومیست گفته می‌شود)، یک رگ‌بند را در اطراف بازوی شما قرار می دهد و آن را سفت می‌کند تا حجم خون در رگ‌های شما افزایش یابد.

ممکن است از شما خواسته شود اولین بار مشت خود را فشار دهید تا به جمع شدن خون کافی در رگ‌های شما کمک کند.

فلبوتومیست محل تزریق را برای کاهش خطر عفونت پاک می‌کند ، سپس یک سوزن را در رگ خود فرو کرده و خون می کشد.

خون به داخل سرنگ یا ویال می ریزد.

در حین عمل ممکن است کمی ناراحتی داشته باشید. اگر نگرانی دارید یا احساس ناراحتی می کنید ، به دکتر فلبوتومیست اطلاع دهید.

دکتر فلبوتومیست از شما می خواهد که برای چند لحظه یک پنبه را بر روی محل تزریق فشار دهید. بعد از آن ممکن است کبودی جزئی داشته باشید.

آزمایش هورمون تحریک کننده تیروئید (TSH)

آزمایش TSH اختلالات تیروئید مانند کم کاری تیروئید  پرکاری تیروئید، برخی سرطان ها و بیماری ها را بررسی یا کنترل می‌کند.

TSH هورمون‌هایی می‌سازد که برای بسیاری از عملکردهای بدن ضروری است. از جمله تنفس، ضربان قلب، وزن بدن، دما و سطح انرژی. بنابراین مهم است که بررسی کنید که به درستی کار می‌کند.


درمورد آزمایش TSH بیشتر بدانید…


برای آزمایش خون و پاتولوژی به کجا مراجعه کنیم

پزشک یا متخصص مراقبت های بهداشتی محل آزمایش شما را معرفی می‌کند.

این نوع از آزمایشات معمولاً در یک بیمارستان ، مرکز پزشکی ، مرکز جمع آوری یا آزمایشگاه پاتوبیولوژی معتبر انجام می‌شود.

آزمایشگاه پاتوبیولوژی توانا،  با هدف ارائه خدمات تشخیصی روتین، تخصصی و فوق تخصصی به بیماران و پزشکان توسط متخصصان مجرب تاسیس شد.

این آزمایشگاه با هدف کمک به بیماران و پزشکان ، راه اندازی و تمامی آزمایش‌ها و خدمات مورد نیاز آنان جهت تشخیص و درمان به موقع بیماران و ارتقای سطح کیفیت زندگی ایشان در حد امکان شکل گرفته است.

منبع: better health

آزمایش CBC خون

آزمایش CBC یا شمارش کامل خون گروهی از آزمایشات است که سلول‌های گردش کننده در خون را ارزیابی می‌کند. این سلول‌ها عبارتند از: گلبول‌های قرمز (RBC) ، گلبول‌های سفید (WBC) و پلاکت‌ها (PLT)

 آزمایش CBC می تواند سلامت کلی شما را ارزیابی کرده و انواع بیماری ها و شرایطی مانند عفونت ، کم خونی و سرطان خون را تشخیص دهد.

بهتر است بدانیم سلول‌های خونی اساساً در مغز استخوان تولید و بالغ می‌شوند و در شرایط عادی در صورت لزوم در جریان خون آزاد می شوند.


برای آشنایی با انواع آزمایش خون کلیک کنید…


سه نوع سلول توسط آزمایش CBC ارزیابی می‌شود.

گلبول های قرمز خون RBC

گلبول‌های قرمز خون که در مغز استخوان تولید شده و با بالغ شدن در جریان خون آزاد می‌شوند. این گلوبول‌ها حاوی هموگلوبین هستند ، پروتئینی که اکسیژن را به بدن منتقل می‌کند.

طول عمر معمول یک گلبول قرمز 120 روز است. بنابراین ، مغز استخوان باید به طور مداوم گلبول قرمز جدید تولید کند تا جایگزین آنهایی شود که پیر و تخریب می شوند یا در اثر خونریزی از بین می‌روند.

گلبول قرمز به طور معمول از نظر اندازه و شکل یکنواخت برخوردار است ، اما شرایط مختلفی مانند کمبود ویتامین B12 ، فولات و آهن می‌تواند بر شکل ظاهری آنها تأثیر بگذارد.

نمونه ای از یک بیماری شایع که بر گلبول‌های قرمز تأثیر می‌گذارد ، کم خونی است که از تعداد گلبول‌های قرمز خون و هموگلوبین پایین ناشی می‌شود.

بیماریهای مختلفی می توانند منجر به کم خونی شوند ، بنابراین اغلب برای تعیین علت به آزمایشات اضافی نیاز دارند.

گلبول های سفید خون WBC

گلبول‌های سفید خون که لکوسیت نیز نامیده می‌شوند ، سلول‌هایی هستند که در خون ، سیستم لنفاوی و بافت‌ها وجود دارند و قسمت مهمی از سیستم دفاع (ایمنی) طبیعی بدن هستند.

آنها به محافظت در برابر عفونت کمک می‌کنند و همچنین در التهاب و واکنش‌های آلرژیک نقش دارند. پنج نوع گلبول سفید خون وجود دارد و هر کدام عملکرد متفاوتی دارند.

این پنج نوع شامل : نوتروفیل ها ، لنفوسیت ها ، بازوفیل ها ، ائوزینوفیل ها و مونوسیت ها هستند.

گلبول‌های سفید  به تعدادِ نسبتاً پایدار در خون وجود دارند. با این حال ، ممکن است بسته به آنچه در بدن اتفاق می‌افتد ، این اعداد به طور موقت بیشتر یا کمتر شوند.

به عنوان مثال ، یک عفونت می‌تواند مغز استخوان شما را تحریک کرده و تعداد بیشتری نوتروفیل را برای مقابله با عفونت باکتریایی تولید کند.

و یا با آلرژی ، ممکن است تعداد ائوزینوفیل ها افزایش یابند. با افزایش عفونت ویروسی ممکن است تعداد بیشتری از لنفوسیت ها تولید شود.

در برخی بیماری‌ها مانند سرطان خون ، سلول‌های سفید غیرطبیعی (نابالغ یا بالغ) ممکن است به سرعت تکثیر شوند.

پلاکت Platelet

پلاکت‌ها که به آنها ترومبوسیت نیز گفته می‌شود ، در واقع قطعات ریزسلولی هستند که در خون گردش دارند و برای لخته شدن طبیعی خون ضروری هستند.

هنگامی که آسیب دیدگی به وجود آمده و خونریزی شروع می‌شود ، پلاکت‌ها با چسبیدن به محل آسیب و جمع شدن در کنار هم باعث می‌شوند تا یک سطح موقتی ایجاد شود.

آنها همچنین سیگنال‌های شیمیایی آزاد می‌کنند که باعث جمع شدن پلاکت‌های اضافی شده و در نهایت به بخشی از لخته خون پایدار در محل آسیب تبدیل می‌شود که تا زمان بهبودی آسیب، در جای خود باقی است.

اگر بیماری مزمنی دارید که باعث کاهش پلاکت (ترومبوسیتوپنی) یا اختلال در عملکرد پلاکت می‌شود ، ممکن است در معرض خطر خونریزی بیش از حد و کبودی باشید.

افزایش بیش از حد پلاکت (ترومبوسیتوز) می تواند باعث لخته شدن بیش از حد شود.

نمونه آزمایش CBC
نمونه نتیجه آزمایش CBC

چه مواردی در آزمایش CBC بررسی می‌شود؟

آزمایش CBC به طور معمول با استفاده از سیستمی خودکار انجام می‌شود که پارامترهای مختلفی از جمله شمارش سلول و ویژگی‌های فیزیکی برخی سلول‌ها را اندازه گیری می‌کند.

یک CBC استاندارد شامل موارد زیر است:

آزمایش گلبول قرمز (RBC):

  • شمارش گلبول های قرمز (RBC) شماری از تعداد واقعی سلول های قرمز خون در نمونه خون شما است.
  • هموگلوبین مقدار کل پروتئین حامل اکسیژن در خون را اندازه گیری می کند ، که به طور کلی تعداد گلبول های قرمز خون را نشان می دهد.
  • هماتوکریت درصد کل حجم خون شما را که متشکل از گلبول های قرمز است اندازه گیری می کند.
  • شاخص های گلبول قرمز اطلاعاتی در مورد ویژگی های جسمی RBC ارائه می دهند:
  • میانگین حجم بدن (MCV) اندازه گیری اندازه متوسط گلبولهای قرمز شما است.
  • هموگلوبین متوسط بدن (MCH) یک اندازه گیری محاسبه شده از میزان متوسط هموگلوبین درون سلول های قرمز خون است.
  • میانگین غلظت هموگلوبین بدن (MCHC) اندازه گیری محاسبه شده میانگین غلظت هموگلوبین درون سلولهای قرمز خون شما است.
  • عرض توزیع سلولهای قرمز (RDW) اندازه گیری تغییر در اندازه سلولهای قرمز خون شما است.
  • CBC همچنین ممکن است شامل شمارش رتیکولوسیت باشد که اندازه گیری شمارش مطلق یا درصد گلبول های قرمز جوان جوان تازه آزاد شده در نمونه خون شماست.

آزمایش گلبول سفید (WBC):

  • شمارش گلبول های سفید خون (WBC) شماری از تعداد کل سلول های سفید خون در نمونه خون شما است.
  • تغییرات گلبول های سفید ممکن است به عنوان بخشی از CBC در نظر گرفته شود یا اگر تعداد WBC زیاد یا کم باشد ، در پیگیری انجام می شود.
  • تغییرات WBC تعداد پنج نوع گلبول سفید موجود (نوتروفیل ها ، لنفوسیت ها ، مونوسیت ها ، ائوزینوفیل ها و بازوفیل ها) را شناسایی و شمارش می کند. شمارش منفرد را می توان به صورت شمارش مطلق و یا به صورت درصدی از کل گزارش کرد.

آزمایش پلاکت:

  • تعداد پلاکت‌های موجود در نمونه خون شماست.
  • متوسط حجم پلاکت (MPV) ممکن است با CBC گزارش شود. این اندازه گیری اندازه متوسط پلاکت‌ها است.
  • عرض توزیع پلاکت (PDW) نیز ممکن است با CBC گزارش شود. این نشان دهنده اندازه پلاکت‌های یکنواخت است.

نتایج آزمایش CBC که خارج از فواصل مرجع تعیین شده‌اند، ممکن است وجود یک یا چند بیماری یا شرایط را نشان دهند.

به طور معمول ، آزمایشات دیگری برای کمک به تعیین علت نتایج غیر طبیعی انجام می شود.

اقتباس از: Lab Test Online

آزمایش نسبت BUN به کراتینین خون

آزمایش نسبت BUN به کراتینین برای تشخیص بیماری یا آسیب حاد یا مزمن کلیه استفاده می‌شود. همچنین ممکن است برای تعیین خونریزی دستگاه گوارش یا تروما استفاده شود.

BUN (نیتروژن اوره خون) و کراتینین هر دو در کلیه ها فیلتر شده و از طریق ادرار دفع می شوند.

از این رو برای اندازه‌گیری عملکرد کلی کلیه این دو معیار با هم اندازه‌گیری می‌شوند. نسبت BUN به کراتینین در تشخیص افتراقی بیماری حاد یا مزمن کلیه مفید است.

کاهش پرفیوژن کلیه ، به عنوان مثال ، نارسایی احتقانی قلب ، یا شروع اخیر انسداد دستگاه ادراری منجر به افزایش نسبت BUN  به کراتینین خواهد شد.

افزایش تشکیل اوره نیز منجر به افزایش این نسبت می‌شود ، به عنوان مثال ، خونریزی از دستگاه گوارش ، ضربه و غیره.

هنگامی که تشکیل اوره کاهش یابد ، نسبت BUN  به کراتینین کاهش می یابد، بعنوان مثال در بیماری کبد این کاهش زیاد دیده می‌شود.

آزمایش  BUN خون چیست؟

آزمایش BUN یا همان آزمایش نیتروژن اوره خون ، میزان نیتروژن موجود در خون را اندازه گیری می‌کند و برای ارائه اطلاعات در مورد عملکرد کلیه‌ها و کبد به پزشکان استفاده می‌شود.

نیتروژن خون از ماده زائد اوره حاصل می‌شود که با متابولیسم پروتئین پس از خوردن غذا ، از نیتروژن تبدیل شده و در کبد تولید می‌شود.

کلیه‌های سالم اوره را فیلتر کرده و سایر مواد زائد را از طریق ادرار دفع می‌کنند.

وجود مقداری اوره در خون طبیعی است زیرا کبد شما همیشه آن را تولید می‌کند ، اما مقدار زیاد آن ممکن است نشان دهنده وجود مشکل در کلیه‌های شما باشد.

آزمایش کراتینین خون چیست؟

کراتینین نوع دیگری از مولکول است که از متابولیسم عضله تولید می شود. کراتینین مانند اوره از طریق جریان خون و به کلیه‌ها منتقل می‌شود و در آنجا فیلتر و از طریق ادرار دفع می‌شود.

سرعت تشکیل کراتینین به توده عضلانی فرد بستگی دارد. از آنجا که توده عضلانی نسبتاً ثابت است ، سطح کراتینین اساساً در طول روز بدون تغییر باقی می ماند.

هنگامی که نتایج یک آزمایش کراتینین مقادیر بیش از حد را نشان می دهد ، می تواند نشان دهنده اختلال در عملکرد کلیه یا بیماری کلیوی باشد.


برای اطلاعات بیشتر درخصوص آزمایش کراتینین خون کلیک نمائید…


آزمایش نسبت BUN به کراتینین چیست؟

هنگامی که فرد هر دو آزمایش BUN و کراتینین را انجام داد ، پزشکان می توانند با استفاده از نتایج ترکیبی نسبت BUN به کراتینین را پیدا کنند.

آزمایش‌های BUN و کراتینین به تنهایی روش های بسیار خوبی برای آزمایش سلامت کبد و کلیه هستند ، اما در کنار هم ، پزشکان درک بهتری از سلامت کلیه شما دارند و می توانند تشخیص دقیق تری درباره مسائل مربوط به کلیه ارائه دهند.

چرا آزمایش نسبت BUN به کراتینین را باید انجام داد؟

دلایل اصلی انجام آزمایش نسبت BUN به کراتینین ، ارزیابی سلامت کلیه ها ، تشخیص بیماری کلیوی و نظارت بر اثربخشی درمان‌های مربوط به بیماری کلیوی یا آسیب است.

ثابت شده است که نتایج آزمایش نسبت BUN به کراتینین یکی از بهترین راه‌های تشخیص بیماری حاد یا مزمن کلیه ، خونریزی از دستگاه گوارش و انسداد مجاری ادراری است. بعلاوه ، این آزمون اساساً خطری ندارد.

چه چیزی باید قبل از آزمایش نسبت BUN به کراتینین بدانیم؟

برای بررسی کم آبی شدید ، که به طور کلی باعث افزایش سطح BUN می‌شود ، می‌توان از آزمایش BUN استفاده کرد. با این حال ، سطح کراتینین این کار را نمی‌کند.  

البته این بدان معنی است که در صورت کمبود آب ، یک تست نسبت BUN به کراتینین انجام می‌شود و ممکن است نتایج را اشتباه نشان دهد.

یکی دیگر از عواملی که می‌تواند بر نتایج BUN تأثیر بگذارد ، دریافت پروتئین است.

رژیم‌های غذایی با پروتئین بالا ممکن است باعث افزایش غیر طبیعی سطح BUN شوند ، در حالی که رژیم‌های کم پروتئین منجر به سطح BUN پایین می‌شوند.

بهتر است قبل از انجام آزمایش نسبت BUN به کراتینین ، به درستی هیدراته شده و مقدار طبیعی پروتئین مصرف کنید.

آزمایش نسبت BUN به کراتینین چگونه انجام می‌شود؟

آزمایش در آزمایشگاه تشخیص طبی به سادگی و سریع انجام می‌شود. بعد از اینکه دریافت نسخه انجام آزمایش نسبت BUN به کراتینین به یک آزمایشگاه مجهز بروید.

تکنسین آزمایشگاه یک آزمایش خون ساده انجام می‌دهد. این تکنسین ابتدا بازوی شما را از نظر مشاهده ورید بازرسی می کند ، سپس یک نقطه را برای خونگیری انتخاب می کند.

ناحیه دست را با ضد عفونی کننده تمیز می کند و یک باند الاستیک را به دور بازو می بندد تا آماده جمع آوری شود.

او با احتیاط یک مقدار خون را به داخل ورید تزریق می کند و خون می گیرد. کل مراحل ، بسته به مشغله آزمایشگاه ، باید 5-10 دقیقه طول بکشد.

نتایج آزمایش نسبت BUN به کراتینین شما به چه معناست؟

نسبت BUN به کراتینین با تقسیم تعداد BUN به تعداد کراتینین مشخص می‌شود. از آنجا که بدن بسیار بیشتر از کراتینین، BUN تولید می‌کند ، بنابراین نسبت ایده آل بین 10: 1 و 20: 1 است.

نتایج بالاتر از این محدوده به معنای وجود بیش از حد BUN در خون است که می‌تواند بدین معنی باشد که کلیه‌ها جریان خون مناسبی ندارند.

نسبت بیش از حد بالا می‌تواند شرایطی مانند نارسایی احتقانی قلب ، خونریزی دستگاه گوارش یا کم آبی شدید را نشان دهد.

نسبت BUN به کراتینین که زیر حد نرمال باشد می تواند نشان دهنده بیماری کبد یا سوء تغذیه باشد.

آزمایش کراتینین در بارداری

بررسی عملکرد کلیه و آزمایش کراتینین در بارداری (قبل ، حین و بعد) از اهمیت بالینی زیادی برای مادر و کودک برخوردار است.

در حالت کلی وقتی عضلات از انرژی استفاده می‌نمایند ، مواد زائدی به نام کراتینین را در خون آزاد می‌کنند. سپس کلیه‌ها این کراتینین را از خون فیلتر می‌کنند.

کراتینین فیلتر شده در کلیه‌ها از طریق دستگاه ادراری از بدن خارج می‌شود. اگر کلیه‌ها به طور طبیعی کار نکنند، مقادیر زیادی کراتینین در خون باقی می‌ماند.

اندازه‌گیری مقدار کراتینین فیلتر شده توسط کلیه‌ها را مقدار پاکسازی کراتینین می‌نامند. اگر کلیه‌ها در اثر پره اکلامپسی آسیب ببینند ، مقدار کلیرانس (پاک سازی) کراتینین کاهش می‌یابد.

میزان آسیب کلیه را می توان با مقدار کاهش پاکسازی کراتنین تخمین زد.


در مورد آزمایش کراتینین خون بیشتر بدانیم …


آزمایش کراتینین خون در دوران بارداری

در جریان یک بارداری طبیعی، افزایش حجم خون و عملکرد کلیه باعث افزایش مقدار کراتینین فیلتر شده از خون و انتقال آن به ادرار می‌شود.

آزمایش کراتینین در دوران بارداری به یک نمونه خون و یک نمونه از کل ادرار جمع آوری شده به مدت 24 ساعت (نمونه ادرار 24 ساعته) نیاز دارد.

افزایش فیزیولوژیکی GFR در دوران بارداری به طور معمول منجر به کاهش غلظت کراتینین سرم می شود ، که به طور متوسط 0.4 میلی گرم در دسی لیتر کاهش می یابد و به یک محدوده بارداری 0.4 تا 0.8 میلی گرم در دسی لیتر می رسد.

از این رو ، یک کراتینین سرمی 1.0 میلی گرم / dl ، اگرچه در یک فرد غیرباردار طبیعی است ، اما نشان دهنده اختلال کلیوی یک زن باردار است.

به عنوان مثال ، سقوط کراتینین سرم در دوران بارداری نه تنها نشان دهنده افزایش ناشی از بارداری است، بلکه همودیلوسیون ناشی از 30 تا 50 درصد گسترش حجم پلاسما توسط زایمان را نیز نشان می‌دهد.

فرمول اصلاح رژیم غذایی در بیماری کلیوی (MDRD) ، نسب GFR را با استفاده از ترکیبی از مارکرهای سرمی و پارامترهای بالینی تخمین می زند.

این روش به یک روش بالینی استاندارد برای تخمین عملکرد کلیه در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیه (CKD) تبدیل شده است.

فرمول های مبتنی بر وزن ، مانند Cockroft-Gault ، ممکن است GFR را بیش از حد ارزیابی کنند و این افزایش وزن بدن بارداری معمولاً نشان دهنده افزایش توده عضلانی یا تولید کراتینین نیست.


خطر اختلای در عملکرد کلیه برای زنان باردار

اختلال عملکرد کلیه می تواند بر سلامت مادر و پری ناتال تأثیر بگذارد. هایپرفیلتراسیون گلومرولی یک سازگاری فیزیولوژیکی معمولی همراه با بارداری است که با کاهش سطح کراتینین سرم (SCr) و افزایش سن حاملگی منعکس می شود.

بر اساس اطلاعاتی که اخیراً در نشریه JAMA منتشر شده است، پس از بررسی تنایج آزمایش کراتینین خون در بارداری میان زنان باردار:

غلظت کراتینین سرم در سه ماهه اول به سرعت کاهش یافته و در سه ماهه دوم به کمترین حد می‌رسد و در سه ماهه سوم به آرامی به سمت غلظت قبل از بارداری افزایش می‌یابد.

بر اساس این تحقیق محققان دریافتند که میانگین غلظت کراتینین سرم قبل از بارداری 1.4176 میلی گرم در دسی‌لیتر است.

این غلظت به سرعت طی 4 هفته اول بارداری کاهش یافته و بین هفته‌های 16 تا 32 به کمترین میزان یعنی 1.1104 میلی گرم در دسی‌لیتر می‌رسد.

این میانگین به آرامی تا چند هفته پس از زایمان به حداکثر 1.5121 میلی گرم در دسی لیتر رسیده و سپس بصورت تدریجی تا 18 هفته پس از زایمان به غلظت طبیعی می‌رسد.

آزمایش ایمونوگلوبولین خون

پزشکان آزمایش خون را برای بررسی مواردی مختلفی توصیه می‌کنند که آزمایش ایمونوگلوبولین نیز یکی از این موارد است.

آزمایش ایمونوگلوبولین خون چیست؟

آزمایش ایمونوگلوبولین خون (im-yeh-no-GLOB-yeh-len) سطح انواع آنتی‌‎بادی ها را در خون اندازه‌گیری می‌کند.

بهتر است بدانیم سیستم ایمنی بدن برای محافظت از بدن در برابر باکتری ها ، ویروس ها و مواد حساسیت‌زا آنتی‌بادی ایجاد می‌کند.

بدن برای مقابله با هر چیزی آنتی‌بادی های مختلف یا ایمونوگلوبولین می‌سازد. به عنوان مثال ، آنتی بادی برای آبله مرغان همان آنتی بادی برای مونونوکلئوز نیستند.

گاهی اوقات ، بدن حتی ممکن است به اشتباه آنتی‌بادی علیه خود ایجاد کند ، مانند اندام پیوند شده ، برای درمان اندام و بافت‌های سالم که به این بیماری، بیماری خود ایمنی گفته می‌شود.

انواع آنتی‌بادی ها:

  • ایمونوگلوبولین (IgA) : در پوشش دستگاه تنفسی و دستگاه گوارش و همچنین در بزاق (آب دهان) ، اشک و شیر مادر یافت می‌شود.
  • ایمونوگلوبولین (IgG) : این نوع شایع‌ترین آنتی‌بادی بدن است. در خون و مایعات دیگر بدن تولید و از عفونت‌های باکتریایی و ویروسی محافظت می‌کند. . IgG پس از عفونت یا ایمن سازی تا پاکسازی کامل ممکن است زمان ببرد.
  • ایمونوگلوبولین (IgM) : این ماده به طور عمده در خون و مایعات لنفاوی یافت می‌شود ، این اولین آنتی‌بادی است که بدن هنگام مقابله با عفونت جدید ایجاد می‌کند.
  • ایمونوگلوبولین (IgE) : به طور معمول به مقدار کم در خون یافت می‌شود. وقتی بدن بیش از حد به مواد حساسیت زا واکنش نشان دهد یا با عفونت انگل مبارزه کند ، مقادیر بیشتری تولید می‌شود.
  • ایمونوگلوبولین (IgD) : این کمترین آنتی بادی بدن است که فقط مقدار کمی در خون وجود دارد.

چرا باید آزمایش ایمونوگلوبولین انجام شود؟

پزشکان برای بررسی سطح ایمونوگلوبولین و دانستن اینکه آیا فرد عفونت دارد یا مبتلا به آن است (در برابر آن ایمن است) این آزمایش را انجام می‌دهند.

همچنین پزشکان از آزمایش ایمونوگلوبولین برای کمک به تشخیص نقص ایمنی بدن (زمانی که سیستم ایمنی بدن آنطور که باید کار نمی‌کند) استفاده می‌کنند.

این آزمایشات ممکن است به عنوان بخشی از ارزیابی آلرژی ها یا بیماری های خود ایمنی مانند آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان ، لوپوس و بیماری سلیاک انجام شود.

آیا برای آزمایش کرونا هم از آزمایش ایمونوگلوبین استفاده می‌شود؟

برخی آنتی‌بادی ها (ایمونوگلوبولین‌ها ، IgG و IgM) علیه ویروس کرونا که عامل بیماری موسوم به کووید-۱۹ است، تولید می‌شوند.

آنتی‌بادی پروتئین‌هایی هستند که توسط سیستم ایمنی بدن در پاسخ به عفونت تولید می‌شود و مخصوص آن عفونت خاص است.

این آنتی‌بادی‌ها در قسمت مایع نمونه‌های خون یافت می‌شوند و بسته به وجود عوامل لخته شدن ، سرم یا پلاسما نامگذاری می‌شوند. IgM و IgG ممکن است با هم یا جداگانه آزمایش شوند.

آنتی‌بادی های IgG پس از گذشت عفونت در خون باقی می‌مانند. وجود این آنتی‌بادی ها نشان می‌دهد که شما در چند وقت اخیر کووید-۱۹ داشته‌اید و آنتی بادی تولید کرده‌اید که می‌تواند شما را در برابر عفونت در آینده محافظت کند.

در حال حاضر مشخص نیست که آنتی‌بادی های بدن بتوانند در برابر عفونت مجدد ویروس کووید-۱۹ محافظت ایجاد کنند.

آزمایش IgM مثبت نشان می‌دهد که شما ممکن است آلوده باشید و سیستم ایمنی بدن شما شروع به پاسخ به ویروس کرده است.

با تشخیص IgM ممکن است هنوز آلوده باشید یا اینکه اخیراً از عفونت کووید-۱۹  بهبود یافته اید.

انجام آزمایش آنتی بادی در موارد زیر مفید است:

  • پزشک شما تشخیص دهد که در معرض ویروس کرونا قرار گرفته‌اید . این تشخیص بر اساس علائم و نشانه‌های فعلی یا قبلی شما (به عنوان مثال تب ، سرفه ، مشکل تنفس) صورت گرفته‌است.
  • شما در محلی زندگی می‌کنید یا اخیراً به مکانی سفر کرده‌اید که مشخص است انتقال کووید-۱۹ در آن اتفاق می‌افتد.
  • شما با فردی که به کووید-۱۹ مبتلا یا مشکوک بوده از نزدیک تماس گرفته اید.
  • شما از بیماری کووید-۱۹ را پشت سر گذاشته‌اید.

چگونه باید خود را برای آزمایش ایمونوگلوبولین آماده کنیم؟

کودکان می توانند به طور معمول غذا و نوشیدنی بخورند ، مگر اینکه آزمایشات دیگری همراه آن انجام شود و نیاز به ناشتا بودن دارد.

در مورد هر دارویی که کودک شما مصرف می کند به پزشک خود بگویید زیرا برخی داروها ممکن است بر نتایج آزمایش تأثیر بگذارند.

پوشیدن تی شرت یا پیراهن آستین کوتاه برای تست می‌تواند کار را برای کودک شما آسان کند و همچنین می‌توانید اسباب بازی یا کتاب را به عنوان حواس پرتی به همراه داشته باشید.

آزمایش ایمونوگلوبولین چگونه انجام می شود؟

در اکثر آزمایشات مقدار کمی خون از ورید گرفته می‌شود. برای انجام این کار ، یک متخصص نمونه‌گیری آزمایشگاه:

  • پوست را تمیز کرده.
  • یک نوار الاستیک (تورنیکت) بالای منطقه قرار داده تا رگ‌ها از خون متورم شوند.
  • یک سوزن را داخل ورید قرار داده (معمولاً در بازو در داخل آرنج یا پشت دست قرار دارد).
  • نمونه خون را به داخل ویال یا سرنگ کشیده.
  • نوار الاستیک را برداشته و سوزن را از رگ خارج می‌کند.

بعضی اوقات می‌توان آزمایشات ایمونوگلوبولین را با نمونه «از نوک انگشت» انجام داد. متخصص بهداشت انگشت شما را تمیز کرده ، سپس نوک آن را با یک سوزن کوچک (یا لانست) سوراخ می‌کند تا خون جمع شود.

در نوزادان ، خون‌گیری گاهی اوقات از “پاشنه” انجام می‌شود. پس از تمیز کردن محل ، متخصص بهداشت پاشنه کودک را با یک سوزن کوچک (یا لانست) سوراخ نموده تا نمونه کوچکی از خون را جمع کند.

غربالگری کودک

اقتباس از: KidHealth

آزمایش PCR واکنش زنجیره ای پلیمراز

آزمایش PCR واکنش زنجیره ای پلیمراز یک روش آزمایشگاهی است که برای تهیه تعداد بسیار زیادی کپی از بخش‌های کوتاه DNA از یک نمونه بسیار کوچک از مواد ژنتیکی استفاده می‌شود.

این فرآیند “تقویت” DNA نامیده می شود و ژن های خاص مورد علاقه را برای شناسایی یا اندازه‌گیری امکان پذیر می کند.

DNA از توالی‌های تکرار شده چهار باز – آدنین ، تیمین ، گوانین و سیتوزین تشکیل شده است. این توالی‌ها دو رشته را تشکیل می‌دهند که در یک ساختار مارپیچ مضاعف توسط پیوندهای هیدروژن (مانند یک پله مارپیچ) به یکدیگر متصل می‌شوند. هر نیمه مارپیچ مکمل دیگری است.

در انسان ، تفاوت در توالی بازها در هر رشته DNA است که منجر به منحصر به فرد بودن ترکیب ژنتیکی هر فرد می شود. از ترتیب بازها در هر ژن برای تولید RNA استفاده می شود که به نوبه خود پروتئین تولید می‌کند.

در ژنوم انسان حدود ۲۰ هزار ژن وجود دارد و بیان این ژن ها منجر به تولید تعداد زیادی پروتئین می شود که بدن ما را تشکیل می‌دهد. DNA موجودات دیگر مانند باکتری ها و ویروس ها نیز از هزاران ژن مختلف تشکیل شده است که پروتئین آنها را کد می‌کند.

آزمایش پی سی آر PCR چگونه انجام می شود؟

اولین مرحله یا چرخه PCR این است که با افزایش دمای نمونه حاوی DNA ، رشته‌های DNA را به دو رشته واحد جدا کنید. به این عمل “دناتوره کردن” DNA می‌گویند.

پس از جدا شدن رشته ها ، نمونه کمی خنک شده و به جلو می رود و آغازگرهای معکوس اضافه می‌شوند و اجازه می دهند به رشته‌های تک DNA متصل شوند.

آغازگرها توالی کوتاهی از بازها هستند که بطور خاص برای تشخیص و اتصال به بخشی از DNA برای تکثیر ساخته شده اند. این ها توالی بسیار خاصی از بازها هستند که بخشی از ژن یا ژن‌های مورد علاقه هستند.

آغازگرها با توجه به جهت کپی شدن پایه های موجود در بخش DNA ، “جلو” و “معکوس” نامیده می‌شوند.

پس از اتصال دو آغازگر به هر رشته DNA ، یک آنزیم DNA (به طور مکرر Taq polymerase) سپس توالی DNA را در هر نیمه مارپیچ کپی می کند و دو بخش رشته ای DNA را تشکیل می دهد که هر کدام دارای یک نیمه اصلی و یک نیمه جدید است.

Taq polymerase

Taq polymerase آنزیمی است که در باکتری (Thermues aquaticus) یافت می شود و در آب بسیار گرم رشد می کند. پلی مرازها DNA (یا RNA) را کپی می‌کنند تا رشته های جدید ایجاد کنند.

پلیمراز Taq برای آزمایش آزمایشگاهی مفید است زیرا (برخلاف بسیاری از آنزیم های دیگر) در دماهای بسیار بالا که برای انجام PCR لازم است تجزیه نمی‌شود.

وقتی گرما دوباره اعمال می شود ، هر یک از دو رشته دوتایی جدا می‌شوند و چهار رشته تک می‌شوند و وقتی خنک می‌شوند ، آغازگرها و پلیمراز برای ایجاد چهار بخش دو رشته‌ای عمل می‌کنند. چهار رشته در چرخه بعدی هشت می شود ، هشت رشته شانزده می شود و همینطور ادامه می‌یابد.

در طی ۳۰ تا ۴۰ چرخه ، می توان یک میلیارد نسخه از بخش DNA اصلی تولید کرد و سپس برای استفاده در آزمایش‌های تشخیصی مولکولی در دسترس قرار داد. این فرایند به طور خودکار انجام شده و در طی چند ساعت یک میلیارد نسخه از DNA اصلی تولید شود.

تست پی سی آر چگونه استفاده می‌شود؟

از این روش می توان برای تقویت ژن های خاص در DNA فرد استفاده کرد ، مانند آنهایی که با سرطان یا اختلالات ژنتیکی مرتبط هستند ، یا ممکن است برای تشخیص مواد ژنتیکی باکتری ها یا ویروس هایی که باعث ایجاد عفونت می شوند ، استفاده شود.

چند نمونه از آزمایشات آزمایشگاهی است که از PCR استفاده می کند:

  • JAK2
  • KRAS
  • بیماری لایم
  • سیاه سرفه
  • HPV
  • CMV
  • سوزاک
  • کلامیدیا
  • انگشت نگاری DNA
  • نظارت بر PCR
  • تشخیص جهش های ارثی در ژن هایی که باعث بیماری‌هایی مانند سرطان سینه و روده بزرگ می شوند

PCR لحظه‌ای مشابه PCR واقعی است با این تفاوت که داده ها با انجام فرآیند تقویت به دست می آیند، نه در یک نقطه نهایی مشخص. به همین دلیل زمان آزمایش را از یک شب به چند ساعت کوتاه می کنند.

(RT – PCR (Reverse Transcriptase PCR

در این روش از PCR برای تقویت RNA استفاده می شود. RNA یک مولکول اسید نوکلئیک تک رشته ای است و قبل از تکمیل نیاز به DNA دارد.

افزودن یک رشته جدید که مکمل RNA است توسط آنزیمی به نام Reverse Transcriptase (RT) و یک آغازگر ضد حس (معکوس) حاصل می شود.

آغازگر به RNA تک رشته متصل می شود و آنزیم RT رشته RNA را کپی می کند و یک DNA تک رشته می سازد ، سپس آن را کپی می کند و یک مولکول DNA دو رشته می سازد.

مولکول دو رشته اکنون می تواند با PCR تقویت شود.

دو نمونه از آزمایشات آزمایشگاهی از RT-PCR استفاده می کنند:

  • بار ویروسی HIV
  • HCV

آزمایشگاه پاتوبیولوژی توانا در سعادت آباد با استفاده از مجهزترین دستگاه‌ها و کارشناسان مجرب در انجام آزمایش PCR و خدمت رسانی به همکاران عزیز می‌باشد.

آزمایش خون اورژانسی یا اضطراری

آزمایش خون اورژانسی جهت دستیابی سریع به اطلاعات مورد نیاز برای مدیریت و تشخیص موارد اضطراری پزشکی ضروری است. آزمایش خون شامل برداشتن نمونه خون از داخل رگ و ارسال آن برای تجزیه و تحلیل است.

چرا آزمایش خون اورژانسی انجام می شود؟

آزمایش خون اورژانسی در دسته‌های عمومی زیر قرار می‌گیرد:

  • آزمایشات بانک خون : به پزشکان امکان می‌دهد نوع و گروه خون را برای انتقال خون، تعیین کنند. به عنوان مثال می‌توان از آزمایشات همسان سازی متقابل برای آنتی بادی ها و تایپ خون نام برد.
  • آزمایشات شیمی بالینی : به پزشکان در مورد مواد داخل خون اطلاعات می‌دهد که ممکن است نشانه ای از بیماری یا اختلال عملکرد اعضای بدن باشد. به عنوان مثال می توان به آنزیم ها ، الکترولیت ها و هورمون ها اشاره کرد.
  • آزمایشات سطح دارو : میزان دارو در خون شما را نشان می دهد. این آزمایشات ممکن است برای شناسایی مسمومیت دارویی یا مصرف بیش از حد آن مانند استامینوفن (درمان درد و کاهش تب) ، فنی توئین (کنترل تشنج) ، دیگوکسین (ضربان قلب را برای درمان فیبریلاسیون دهلیزی) ، لیتیوم (درمان افسردگی) ، اتانول (الکل) ، و تئوفیلین (بیماری های تنفسی ) باشد.
  • آزمایشات خون شناسی : میزان خون و اجزای پلاسما و نحوه عملکرد آنها را بررسی می کند. به عنوان مثال می توان به شمارش کامل خون (CBC) و آزمایش توانایی لخته شدن خون اشاره کرد.
  • آزمایشات میکروبیولوژی : وجود قارچ ، باکتری یا انگل در خون را به پزشکان اطلاع می دهد. به عنوان مثال می توان کشت برای رشد ارگانیسم و آزمایشات حساسیت برای یافتن اینکه کدام داروها برای مقابله با عفونت کار می کنند، را نام برد.

زمان آزمایش خون اورژانسی

برای انجام آزمایش خون اورژانسی ، ابتدا پزشک ، پرستار یا تکنسین آزمایشگاه خون شما را در محل آزمایشگاه یا منزل یا کلینیک برای آزمایش دریافت می‌کند. نمونه به آزمایشگاه رفته و معمولاً در آزمایشگاه پاتوبیولوژی توانا یک ساعت طول می کشد تا نتیجه آماده شود.

با این حال، پردازش برخی از آزمایشات ممکن است زمان بیشتری نیاز داشته باشد. سپس گزارش دقیق آزمایشات برای پزشک ارسال شده و پزشک تمام نتایج آزمایش را با شما در میان می گذارد.


در مورد آزمایش خون بیشتر بدانید…

نگاه دقیق تر به ۵ موردی که در آزمایش خون اورژانسی می‌شود.

۱٫ شمارش کامل خون (CBC)

اگر نگرانی از ابتلای شما به عفونت یا کم خونی وجود داشته باشد ، آزمایش CBC تجویز می شود. این مخفف کلمه Blood Complete است که گلبولهای سفید و قرمز خون شما را بررسی می کند.

۲٫ مشخصات شیمی

این آزمایش می تواند به پزش کمک می‌کند تا از مشکلات سلامتی جسمی شما از جمله موارد زیر را آگاه گردد:

  • کمبود آب بدن
  • حمله قلبی
  • دیابت
  • عوارض کلیوی
  • رقیق شدگی خون

اگر در رقیق کننده خون هستید ، آزمایش پروتیم انجام می شود و پزشک باید اطمینان حاصل کند که خون شما در سطح ایمن یا سالم است. او می تواند تشخیص دهد که آیا شما از دوز صحیح رقیق کننده خون استفاده می کنید یا خیر.

۳٫ آزمایش گاز خون شریانی

این آزمایش به دلایلی در خونگیری در اورژانس انجام می شود. همانطور که از اسمش پیداست خون از شریان گرفته می شود. این می تواند به تشخیص انواع بیماری ها کمک کند ، مانند:

واکنش های دارویی

مسائل مربوط به دیابت

مشکلات قلبی

کم خونی

آزمایش کم خونی معمولاً از مچ دست گرفته می شود و آزمایش به اندازه گیری میزان اکسیژن در خون ، دی اکسید کربن و سطح PH کمک می کند. نتایج این آزمایش را می‌توان در پانزده دقیقه آماده کرد.

۴٫ سطح الکل خون

دلایل دیگری نیز برای آزمایش خون وجود دارد. بعضی اوقات لازم است که کارکنان سطح الکل خون بیماران را بررسی کنند.

۵٫ بارداری

در مواقع دیگر ، برای درمان یک زن بسیار مهم است که بداند آیا باردار است یا خیر.

ما در آزمایشگاه پاتوبیولوژی توانا، آزمایش خون را برای موارد اورژانسی با سریعترین و با کیفیت ترین شکل مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌دهیم.

آزمایشگاه پاتوبیولوژی توانا در سعادت آباد خدمات آزمایش خون اورژانسی را به بیماران ارائه می‌دهد.